Haight Ashbury

Wat heerlijk om weer een nachtje ongestoord te kunnen slapen. Gewoon naar de wakker worden en naar de wc te kunnen stommelen en niet te hoeven denken... shit...heb ik de sleutelkaart van de kamer wel?
Ik heb dus heerlijk bijgeslapen vannacht! Om even over half 11 uitgecheckt want ik moest om 11 uur ook uit mn kamer in het hostel (kon ik helaas niet meer annuleren) En vannavond kan ik daar in een 2 persoons kamer inchecken. Nu maar hopen dat ik geen snurkende roommate heb!
Na m'n boeltje in de storageroom te hebben gezet ben ik op zoek gegaan naar de bus naar Haight Ashbury. Met mijn kaart en hier en daar wat vragen kwam ik er zonder problemen. De Buschauffers hier komen stuk voor stuk in aanmerking voor een cursus sociale vaardigheden. Jee wat een stel sjaggerijnen. maar goed, ik kwam op plek van bestemming en dat was het belangrijkste.
Haight Ashbury was in de jaren 60/70 een echt hippie wijk. Nu is het nog steeds een erg kleurrijk gebeuren daar. Hier wat foto´s van prachtige huizen en winkels.

Ik heb daar de hele middag rond gelopen, geshopt, foto´s gemaakt, hier en daar wat gedronken en me prima vermaakt.
Tegen een uur of 6 de bus weer terug genomen en ingecheked in mn nieuwe kamer. Klein kamertje met maar 2 bedden! Tot een uur of 3 terug had ik de kamer nog alleen, maar het is even afwachten straks....
Toen naar de supermarkt gelopen en even wat te eten gehaald

heel gezond zoals jullie zien! Na het eten heb ik plannen gemaakt voor de komende dagen. Vrijdag ga ik met de trein naar Los Angeles. Een hele tour om die reis te boeken want dat moest met de telefoon en dat viel niet mee. Na ongeveer 15 minuten met de computer aan de telefoon te hebben gezeten (want het wou maar niet lukken) kreeg ik eindelijk een echt miep aan de lijn. En toen was het zo gefixt!

Ik kom daar ´s avonds tegen 7 aan en heb maar een hotel geboekt dicht bij het station, want als ik dan nog met de bus de hele stad (die echt inmens groot schijnt te zijn) door moet wordt het nachtwerk. Niet echt een goed plan denk ik.

maar het is nu wel bedtijd dus wens ik jullie allen maar weer een fijne dag toe!

Liefs mij

Ps, Helga... ze zwemmen daar echt gewoon int wild! Niet te geloven he!!!

een kamer voor mezelf!!!!

Hallo daar was ik weer. Laat ik beginnen bij de treinreis. Die verliep echt super! Ik had wel wat vertraging, maar het viel me echt 100% mee!
De stoel is vergelijkbaar met een vliegtuig en de beenruimte??? Niet te geloven! Ik kon mn benen gewoon languit leggen. Stoel kon wat naar achteren en we kregen zelfs nog een kussentje. Enige nadeel was de airo. Die stond volop te brommen en had van mijn wel een graadje of 3 opgeschroeft mogen worden. Heb even navraag gedaan, maar dat was dus niet mogelijk.
Ik had een plekje bij het raam en naast mij kwam een meid, Anna uit Nieuw Zeeland zitten. Ze had de heenweg naar Portland met de Greyhoundbus gedaan en dat was haar zwaar tegen gevallen! Er zat ontzettend veel schorrie morrie in en was maar een ietsie pietsie goedkoper als de trein. Dus de Greyhound laat ik geloof ik verder maar voor gezien.

Zo tegen half 5 kwam er een man langs die vroeg of je in het restaurant wou eten. Ik had daar wel oren naar Anna besloot mee te gaan.Inmiddels was de zon aan het onder gaan wat echt een prachtig gezicht was!

Om half 7 konden we aanschuiven. We kwamen bij een studente en een grote Amerikaan aan tafel te zitten. En als dat dan allemaal met elkaar gaat praten kan ik het toch niet zo goed bijhouden. maar  goed.... ik had kip met gepofte aardappel en groente. Het was niet mijn beste maaltijd ooit, maar het vulde. Toen we vertelden dat het bij ons zo koud was zei de man bij ons aan tafel dat ie misschien wel een deken kon regelen. Hij had namelijk een 2 persoons slaapkabine voor zichzelf. En ja hoor,... we zaten net een half uur te koukleumen in onze stoelen en daar kwam hij een deken brengen. Heel erg prettig!

Ik ben de nacht door gekomen met een beetje dommelen, sudoko en lezen. En natuurlijk zag ik de zon opkomen in de morgen. Prachtig gezicht!
Tegen 8 uur kwamen we aan in Emerville (of hoe het ook mocht heten) en kon ik de bus in (natuurlijk wel ff stiekum gecheckt of mijn bagage wel mee was gekomen van de trein, want ik moet er niet aan denken dat die ergens zoek raakt!)
Een uurtje later stond ik in San Fransisco aan de waterkant. Zo op de kaart te zien moest het wel te lopen zijn naar het hostel, dus begon ik met frisse moed. Eerst nog even een paar zeeleeuwen op de kiek gezet. Wat maken die beesten een herrie!!! En ze stinken. maar wel geweldig om te zien.

Na een stuk lopen was ik toe aan een bakkie leut. Dat gaf me weer energie om verder te gaan. Maar na een poosje wist ik het niet meer. Had hier en daar wel gevraagd, en de laatse man die ik vroeg  kon me vertellen dat het nog zon 20 minuten lopen was. Aaaaahhh... reden genoeg om een taxi  te nemen!

die zetten me netjes voor de deur af! Inchecken en jawel... Ik moest nog wachten tot half 3 voor ik de kamer op kon. Gelukkig kon ik op een bank zitten en heb een hele poos zitten msn-en met mn vriendje. Dat was dan nog wel weer fijn. Al was ik verschrikkelijk moe. Om half drie de kamer op en jawel...  14 stapelbedden... ik sliep helemaal achterin op het bovenbed. Dus 28 mannen en vrouwen op 1 kamer. Ik vond dat niet echt een rustgevend idee... maar goed, ik heb eerst 2 uurtjes op bed gelegen en ben toen de stad ingegaan naar Fishermans Wharf om een hapje te eten. Pier 39 is erg toeristisch maar wel heel leuk. Leuk winkeltjes, eettentjes en van alles te doen en te zien. Natuurlijk nog even bij de zeeleeuwen staan kijken die dicht opeengepakt lagen voor de nacht.

Voor het diner ging ik naar het Hard Rock Cafe. Daar serveren ze altijd heerlijke burger en daar had ik wel zin in.

Vol en moe heb ik een taxi terug genomen naar het hostel en direkt mn bed ingedoken. Oordoppen in en slapen maar.... nou ja... slapen... Ik was in elk geval tegen half 5 weer wakker want ik had zere oren. Ik kan dus niet zo goed tegen oordoppen. (ik mag hopen dat ik nooit een gehoorapparaat moet, want dat wordt niet wat!) Dus oordoppen uit en jawel.... een snurkconcert! Niet één... niet twee... niet 3 maar wel 4 snurkende mensen op de zaal. Oordoppen nog weer in, maar het leed was al geschied.
Tegen half 7 stond ik al onder de douche en tegen half 8 (gratis) ontbijt in het hostel. Je kon kiezen uit een bagel of 2 pancakes met jam of pindakaas. Dus een pancake met jam en een glas Jus. Daarna de computer er bij want nog een nacht in deze kamer zag ik echt niet meer zitten. En jawel. Hotel in de buurt. Er heen gelopen, maar ik bleek toch stukken goedkoper online te kunnen boeken. Dus.... weer terug. Hotel geboekt en toen maar eens op pad gegaan. Uiteindelijk heb ik een 3 dagen kaart gekocht voor de kabeltram (de wel bekende trammetjes van San Fransisco) en volgens mij kan ik er ook mee in de bus. Maar daar ben ik nog niet helemaal achter.

De tram reed door Chinatown en eindigde ergens op Powell street, dicht bij Union Square. Ik heb daar de hele middag rond gesjouwt en later de tram weer terug genomen. ik kwam n bij Fishermans Wharf uit. Daar maar even snel naar de Mc gegaan en ook nog naar Ripley's believe it or not museum. Toen een taxi naar het hostel om mn toilettas en was schone kleren te halen en naar het hotel gelopen. Het hotel is niet veel bijzonders, maar het is geweldig om weer even een kamer met douche en wc voor mezelf te hebben. Ik zal snel nog even wat foto's er tussen gooien en dan ga ik slapen! Heeeeerlijk!!!

Liefs mij

Ps... die foto´s dat wordt het niet... was al een kwartier aan het laden met 1 foto en toen stond ie er nog niet op! En dan ben ik dus morgen nog bezig en ik kwam hier om te slapen. Dus helaas.....

Mooi San Fran!

Jawel... veilig en heelhuids over gekomen. Ben wel helemaal aan de latten. Dus mijn verhalen laten nog wel even op zich wachten... Nu eerst slapen en hopen dak morgen een gat in de dag slaap. Ik wens jullie allemaal een hele fijne dag met (nog steeds) heel veel mooi weer!!!

Liefs mij!

klaar voor vertrek...

Nou ik ben klaar voor vertrek. Over een half uur staat de taxi hier en laat ik me afzetten bij het station. leek met toch verstandiger voor mn rug om er niet heen te lopen.

De artwalk tour stelde eerlijk gezegt niet veel voor. Een vrijwilligster bracht ons (2 amerikanen en ik) er naar toe. Sam was te laat dus die was niet mee helaas. Die 2 gingen daar al snel hun eigen gang en ik liep verder met de tourleidster die niet echt heel erg leuk was. Ik had niet het idee dat ze er veel zin in had, Dus ging ik al gauw mijn eigen gang.
het was niet echt een Art walk, maar meer een soor markt/braderieachtig iets met van alles, kunst, kleding, sierraden enz, maar wel leuk. Terug met de bus in mn up was weer een ander verhaal. De tourleidster had gezegd dat ik door moest lopen naar 35th Ave, maar daar zag ik niet de bus die ik moest hebben. Het was inmiddels al donker dus ik besloot maar weer terug te lopen naar het begin van de markt, naar 15th Ave. Na hier en daar wat navraag  gedaan te hebben belande ik uiteindelijk toch in het centrum en van daar uit was het nog een stuk lopen (13 blocks), maar wist ik de weg wel. En toen maar gauw slapie doen.
De volgende dag uitgeslapen en al vast mn backpack opnieuw ingepakt en geshopt. wat dingen gekocht voor onderweg en 's avonds spontaan met Sam naar een concert geweest van Edguy. Een duitse band die ik nog eens wou zien. Die speede hier dus. (wel grappig dat ik die duitse band hier in Portland dan eindelijk eens zie!) Dus wij er met de bus naar toe en het concert was echt super!!!

O shit... ik moet nu stoppen want mn taxi is er zo....
Jullie horen wel weer van me als ik in San Fransisco ben... Denk nog even aan me als ik in de trein zit.... zucht...
dikke zoen!

ps joke, succes met de party!!!

Goed... Edguy was dus echt super! De zanger had een dijk van een stem. Helaas was er niet meer als 100 man publiek, maar daar trok de band zich niks van aan en ze speelden de sterren van de hemel. En hoe klein het publiek ook was, ze deden geweldig mee. Wat de band overigens helemaal geweldig vond.
Naderhand nog even met Sam mee geweest naar het hostel waar ze eerst had gezeten en ze mensen kende. Tegen 12 hebben we de bus terug genomen en voor we het wisten waren we weer terug in het hostel. Waar ik overgens een slechte nacht had. Misschien was het wel de spanning voor de treinreis want ik zag er eerlijk gezecht nogal tegen op.
Maar goed.... in het volgende verhaal lezen jullie daar wel meer over!

Eindelijk plannen gemaakt

Ja eindelijk!!! ik kon maar niet beslissen wat ik zou ga doen. Wanneer ik hier weg zou gaan en waar naar toe precies. Ik was er gewoonweg sjaggerijnig van, maar gisteren dan toch de knoop doorgehakt en besloten om de treinreis in naar San Fransico in één keer te gaan doen. Dat is dus zon 18 uur met de trein en klein stukje met de bus. En nee... geen slaapkabine maar een gewone stoel in de trein. Wel iets luxer als bij ons, maar goed. Ik zie er eerlijk gezegt wel een beetje tegen op. Weet zeker dat ik gebroken ben als ik er aan kom. En ik kom smorgens om 9 uur aan... dus nog hele dag voor de boeg.
Maar ik zal verder niet klagen want ik doe het mezelf aan nietwaar?

Eens kijken... wat heb ik gisteren verder gedaan... Ik ben samen met Sam naar de Grotto geweest. We gingen met de bus. De eerste keer dat ik dat hier doe. Na wat navraag bleken we lijn 12 te moeten hebben. Ik dacht eerst dat we het wel lopend konden doen, maar het was een flink eind, dus blij dat we de bus hadden genomen. De Groot is een... tja wat is het eigenlijk... het deed me een beetje denken aan Lourdes in Frankrijk. een soort katholiek centrum terrein met een soort uitholling in de rotswand met een beeld van Maria en Jesus.

Vlak bij de grot was een lift naar het boven gelegen gedeelte van het terrein. Er was een prachtige tuin bij met allerlei beelden, een rozentuin en nog veel meer! ook een soort meditatieruimte met uitzicht over de hele stad. Wel hypermodern en de reden van deze ruimte ontging me een een beetje maar het was er wel heel erg mooi!

We hebben daar zo ongeveer de hele middag rond gelopen en hebben toen de bus weer terug genomen. Allebei mega honger en op zoek naar eten. Aangezien Sam veganist is, heeft zij iets bij een thais restaurant mee genomen en ik heb wat besteld bij een taco boer... daar op het terras hebben we ons prakkie opgegeten.

Terug gelopen naar het hostel en lekker buiten gezeten tot het bedtijd was.

Vanmorgen ben ik, na een nachtje aardig goed te hebben geslapen, naar het station gelopen. De trein van Zaterdag gereserveerd omdat ie $20 goedkoper was dan de trein van morgen. En toen in het hostel nog maar een nachtje bij geboekt.

En nu maar eens de stad in en vanavond doe ik samen met Sam mee met de arttour vanuit het hostel. Jullei horen morgen waarschijnlijk wel hoe dat was.

Ik ga er gauw van tussen want het is veel te mooi weer om binnen te zitten.

Dikke zoen!!

Ps... Lella... Het heet echt een Caramel Frappucino en dat is een een ijskoffie met caramel en slagroom... ZOOOOOOOOOOO lekker!!!!

Groetjes uit portland!

Hoi hoi.... even heel kort de afgelopen 2 dagen want ik ben moe en wil slapen.
Na een slechte nacht vanwege een enorm snurkende 60 plusser erg moe opgestaan en naar het station gegaan om de trein naar Portland voor de volgende morgen te reserverenen.
Ik had de hop on and off bus willen nemen maar zag dat ik het meeste al gezien had op die route dus besloot te voet het centrum in te gaan. De hele dag door de stad gestruint en 's avonds met Damian Pizza gegeten en natijd een biertje gedronken in een ierse pub. t was gezellig. Hij heeft me afgezet bij het hostel met de belofte ook een keer naar nederland te komen.
's nachts wederom slecht geslapen vanwege mijn roommate... maar ik was geloof ik niet de enige. de andere 2 meiden ergerden zich ook ook dood. Maar goed... dat hoort er bij schijnt!

Vanmorgen weer later opgestaan als gepland, maar uiteindelijk netjes op tijd bij de trein, die om 11.25 vertrok. Om ongeveer kwart over 3 kwam hij aan in Portland. Daar even uitgezocht hoe ik moest lopen en maar aan de tocht begonnen. op zich was het niet eens zo ver. Maar die backpack... die maakt het dan toch wel zwaar! Halverwege kwam ik toch zomaar langs een Starbucks... Ik vond dat ik wel een oppeppende caramelfrappucino verdiend had (zoooo lekker en zoooo veel calorieen!!!) Toen de moed weer bij elkaar geraapt en verder gelopen.
Het hostel is zit in een prachtig houten huis, zoals er hier velen zijn. En het personeel was super vriendelijk. Op mn kamer ontmoete ik Sam uit Londen en we besloten samen de stad in te lopen.
Na een poosje op Pioneer Courthouse Square te hebben gezeten en wat rond te hebben gelopen zijn we een pizza gaan eten. Daarna ben ik Powels Bookstore in gegaan die tot 23.00 uur open was. Heb me daar goed vermaakt en toen terug gelopen naar het hostel. Het voelt hier veiliger als in Seattle. Dat is dan wel weer prettig.
En nu zit ik fris gedouched op mn bedje in de 6 persoons kamer. Ik hoop enorm dat het rustig is vannacht en ik even flink kan slapen.
Nou het verhaal is toch weer langer dan ik gepland had. Ik wens jullie een hele fijne dag toe en ik ga op zoek naar dromenland!

Seattle Mariners VS New York Yankees!!!

Gisteren niet geschreven, dus daar begin ik dan maar mee. ´sMorgens pikte Damian me (bijna een half uur te laat) op voor het hostel en zijn we naar "downtown" gereden zoals dat heet. Het was helaas erg miezerig weer en ik was dus superblij dat we gisteren op de spaceneedle zijn geweest.
Ons eerste doel was de aller eerste Starbucks, om daar een ontbijtje te nuttigen met zoals inmiddels vaste prik voor mij, een Caramel Macciato!

Uiteindelijk bleken we gewoonweg bij de verkeerde Starbucks te zitten! haha... De allereerste Starbucks zat een eindje verder op en daar kon je alleen maar afhalen!

Maar goed, na het ontbijt zijn we door Pike Place Market gelopen. Een markt waar van alles te koop is, maar vooral bekend is vanwegen z'n vliegende vissen. Jawel... vliegende vissen!
Het zit namelijk zo, bij deze viskraam gooien de mannen die een vis verkopen de vis naar de mannen achter de balie en die vangen hem dus op en pakken hem in. Het is een toneelstuk op zich, want de één die roept wat en de rest roept dan in koor wat terug. Erg leuk, maar het stonk een uur in de wind!


Toen we uitgekeken waren zijn we wat door het centrum gaan struinen en uiteindelijk kwamen we bij het Seattle Art Museum langs. Damian was er nog nooit geweest, dus besloten we maar een kijkje te nemen. Er was van alles. Van oude kunst tot hypermodern. Wel aardig om te zien, maar ik wil het niet m'n hoogtepunt van de vakantie noemen.

Inmiddels hadden we allebei wel honger en was het ook wel tijd voor het avondeten. We gingen een sportcafe in. Het was een behoorlijk groot restaurant/cafe waar aan elke muur meerder televisies hingen en op allemaal was sport te zien. American Football wel te verstaan. Bijna elke tv stond op een andere zender. Maar van de meest belangrijke wedstrijd (vraag me niet wat...) stond het geluid KNALHARD aan. Een bijzondere gewaarwording. Maar goed, het eten smaakte me heel goed. Een flinke cheeseburger met frietjes. Maar dat drinken hier..... Ik dronk in Canada veel ijsthee. Maar daar was ik hier snel klaar mee aangezien je dus echt overal koude ongezoete thee krijgt. En aangezien ik 's avonds geen cola wil besloot ik maar Sprite te nemen. Dat had ik gisteren ook gehad, maar had nogal een chloorsmaak, dus besloot ik zonder ijs te bestellen. Nou... dat maakte dus geen verschil. Nog steeds een enorme chloorsmaak. Bah bah bah! En je kunt het dus ook niet echt vergelijken met de sprite die wij hebben. Ach ja.... ik moet toch wat te zeuren hebben nietwaar?
Na het eten heeft Damian me terug gebracht naar het hostel. Op de kamer kwam ik aan de praat met het japanse meisje en uiteindelijk besloten we om morgen samen naar de honkbal wedstrijd in het stadion hier vlakbij te gaan.

Na een nacht eindelijk eens weer goed te hebben geslapen, gingen Natsuko en ik naar het stadion. bij het loket hielp een alleraardigste dame ons met het uitzoeken van de kaartjes. Niet te duur ($24) en toch een mooi plekje. Natsuko vertelde me dat er een hele beroemde Japanner mee speelt Ichiro Suzuki. Maar goed, we hadden zoals je kunt zien een geweldig plekje!

De wedstrijd begon om 10 over 1 en duurde al met al tot even over 4. 3 uur dus!

Zo'n wedstrijd is over het algemeen best saai. Er gebeurt weinig. Heel vaak slaan ze mis en als het dan wel eens lukt om te slaan wordt de bal heel vaak gevangen en is de gene die sloeg nog uit. Maar alles er omheen maakt het dan wel weer leuk. Er is een groot videoscherm waarop tussen door vanalles te zien is (kinderen die antwoord geven op vragen, het publiek, honkbal filmpjes enz.)
Natuurlijk werd er, toen wij even popcorn en drinken gingen halen een homerun geslagen. De enige van de hele wedstrijd. Balen dus dat we dat hadden gemist!
Maar goed, na 9 innings (net zoiets als een set bij tennis) wonnen de Seattle Mariners van de New York Yankees!
Het stadion stroomde weer leeg en Natsuko ging naar het hostel om haar boeltje te pakken en naar het vliegveld te gaan. En ik besloot de stad in te lopen.
Uiteindelijk ben ik helemaal naar Pike Place market en het centrum gelopen. Bij Nordstom scoorde ik ein-de-lijk een goeie spijkerbroek (ja ook hier valt het niet mee om de goede lengte te vinden!) En ben ik weer lopend terug gegaan naar het hostel om maar eens uitgebreid verslag te doen.

Morgen nog een dagje Seattle en dan ben ik dinsdag van plan de trein te nemen naar Portland. Maar goed, jullie horen wel hoe het uiteindelijk gelopen is!
Doeg doeg!!!

Space Needle!!!

Gisteravond via Facebook met Damian afgesproken om elkaar om half 11 bij Starbucks hier vlakbij te ontmoeten. Ik was er netjes op tijd (al was het natuurlijk wel even rennen geblazen) en ging met een heerlijk bakkie koffie en een broodje bacon and Egg zitten rond kijken of Damian er al was of aan kwam lopen. Nu had ik hem wel of foto's gezien, maar ja int echt.... Maar even later zag ik hem aan de overkant van de straat. Kon niet missen... en ja hoor.

Heel grappig, want we "kennen" elkaar al een jaar of 3 via het Doug Aldrige forum op het internet en dan zie je elkaar eindelijk int echt!

Toen mn koffie op was zijn we in Damian's auto naar de Space Needle gereden en gelijk maar kaartjes gekocht en met de lift naar boven. Gelukkig was het helder en hadden we een super mooi uitzicht over de stad en in de verte kon je zelfs Mount Rainer nog zien liggen die bedekt was met een laag sneeuw.

Toen we uitgekeken waren zijn we weer met de lift naar beneden gegaan en natuurlijk even snuffelen in
de souvenirwinkel.

Vlak bij de Space Needle lag het Experiance Music Project. Een heeeel bijzonder gebouw, met daarin een soort museum achtig iets over de muzikale historie van Seattle. Zoals jullie misschien weten komen Jimmy Hendriks, Pearl Jam, Heart en Nirvana uit Seattle. Je kon er van alles zien (zoals oude gitaren, posters, kleing van Jimmy Hendriks enz enz) maar ook doen. Je kon er drums, gitaar en keyboard spelen maar ook zingen. Zoals je ziet zongen we de sterren van de hemel (lijkt zo, maar in het echt kende ik het liedje niet haha)

Helaas raakte even daarna de batterij van mijn fototoestel leeg en heb ik geen foto's meer kunnen maken.  Er was ook nog een science fiction gedeelte met allerlei dinge uit SF films. Zelfs Twiki uit de Buck Rodgers serie, waar ik vroeger naar keek was er! Maar goed het was in elk geval heel leuk.

Daarna even ergens een bakkie koffie gedronken en toen naar een winkelcentrum om te kijken of ik hier een simcard voor mijn telefoon kon kopen. Nou, dat zet hier geen zoden aan de dijk. sms is dan ongeveer net zo duur als met mijn gewone telefoon. Dus...

Inmiddels hadden we wel honger en zijn we naar de Mexicaan gegaan waar het eten gelukkig stukken beter was als gisteren.

Na het eten heeft Damian me weer afgezet bij het hostel en ben ik maar eens even gaan kijken hoe ik over een paar dagen verder ga reizen. Maar eerlijk gezegd weet ik het nog steeds niet. haha... Ik zie nog wel. Misschien dat ik de trein maar neem naar San Fransisco. Is wel een pokke eind, maar goedkoper als vliegen en zo zie ik natuurlijk ook nog wat van de omgeving. Ach ja, ik kijk wel.

Morgen om half 11 pikt Damian me op en gaan we naar Pike Place Market. Schijnt een nogal beroemd gedeelte van de stad te zijn.

Zondag ben ik van plan om naar een Baseball wedstrijd te gaan van de Seattle Mariners. Dat lijkt me wel leuk. Hopen dat het er een beetje druk is... Dit is het stadion en het zit vlak bij mn hostel.

Nou ja... ik zie nog wel en jullie horen vast morgen wel weer van mij!

liefs en een dikke knuffel voor jullie allen!!!

Jaaa!!! Ik ben in Seattle!!!!

Nou, het gene waar ik me tot nu toe meeste zorgen over maakte, de grens over komen... is gelukt zonder problemen. Stelde zelfs niks voor!
Maar goed, vanmorgen dus uitgecheckt en naar de skytrain gelopen. Aangezien ik niet wist welke ik moest hebben ben ik maar naar Waterfront gegaan, omdat ik wist dat daar een station zat. Ik kwam daar bij een toeristenburo langs en ben maar even gaan vragen waar de Greyhoud was. Ze vertelde me dat ik de skytrain naar Mainstreet Science park moest nemen. Dus weer een kaartje gekocht en na wat vragen de train in gegaan. Blij dak weer kon zitten want had al een flinke poos met die zware rugzak lopen sjouwen. Das andere koek als met de auto op pad!
Uiteindelijk bij het goed station uitgestapt en na wat rondvragen ook nog bij het grayhound station uitgekomen. De Greyhound bus bleek pas om half 3 te gaan. Nu was daar ook het Amtrak station en die hebben ook bussen. Dus daar maar kijken. Achter mij stond een meid met een rugzak en die bleek dus uit nederland te komen. De eerste Nederlands die ik hier ontmoet. We kwamen aan de klets en om een lang verhaal kort te maken, we zijn samen naar Seattle gereisd. Heel handig, want zij had dat al heel vaak gedaan en wist precies hoe en wat!
In de bus de groene kaart invullen en voor we het wisten waren we bij de douane. Daar de bus uit en alle bagage mee en naar binnen. Nou dat stelde dus niks voor. De man vroeg me waar ik verbleef en wat ik ging doen en toen kreeg ik een stempel in mn paspoort en de mededeling dat ik bij het volgende loket $6,00 mocht betalen. Intussen werd onze bus wel grondig doorzocht door een douane beambte met snuf de hond aan de lijn. Al had ik het idee dat Snuf er niet veel zin in had.
Toen de bus weer in en rijen maar weer.
Om 3 uur kwamen we op plek van bestemming aan. Na even zoeken en wat vragen vond ik uiteindelijk het hotel. Ik moet minimaal 3 centimeter zijn gekrompen vandaag vanwege het lopen met die zware rugzak op, maar dat zal de komende dagen wel weer bijtrekken denk ik.
Het hostel ligt in een soort Chinatown gedeelte. Niet echt een super gezellig buurtje en het is hier toch wel een tikkeltje anders dan Vancouver. Ik kan het niet goed omschrijven, maar ik geloof dat ik Vancouver gemoedelijker aan vond doen. Maar goed, dit is ook nog maar een eerste indruk.
Na me geinstalleerd te hebben in m´n overigens zeer nette kamer en erg net hostel de stad ingelopen. Eerst maar op zoek naar de Mc... maar die kon ik helaas niet vinden dus ben ik een of ander Blues-Jazz cafe/restaurant in gegaan. Ik bestelde ijsthee... dat was dus echt ijsthee. Gewone koude thee met ijs. Bah! En het eten was ook niet echt super. iets van Biefstuk reepjes in een saus met paprika en rijst en bruine bonen. Vooraf kreeg ik een soort pannenkoekje... Nou ja... het vult zullen we maar zeggen.
Op de terugweg kwam ik nog langs een hele leuke boekenwinkel die tot half 10 open was. Dus daar nog een uurtje rondgestruint en op naar het hostel.
Ik deel de kamer met 2 meiden. De ene ligt al te slapen en praat in haar slaap en de andere lijkt het ene moment te slapen en het ander moment zit ze een spelletje te doen of zo. Maar goed, voor mij is het wel tijd om te gaan slapen. Ben moe. Ik wens jullie allemaal weer een hele fijne dag toe en tot horens!
Oja... helmaal vergeten. Morgen ontmoet ik hier Damian. Ik ken hem via Whitesnake (internet) en hij is altijd erg aardig. Dus morgen iemand die me hier een beetje wegwijs kan maken! :-)
En dan nog even wat... nog even kijken bij het berichtje van Vancouver Island. Staan de foto´s nu bij en ook filmpje van de Walvis!

Ps... martine... wat super leuk dat je m´n blog zo volgt en berichtjes achter laat! Erg leuk.

Ps ps... Joke, maak je er weer een kliederboel van??? :-) Hoe loopt de expo? En als je thea spreekt, wens ze veel plezier. Ik zal nog ff een mailtje naar haar proberen te sturen!

Ps ps ps... Zus en zwager... hoe was jullie dag? De boel groots gevierd???

Ps ps ps ps... Lieve lella... blij dat je het leuk hebt gehad daar. Klinkt allemaal wel heel relaxed! Nou goede reis maar weer terug naar huis en geniet nog ff van je vakantie. Nog een week toch???

USA... here I come!!!

Het is zo ver... mijn laatste nachtje in Canada. Ik zit nu weer in het hostel in Vancouver.

Gistermorgen vroeg op en om 8 uur zaten we in de bus. Onze eerste stop was bij zee. Jolene zette ons op een parkeerplaats af en zou ons een stuk verderop weer oppikken. Eerst liepen we een stuk door een bos en we moesten bij elkaar blijven had Jolene gezegd, omdat er coogars zijn, een soort wilde katachtige beesten die wel een mens lusten zeg maar. Maar goed, zo lang je bij elkaar blijft is er dus niets aan de hand.
Het pad door het bos kwam uit bij zee. Een woeste zee! Maar wel prachtig!

Op de parkeerplaats aangekomen stond Jolene al op ons te wachten. En deze waarschuwing hing er. `Helaas` geen wolf gezien, maar ja.... ze zijn er dus wel!

De volgende stop was bij een rots waar duizenden jaren geleden tekeningen in waren gekrast. Door wie is niet duidelijk. Als je heel goed kijkt kun je er iets van beesten in ontdekken.

En weer verder.... Naar Cathedral Grove. Een regenwoud met bomen die wel 800 jaar oud zijn. Helmaal gewelig!!! De hoogste boom daar is 76 meter hoog en die had een omtrek van 9 meter.

De boom op de foto is een andere boom met een nog grotere omtrek en zoals je ziet kun je er prima in schuilen!

Toen weer de bus in en na een flinke rit kwamen we eindelijk in Victoria aan. Een prachtige stad! Veel mooier dan Vancouver. Kleiner en met prachtige gebouwen. Tegen de avond deze mooie foto gemaakt!

´S avonds hebben we met een aantal van ons nog wat geronken in een pub tegenover het hostel en vanmorgen heb ik de stad door gestruint. Wat foto´s gemaakt die niet al te mooi waren want het was grauw en het regende constand.

Tegen 2 uur in de bus en we konden helaas niet meer mee op de boot van 3 uur dus namen we die van 5 uur. Tegen 8 uur eindelijk in het hostel. Was doen en toen eindelijk dit verhaal schrijven.

Morgen vroeg op en dan maar eens kijken hoe en of ik de grens over kan komen. Ben benieuwd. Jullie horen het vanzelf! Liefs mij!

Vancouver Island

Hallo, daar was ik weer. Dit keer niet vanaf mn eigen laptop want de verbinding hier is ronduit koten!!! Ik baal daar zo stevig van!!! Maar goed, dan maar kaartje kopen voor internet hier. $8 per uur! GRRRR....

maar goed, laat ik dan maar snel mijn verhaal doen! De filmpjes en foto's volgend dan zo snel de verbinding het hier weer doet en anders morgenavond als we ergens anders zitten

Gistermorgen tegen half 10 bij het hostel opgepikt door de reisleidster Joleen van de Moose reisorganisatie. Hup het busje in met nog 10 anderen. Ik zat naast 2 jonge meiden uit zwitserland waar helaas geen boe of bah af kwam. De groep valt dus eerlijk gezegd nogal tegen. Nouja... niks aan te doen. Er was 1 israelische man bij die wel aardig was en waar je wel redelijk mee kon kletsen.
Maar goed, op naar de haven om de boot te nemen naar Vancouver Island. De boottocht verloopt prima en uit de wind op het dek is het prima te doen in het zonnetje.

Aangekomen in Nanaimo de bus weer in en op weg naar Tofino. Nog een pitstop gemaakt bij een waterval waar we onze meegebrachte lunch op konden smikkelen en een waterval konden zien.

Ook nog een pitstop gemaakt bij een Fall Fair. Er was een auto tentoonstelling, een kermis, een Lumberjack wedstrijd (houthakkerswedstrijd)

Er waren dieren te zien en natuurlijk waren er allerlei wedstrijden... Van wie maakt de mooiste foto tot wie kweekt de lekkerste komkommer....

Toen door naar ons hotel in Tofino. Prima hostel. 's Avonds met elkaar spaghetti gekookt onder leiding van onze leuke reisleidster Joleen. Na het eten zong ze nog en speelde ze een deuntje op haar gitaar. En toen slapie doen.

Vanmorgen vroeg op en bij de supermarkt even wat te eten gekocht voor vandaag. En om 9 uur naar de haven gelopen. Tegen tienen zaten we op de boot die ons walvissen zou laten zien en ons naar de hotsprings zou bregen.
De boottocht was echt geweldig! Koud maar leuk! En hard dat het ging!!!

Onderweg zagen we van die zeerobben... (van die hele grote zeehonden waarvan het mannetje zon bromsnor heeft)

Een paar keer een grijze walvis en wat ik helemaal geweldig vond, zeeotters. Eentje lag zo relaxed op z'n rug te liggen en keek net zo hard terug naar ons als wij naar hem. ZO grappig!!!

Toen naar de hotsprings... We werden afgezet in een klein haventje en van daaruit moesten we over een van houten flonders gemaakt pad zo'n 2 km lopen door het regenwoud. (ik dacht dat dat alleen in de tropen voor kwam, maar hier hebben ze dat dus ook) En dat was ronduit geweldig!!! Enorme bomen, overal mos, varens en enorm groen allemaal! Echt prachtig!
Aangekomen bij de hotsprings snel omkleden in het enige kleedkamertje en toen met blote voeten over de rosten naar de warmwater"baden" Gewoon poelen in de rosten! Heel erg leuk maar knetter warm. Dus daar heb ik niet al te lang in gezeten. Maar wel gaaf, want er is een soort watervalletje van heel warm water waar je dus onder kunt staan poedelen!
Toen weer afdrogen, aankleden en terug wandelen. Daar heb ik dus de lekker de tijd voor genomen want ik vond het prachtig. Ik zag nog een mini slangetje en een eekhoorn, die, toen ik heeeel stil stond op een halve meter van me vandaan bleef zitten. Me toen aankeek en er als een haa... eekhoorn vandoor ging!
Toen weer terug met de boot. Dit keer meer Walvis. En de laatste die we zagen dook zon 10 tot 15 meter van de boot op! Zal ze boven komen komt er zo'n stoomwolk uit de rug (zo halen ze adem) We konden de waterdamp gewoon voelen. Hij zwom steeds iets dichter naar ons toe en verdween toen onder water.

We sjeesden terug in de boot en zagen onderweg nog een Adelaar! Prachtige beesten zijn dat!!!
Toen terug naar het hostel. Ik was erg moe en heb even dutje gedaan en lekker gedouched. Ik geloof dat het eten nu klaar is, dus dat was het dan weer voor vandaag. Ik hoop dat ik nog de kans krijg om met mn laptop te internetten want dan ga ik er nog wat foto's tussen zetten.

Lieve mensen, bedankt voor de lieve smsjes en mailtjes die ik van jullie kreeg. Dat doet me echt goed. Want ik mis jullie allemaal wel een beetje hoor. Maar ik ben op de helft! Dus....

Dikke zoen!

struinen door de straten van Vancouver...

... dat heb ik de afgelopen 2 dagen gedaan. Gisteren ben ik eerst naar chinatown gelopen.

Best een eind, maar dat ging prima. Ik was er al door gereden met de bus en verwachte er niet te veel van. en idd... ik vond het ook niet veel bijzonders. Allemaal chineese winkeltjes met chinese souvenirs en spullen. Aangezien ik in Canada ben heb ik daar niet zon boodschap aan. Ook nog even door het Dr. Sun Yat-Sen parkje gelopen wat wel leuk was. Een soort Chinees of Japans aangelegde tuin.
Op een gegeven moment kwam ik in een straat waar ongeveer twee derde van de mensen die daar waren daklozen of drugsverslaafden waren. Ik voelde me dus niet helemaal op mn plek en besloot toch maar weer dezelfde weg terug te nemen.
Ik was in Gastown toen ik telefoon kreeg van Dale, een Canadees die drumt in Uncle Sid, een bandje dat ik via Myspace "kende". We zouden even wat gaan drinken ergens in Gastown. Dus ik de tent opgezocht en even later kwam hij ook. Erg aardige vent en hij bracht me een CD van z'n band mee en visite kaartjes. Dan kon ik ze in Nederland mooi promoten! het was wel even gezellig maar even later besloot ik maar weer verder te wandelen richting Hostel. Onderweg nog een hapje geten en tegen een uur of 8 was ik terug bij het hostel. Lekker zitten lezen en internetten en op tijd onder de wol.
Vanmorgen tegen half 10 opgestaan en naar Grandville Island gelopen. Dat was iets verder dan ik had verwacht, maar het was zeer de moeite waard.
De public markt is prachtig.. Een verzameling van allemaal groente kramen en ander etenswaar. Erg kleurrijk en leuk om rond te neuzen.

Daarnaast waren er op het eiland allemaal gallerietjes en leuke winkeltjes. Al met al heb ik daar heel wat uren rond gestruint.
Terug besloot ik de watertaxi te nemen om me naar de overkant te brengen zodat ik niet weer het hele eind hoefde te lopen. Maar onderweg kwam ik nog een soort braderie tegen waar ik nog een poos heb gelopen en lekker in het zonnetje zitten lezen.
Toen ik terug liep naar het hostel kwam ik langs de bioscoop waar Bruno nog draaide dus... ik besloot daar maar heen te gaan. Nou, ik moet zeggen... het is niet echt een film voor mij. Viel me een beetje tegen. Alleen het eind was leuk. (voor de genen die hem gezien hebben, het liedje met Bono, Sting, elton John en natuurlijk... als klap op de vuurpijl, en de rede waarom ik het leuk vond.. SLASH op gitaar!!!
En nu dus ff een bakkie doen bij de Starbucks en bekijk vanaf mijn plekkie hier het nachtleven van Vancouver.
alemaal opgedirkte mensen die een avondje uit gaan en daar tussen enorm veel daklozen. Echt heel veel! Dat is iets wat me enorm is opgevallen hier. Het schijnt ook dat de "regering" hier voor een jaar of wat terug een instelling voor psychiatrische patienten zomaar heeft gesloten en dat er geen andere opvang was voor deze mensen. Nou dat kun je dus goed merken. Maar goed, ik ga zo maar eens naar de kamer. Tas inpakken want morgen wordt ik om half 9 opgepikt voor mijn vier daagse trip naar Vancouver island. Ben heeeel benieuwd. Hoop dak Orka's ga zien. Maar reken daar maar niet te veel op want ik heb mensen gesproken die de trip ook gedaan hebben en wel walvissen maar geen orkas's hadden gezien. Nouja... ik zie wel.
Ik weet niet of ik in deze dagen ook internet heb. Dus mocht ik niet schrijven, dan weten jullie waarom. Smsen mag altijd hoor!

Liefs mij!

P.s. Lella, veel plezier op vakantie!
Ps ps... Pa, ma, zus, zwager, oom Jan + tante Betty, ik hoop dat jullie een super leuke familiedag hebben gehad.
Ps.ps.ps. Joke.. bedankt voor je lieve berichtje!!!

Back in town...

Daar was ik weer. Autoloos maar blij dak weer in het vertrouwde hostel zit.

Toen ik vanmorgen het stukje schreef bij starbucks kwam er een meid binnen die ook bij in het hostel zat en we kwamen als snel aan de praat. Ze, Daniël, kwam uit Australië en had 5 maand hier gewerkt en ging vandaag naar Kenia voor een 10 weekse vakantie. Ze moest dus naar het vliegveld om ongeveer dezelfde tijd als ik. Dus bood ik haar aan dat ze met me mee kon rijden. En zodoende trokken we de rest van de dag met elkaar op. Eerst haar rugzak uit het hostel halen en toen even

over Granville Island geslenterd. Dat is een stadsdeel, niet te ver van waar mijn hostel is.

De public market is erg leuk en kleurrijk om door te wandelen.

Ik was al van plan om daar een ochten door te brengen, maar ik geloof dat ik het daar wel een dag ga vol houden!!!

Toen maar richting Vliegveld. Afscheid genomen van mijn lieve grijze autootje en met Daniel mee gegaan om in te checken en tegen half 6 ging de de douane door. Ik wist dat de familie de Jong er ook zou zijn om familie weg te bregen dus na een telefoontje nog even wat met elkaar gedronken. Gezellig.

Toen opzoek naar de skytrain, een soort monorail lijkt het wel, om naar het centrum te gaan. Dat ging behoorlijk snel en voor ik het wist was ik bij het station waar ik er uit moest. Toen was het nog een minuutje of 10 lopen, wat me wel weer zwaar viel, zo met volle bepakking!!! Maar ik ben heel over gekomen en inmiddels 2 van m'n "roommates" ontmoet. Een meid uit duitsland en één uit Engeland. De 3e nog niet ontmoet, maar tot nu toe zit het wel weer goed. En nu ff een bakkie leut voor ik zo maar eens de douche op ga zoeken en naar bedje ga. Ben best wel weer moe. Morgen niet echt plannen. Ik zie nog wel. En jullie horen nog wel!

Liefs mij!

Ik ben super stoer.....

...want ik ben vandaag dwars door het centrum van Vancouver gereden!!! Ik had een goedkoop hostel geboekt buiten het centrum (die in het centrum is een stukkie duurder) zodat ik niet dwars door het centrum hoefde te rijden.... dacht ik...
Maar goed, laat ik bij het begin beginnen. Na een hele goede nachtrust in Chilliwack, de boel in de auto gegooid en richting Vancouver gereden. Maar eerst even naar Abbotsford waar Michael's zat. Een walhalla voor mij met allemaal kreatieve materialen. En een Halloween spul!!! Geweldig!!! Dood zonde dat we dat in Nederland niet vieren.
Maar goed, na weer flink wat dollars lichter te zijn toen ik naar buiten wandelde besloot ik een postkantoor op te zoeken. Al wandelend kwam ik langs een etalage met super mooie shirt. Ik besloot maar even te gaan kijken. Na een paar minuten neuzen kwam de verkoopster naar me toe. Of ik wel wist dat dit een grote maten winkel was en zij niets hadden dat mij zou passen.... Euh... oeps... nou nee. Dat wist ik dus niet. Dus droop ik maar af en besloot dat dit wel weer een ec hte blonde actie was!
Uiteindelijk het postkantoor gevonden en pakket met allemaal aankopen en souvenirs op de post gedaan. Leuke verrassing voor als ik thuis kom!!!

Toen de auto maar weer gauw in want het regende pijpestelen. En tot mijn verbazing zag ik al weer sneeuw liggen op de te toppen van een paar bergen.

Maar goed, door naar Vancouver... na file (ja, ook hier kennen ze dat blijkbaar) en wat omrijden kwam ik in steeds drukker bebouwd geb ied en wat ziet mijn oog???? IKEA!!! Ik kon de zweedse balletjes al bijna ruiken! Dus hup, de snelweg af en snel de winkel door(want het is allemaal het zelfde als bij ons) Op naar de Zweedse ballen. Ze zijn hier volgens mij wel wat kleiner als bij ons, maar het smaakte overheerlijk! Ik had mijn avondeten weer gehad.

De auto weer in en jawel.... daar reed ik dus toch Vancouver binnen. Eerst door een wat minder sjofel buurtje. Heeeeel veel zwervers hier, die volgens mij van alles verkochten vanuit hun zelf gestolen winkelwagen. maar op een gegeven moment kwam het me dan toch wel heel bekend voor. Ik reed dus midden door het centrum van Vancouver. ik zag de lookout waar ik in was geweest en kwam langs de Vancouver Art Gallery waar op dit moment o.a. schilderijen van Vermeer te zien zijn.
Al met al sloeg ik mijn, met de nodige schuttingtaal uitslaand, goed doorheen. Klotsende oksel, dat wel!
Toen weer door een rustigere wijk en uiteindelijk, dicht bij het "strand" daar was mijn hostel.

Een groot wit stenen gebouw. Het heeft volgens mij tot ergens in de jaren 80 als kazerne gediend. het was behoorlijk "antiek" van binnen maar prima voor elkaar. Als sliepen we op een zaal met iets van 16 bedden.
Na me ginstalleerd te hebben daar nog maar even naar een koffietentje gereden voor een bakkie leut en niet veel later terug naar het hostel.
Tegen 12 maar eens gaan slapen... altans... proberen. Er lag namelijk iemand luidkeels te snurken. en daar waren zelfs mijn oordoppen niet zo goed tegen bestand. Ach ja, ook dat weer overleefd.
En dan is het zover dat ik mijn auto in moet leveren. Snik.... zal wel even wennen zijn, maar goed, jullie horen wel weer van me! Doeg doeg!

komt toch allemaal nog goed...

Daar was ik weer. Geen grrrr meer, dat is al weer weggezakt en ik heb voor de komende week alles geregeld! Morgen slaap ik in een hostel in vancouver, maar niet die in het centrum waar ik eerder heb gezeten. Dan lever ik donderdag de auto in en slaap ik 3 nachten in het hostel in Vancouver waar ik WEL eerder heb gezeten. Dan wordt ik zondagmorgen opgehaald door de Moose reisorganisatie voor een 4 daagse trip naar Vancouver Island. Ik had daar dus eingelijk met de auto naar toe gewild, maar goed, dit is een goedkoper alternatief dan weer een paar dagen auto huren en zelf op zoek gaan naar hotels.
Op Vancouver island ga ik dan Walvissen kijken en ik hoop natuurlijk dat we orka´s tegen komen. Want die heb ik nog nooit gezien.
Dan 2 dagen naar Victoria. Dat is volgensmij de hoofdstad van Vancouver Island en dan weer terug naar Vancouver. Ik moet er nog even achter zien te komen hoe laat ik dan weer terug ben want ik wil het liefst die dag nog de bus of trein naar Seattle nemen. maar ik ben bang dat dat niet gaat lukken. Maar goed, dat is nog zo ver weg...

Eens kijken....Wat heb ik vandaag gedaan. Zoals je hebt kunnen lezen, eerst gezwommen. Toen de auto in en langs het huis van Hennie de Jong gereden. maar alleen Kim en Dennis waren thuis. Die konden me wel vertellen dat hennie aan het werk was, dus besloot ik daar maar een ontbijtje te halen. Hennie nam zelf ook even pauze dus we hebben gezellig zitten kletsen.
Daarna ben ik doorgereden naar Chilliwack. Eerst maar eens op zoek naar een Bell telefoonwinkel. Ik had mijn bel minuten op. Je hebt hier dus een appart sms tegoed en een appart bel tegoed. Dus dat opgewaardeerd en zodoende kon ik de autoverhuur bellen met al mijn gebrom nadien.

Toen op zoek naar een goedkoop hotel. Uiteindelijk een redelijk goedkope gevonden en toen nog maar even naar de Mall om wat rond te neuzen en te shoppen. Even een hamburgertje gegeten bij Wendy´s (das netz0iets als de Mc) en toen maar eens naar de kamer om alles te gaan regelen. Ik kan in elk geval met een gerust hart gaan slapen nu ik alles rond heb.

Hoe is het bij jullie? Ik hoorde dat het weer prachtig weer was via een smsje! Als jullie mij smsen betalen jullie trouwens gewoon het normale tarief hoor en mij jaag je er ook niet mee op kosten, want het kost mij niks. Dus kom maar op met die berichtjes ;-)

Nou, ik hoop dat julle allemaal goed geslapen hebben want de eerste wekkers zullen zo zachies an wel weer gaan bij jullie! Ik wens jullie dan ook een hele fijne dag toe!

liefs mij

Ps.... ik heb de foto's bij de rodeo gezet, en ook een filmpje!

Ff de balen!!!

Grrr... ik heb er even de balen van. Mijn plannetje om de auto nog een dag of 4 langer te huren gaat niet door. Ik heb het verhuurbedrijf net gebeld en schijnt dat je de auto maar maximaal 30 dagen kunt huren. Nou en dat houd voor mijn in nog 2 dagen extra voor een enorm bedrag!!! Daarvoor kan ik online een week een auto huren. Ik had dan namelijk vandaag nog de boot willen nemen naar Vancouver Island en dan zondag of maandag terug komen. maar dat kan nu dus niet. Ik zit nu in Chilliwack, dat is een vrij grote plaats en ligt niet zo ver van Vancouver. Denk dak hier een plekje zoek voor de nacht. Ach ik zie wel... Wou gewoon ff kwijt dat ik er de balen van heb dat mn plannetje dus mooi niet door gaat.

Nou ja... tot horensw maar weer!

Harrison Hotsprings

Daar was ik weer. gisteren geen zin om een heel verhaal te schrijven en mooi op tijd onder de wol.
Dus... maar even bij het begin beginnen. opgestaan en naar Starbucks omdat de internet verbinding in het hotel sucks... (vast oefenen voor sinterklaas;-)Daar even met mn pa en ma en vriendje ge-msnt. Toen nog even het centrum in want ik wilde toch nog graag wat keramiek kopen van Kathleen Raven. Nou, ik trof het niet want de winkel zat dicht. Het is hier lang weekend ivm labour day. Een soort dag van de arbeid geloof ik. Dus toen de tomtom maar ingesteld en op pad.
ik ben nog even door Merritt gereden wat schijnbaar de stad van de county muziek is.
Maar ook daar alles dicht.
Even buiten Merritt kwam ik zowaar in de file terecht. Toen ik even later de ambulance hoorde en nog wat later de traumahelikopter wist ik genoeg. Na een half uur kwam ik langs de plek des onheil. 2 auto's waarvan 1 bijna niet meer herkenbaar was. Het was meer een bouwpakket zeg maar. En overal op staat lag rommel, koffers, kleren en een roze knuffel. Het was wel even slikken. Dus toen maar heel voorzichtig verder gereden. (later las ik dat er 5 mensen bij betrokken waren en er gelukkig geen doden waren!)
Onderweg begon het een beetje te sputteren en hingen de flarden wolken laag tussen de bergen wat af en toe een spookachtig tafereel opleverde...


Ik kwam langs het stadje Hope waar ook bijna alles dicht zat, maar er was wel een theehuisje open. Dus daar even een lekker bakkie thee gehad.
Toen door naar Harrison Hotsprings waar ik de nacht door wilde brengen. ik kwam praktisch langs de familie de jong en besloot even te kijken of ze thuis waren. Helaas...
Door naar mijn eindbestemming voor de dag. Motel gevonden en eerst maar eens een wandeling gemaakt naar de heet water bron. Ik had natuurlijk weer een heel idilische voorstelling hier van, heet water in een grote poel waar je in kon badderen. Dat bleek helaas niet het geval. De bron is afgeschermt omdat het water knetter heet is. zie hieronder


Achter dit huisje lag deze poel (dus toch) met behoorlijk warm water. Maar om daar nu in te gaan zwemmen.....


Na wat kiekjes te hebben gemaakt van het meer en te hebben genoten van het prachtig uitzicht inclusief regenboog kon ik mijn maag niet meer negeren... die schreeuwde om wat lekkers!
In een soort Duits?Oostenrijks restaurant heb ik een heerlijke snitzelg cordon blue bestel en zowaar ook groente gegeten! Je moet af en toe toch wat nietwaar!
Met een volle maag nog wat rond gestruint door het plaatsje en toen vond ik het welletjes en heb mijn bed opgezocht.

Vanmorgen ben ik werkelijk vroeg opgestaan. Kwart over 8 was ik er uit en om kwar over 9 lag ik in het overdekte zwembad hier! Met heerlijk warm water uit de bron! 38° om precies te zijn. Heerlijjk. en nu mnoet ik als de sodemieter opschieten want ik heb nog een kwartier en dan moet ik mijn kamer uit zijn en ik moet nog beginnen met inpakken.

Ik wens jullie allen een hele goede nacht en ik hoop dak vanavond de puf en de mogelijkheid heb om jullie te vertellen waar ik nu weer beland ben!

liefs en een dikke zoen van mij!

Rodeo!!!!

Eigenlijk wil ik wel slapen maar heb veel te vertellen dus zal even snel de dag door nemen ;-)

Gisteren uiteindelijk wel een hotel gevonden in het centrum. Niet een hele goedkope, maar wel weer lekker een eigen kamer met een heerlijk bed!!!
's Avonds ben ik naar Blue Grotto gegaan. een kroeg hier in het centrum. Daar trad dus een coverband van de Doors op. Niet de beste die ik ooit heb gezien, maar ze deden het verder prima! en de muziek was natuurlijk heel dansbaar. Nou en dat doen ze hier dus volop! Het is wel leuk om te zien hoe dat hier allemaal gaat in een kroeg. Zo anders als bij ons! De mannen vragen de vrouwen of ze willen dansen. Nou vind ik het geen probleem om alleen te dansen, maar hier gaat men altijd met z;n tweeen. Ik werd dus geregeld gevraagd voor een dansje door één van de 50+ cowboys, inclusief hoed! Nu ben ik de beroerdste niet dus ik danste lekker mee. Verder lieten ze me met rust, op één man na. Wat natuurlijk zo ongeveer de minst aantrekkelijke man van heel Kamloops was. ja ja... Ik trof het weer. Maar toen meneer hoorde dat ik een vriendje had in nederland zei hij dat ik dan maar moest bellen als dat van de baan was.... HAHA! Ik vond het allemaal maar grappig.
Peter, één van mijn danspartners, was wel een aardige knakker van 55. Hij vroeg of ik nog mee ging voor een bak koffie bij Dennies, dat is een restaurant dat bij het hotel ligt en is 24/7 open.
Daar nog verder geklets en hij vertlede dat hij morgen naar de Rodeo wou. Aangezien ik daar ook heen wou besloten we samen te gaan. Hij Wou 'smorgens eerst naar de kerk maar zou me tegen 12 oppikken.

Zo gezegd zo gedaan en we zijn dus naar de Fall Fair Rodeo gegaan. Ik vond het allemaal een beetje rommelig oogen, de fair... Er waren allerlei standjes, een geitenkeuring, de tuinclub, enz enz.... Er was ook een grote tent met een soort tentoonstelling van allerlei huisgemaakte producten.

Van haakwerk tot wortels en van vogelhuisjes tot bloemstukjes. Er waren namelijk allerlei wedstrijden in de trand van: wie bakt de lekkerste taart of wie kweekt de mooiste komkommer... Tja... je moet er maar op komen!
De pompoenen vond ik wel mega!!! Echgt super groot!!!

We kwamen nog kennisen van Peter tegen en die nodigden ons uit voor een BBQ bij hun thuis. Maar eerst naar de Rodeo!!!
Er waren allerlei categorieen zoals een kalf vangen met z'n tweeen te paard. De eerst gooit de lasso om de kop en de andere moet hem om de achterpoten gooien.

Verder was er natuurlijk het rodeo wat ik verwachte. op een paard, zonder zadel waarbij ze volgens mij een band om de buik heel strak aan trekken waardoor het paard heel hard gaat bokken. Ik hehb wat filmpjes gemaakt en die zet ik er binnekort wel op.

Al met al heel bijzonder om te zien, al vond ik het ook wel weer zielig voor die dieren. Maar goed, zo gaat het hier nu eenmaal.

Toen was het tijd om naar de vrienden van Peter te gaan. Axel en.... haar naam ben ik even kwijt.
Toen Axel buiten de BBQ aan ging steken hoorde ik ineens een knal. Ik dacht dat hij zn hoofd had gestoten, maar toen hij binnen kwam zag ik dat het veel ernstige r was.
Axel had zijn haar, armen en benen verbrand door een steekvlam van van de BBQ. Aangezien ze een zwembad hadden zei ik dat hij daar in moest om te koelen...
Inmiddels belde zijn vrouw de doker en ze konden er direct naar toe.
Al met al eindigde het zo dat Axel in het ziekenhuis is beland met 1e en 2e graads brandwonden op 10% van zn lichaam! Brrrrrr.... dat was allemaal nog wel wat.

Uiteindelijk zijn Peter en ik maar een hapje gaan eten bij The Red Robin.

En nu ga plannen maken voor morgen en dan heerlijk slapen!

Zzzzzzzzzzzzz......