dinsdag 20 oktober 2009

Home Sweet Home

ja... eindelijk!!! Thuis!!! En nu naar bed want ik ben zooooooo moe! Bedankt voor al jullie lieve berichtjes en smsjes! En Helga bedankt voor je lieve kadootje!

Dikke zoen en Zzzzzzzzz....

maandag 19 oktober 2009

Morgen naar huis!!!!!!!

Geen lang verhaal vandaag want ik wil mijn koffers in gaan pakken en dan naar bed. Morgen om 7.30 op dus op tijd slapie doen. Als dat lukt dan, want mezelf kennende...

Vandaag naar het Metro Park geweest en we hadden het zonnetje er zo af en toe bij wat mooie plaatjes opleverde. Maar ik zet ze er nu niet op hoor. Dat doe ik dan wel weer als ik thuis ben.

Vanavond bij Mary Beth´s ouders gegeten wat heel gezellig was. Het zijn ontzettend lieve mensen!
Nou lieve allemaal, ik hoop jullie allemaal snel weer te zien! en ik heb heel veel zin om naar huis te gaan, dus dat zit wel goed! :-)

Liefs en een dikke knuffel van mij!!!

zondag 18 oktober 2009

Van alles en nog wat...

Hallo, daar was ik weer! Eens kijken... wat hebben we de afgelopen 2 dagen gedaan??? Eigenlijk van alles en nog wat! we zijn naar een Art Fair in het winkelcentrum Tower City in het centrum van Cleveland geweest.


Dat was leuk, maar de art fair was niet bijzonder groot en ook niet echt veel variatie. Veel sierraden kraampjes en over het algemeen heeeeel anders dan bij ons.
Maar het was in elk geval gezellig en we hebben heerlijk gelunched bij het Hard Rock Cafe.



Voor zover je ijs met Apperltaart lunch kunt noemen dan, maar het smaakte mij overheerlijk en ik was poepie vol natijd.
We zijn natijd nog even hier in Nort Olmsted bij het winkelcentrum langs gegaan en daar ook het avondeten gedaan. We namen beiden soep in een uitgeholde bol van zuur deeg (nou ja, als ik het vertaal, maar het is te vergelijken met een ciabatta broodje, maar dan in een bol) Erg lekker.
Vanmorgen om een uur of 9 opgestaan en eerst naar de farmers market gegaan in Crocker Park, waar ook de art fair was waar ik de eerste dag hier ben heen gegaan.
We hadden gelukkig heel goed weer en zelfs het zonnetje liet zich zo af en toe zien.
Bij de boekenwinkel Barnes & Nobel een bakkie koffie gedronken en toen even langs de ouders van Mary Beth gegaan.


De overgrootouders van Mary Beths moeder blijken dus uit nederland te komen en ze hadden een kaartje van nederland uitgedraaid en na wat zoeken en googlen bleek dat de één uit een plaatsje onder Doetichem kwam en de ander helemaal onder uit zeeland. Grappig hoor!
Verder heeft Mary Beth me haar atelier in haar ouders huis laten zien en hebben we daar pizza gegeten.
Toen hebben we nog wat boodschappen gedaan en thuis even gaan relaxen.
Om half 6 hadden we met haar ouders afgesproken in restaurant vlak bij haar huis. We zijn er naar toe gelopen, wat hier wel een unicum is heb ik het idee, want men pakt hier echt voor alles de auto!


Ik heb een heerlijk biefstukje gegeten en het was heel gezellig. Leuk om te horen hoe het leven hier gaat en hoe anders het is als in ons kleine landje. En als ik dat dan allemaal vergelijk ben ik toch wel heel blij dat ik daar geboren ben. Er gaat toch niks boven  Nederland! Dat realiseer ik me toch altijd weer als ik ergens in het buitenland ben! Natuurlijk zijn er hier ook dingen die mooier, leuker en beter zijn als bij ons, maar toch.... Laat mij maar in dat koude kikkerlandje wonen!

Na het eten hebben we hier met z'n allen pumpkinpie gegeten. Die had ik gisteren gekocht, want ik vond wel dat ik dat toch minstens geproefd moest hebben. En ik kan zeggen dat het overheerlijk is!!!


En dan is het morgen mijn laatste dagje hier. We gaan als het goed is naar Metro Park. Een soort bos of natuurachtig gebied geloof ik, maar dat moet ik dus maar even afwachten. Het lijkt mij in elk geval prachtig want de bossen hier zijn ZO mooi nu de bladeren allemaal verkleuren!!! Ik hoop dat het zonnetje schijnt en ik wat mooie foto's kan maken. Voor nu wens ik jullie weer een fijne dag toe en ik denk dat ik morgen nog wel even een berichtje achter laat.
Doeg doeg!!!

vrijdag 16 oktober 2009

Musea en the Rock and Roll Hall of Fame!

Hier weer een berichtje uit koud en regenachtig Cleveland. Brrr.... echt herfst weer hier hoor. Gisteren was het een beetje beter als vandaag.
We zijn toen eerst met de auto naar het Cleveland Art Museum geweest. Het museum is een enorm gebouw dat midden in een renovatie zit. Een groot gedeelte was al klaar en open voor publiek. Er was allerlei kunst te zien. Veel 18e en 19e eeuwse schilderijen maar ook moderne kunst.
Natuurlijk hing waren onze nederlandse kunstenaars ook aanwezig. Er ging een schilderij van Monderaan en natuurlijk ook een aantal echte van Gogh´s.


Na daar een poos te hebben rond gelopen zijn we naar het natuur historisch Museum gegaan dat er tegenover lag. Hier was van alles te zien over de geschiedenis van Noord Amerika. Super grote dinoskeletten,


de geschiedenis van de native americans (indianen) en de flora en fauna. Erg leuk maar we hadden op een gegeven moment geen puf meer. Er was nog veel meer te zien, maar we zijn toch maar naar huis gegaan. Even opfrissen en toen naar een fondue restaurant.


Dat had ik nog nooit gedaan, maar het was me toch lekker! Vooral het toetje, een chocolade fondue! Hmmmm!!!

Al met al was het een geslaagde dag.


Vanmorgen weer om 9 uur op en om even voor 10 zaten we in de bus richting downtown Cleveland op weg naar de Rock and Roll Hall of Fame. Vanuit de bus nog een stukje met de trein en we konden midden in het centrum uitstappen. Van daaruit met een gratis trolley bus en toen nog een stukje lopen in de miezerige regen. Wat een grauw en grijs weer! Blij dat we vandaag iets binnen gingen doen.
Bij de Hall of Fame aangekomen een kaartje van wel $22 te kopen. Maar achteraf gezien was het dat meer dan waard. We hebben er namelijk tot een uur of half 5 rond gelopen.


Bij de ingang moest je helaas wel je fototoestel inleveren watn je mocht nergen foto´s van maken. Jammer want ik had anders vast veel foto´s gemaakt. Er was van alles te zien. Van Elvis´s en Janis Joplins auto tot een kerstkaartje van een 10 jarige Jim Morrison voor z´n ouders. En van woodstock film tot kleding van Michael Jackson, Steven Tyler, Jimmy Hendrix enz. Nou, dat vond ik dus geweldig. Natijd natuurlijk even shoppen in de giftshop en toen maar eens terug gelopen in de miezerige regen naar het centrum. We kwamen nog langs het football stadion. Aangezien ik wel graag een football wedstrijd wou zien zijn we even gaan vragen of ze dit weekend ook moesten spelen. Helaas, volgende week pas weer en tja... dan ben ik al weer thuis. Jammer maar helaas.

Verder terug gelopen naar het centrum en daar opgewarmd met een lekker bakkie koffie.


Toen konden we de bus rechtstreeks naar North Olmsted nemen. Thuis gekomen heeft Mary Beth een pizza in de oven gedaan en ´s avonds was het tv avond. 2 afleveringen van Ghost whisperer en NCSI... wat wil je nog meer.

Morgen gaan we weer naar Downtown. In het winkelcentrum daar was iets van een kunstmarkt en we gaan shoppen. Hopen dat het weer wat beter is als vandaag. Nou ja we zien wel.

En nu nog 4 dagen en dan ben ik dinsdagmorgen eindelijk weer thuis. Daar kijk ik wel naar uit hoor!



Liefs mij!

woensdag 14 oktober 2009

De Amish...

Vanmorgen om half 9 ging mijn wekker en een kwartier later besloot ik er maar eens uit te gaan. Ik blijf dat toch moeilijk vinden hoor, opstaan. Vooral als het voor 10 uur smorgens is. Maar goed, om 10 uur was Mary Beth´s moeder er en vertokken we richting Amish country. Dat was geloof ik zon anderhalf uur rijden richting het zuiden. En ja hoor, op een gegeven moment zag ik het eerste paard met een zwart klein wagentje er achter.

De Amish rijden namelijk niet in auto´s en hebben geen elektriciteit. Al met al leven ze nog steeds zoasl de mensen 100 tot 150 jaar terug deden.
Alhoewel... tegenwoordig hebben ze wel lampen op gas of op accu.

Maar eerst zijn we na de lange rit wat gaan eten in Der Dutchman.


Een restaurant waar Amish gekookt wordt. Ik verachtte eerlijk gezegd een primitief iets, maar niets is minder waar. Het is een gewoon westers restaurant en het was verschrikkelijk groot en heel erg druk. Je moest in de rij staan om een plekje te bemachtigen. Maar uiteindelijk werden we naar een tafel gebracht door een Amish meisje in sobere jurk en met wit kapje op het hoofd. Helaas kon ik geen foto van ze maken. Amish willen namelijk niet op de foto. Dat heeft te maken met het stukje in de bijbel. Volgens mij het stukje uit de tien geboden, maar goed. Geen foto´s dus.


Het eten was overigens heerlijk. Een sandwich met sla tomaat en van die heerlijk knapperig gebakken bacon! Mjam mjam!!!!

Toen zijn we naar Millersburg gereden, naar Yoder´s Amish home. Een erf met 2 huizen die je onder leiding van een locale gids (in ons geval een jonge memonitische vrouw) kon verkennen.
Het eerste huis was het oudste, gebouwd in 1866. Heel erg primitief! Geen stromend water, geen badkamer geen


riolering (dus poepen in het huisje buiten) en natuurlijk ook geen stroom. Verlichting door middel van kaarsen en olielampen. Koken op een houtkachel en nergen geen decoratie of wat dan ook. Alleen het hoognodige.





Het tweede huis was een stuk nieuwer, ik meende dat het ergens aan het eind van de 19e eeuw gebouwd was. En het was iets moderner. Een badkamer en keuken met stromend water en verlichting door middel van lampen op gas of accu. Hier en daar spreuken aan de muur die over god of vriendschap gingen.




Zie hier... een lamp op een accu. daar maken ze dus speciale meubeltjes voor!

In de keuken van het 2e huis waren Amish meisjes aan het koken en bakken. Je kon er van alles kopen. Vers brood, koekjes, jam en nog veel meer. Aangezien de Amish geen stroom hebben en dus niet in kunnen vriezen, wecken ze veel groente, fruit, soepen, sauzen enz.




De gids vertelde wel dat ze tegenwoordig wel ruimte huren in in een diepvries bij mensen die wel stroom hebben. Dat vond ik nogal een beetje dubbel. Ik bedoel... als je geen elektriciteit mag vanuit je geloof ga je dat niet huren bij de buren toch? Ach ja... ook hier moderniseren ze dus.

Maar goed, ik kan hier verder wel helemaal uit gaan leggen hoe de Amish denken, werken en leven, maar dat gaat me wat te ver. Op wikepedia is er vast wel wat over te vinden.Wat ik wel bijzonder vond en even wil vertellen is dat de kinderen tot hun 14e naar school gaan en dan thuis gaan werken of ergens een vak leren. Ik vraag me dan ook af hoe het met de leerplicht hier in de USA zit... toch nog maar eens vragen morgen aan Mary Beth.
Na het bezichtigen van de huizen werden we door een Amish meisje (ik schat haar nog geen 14) rondgeleid in de stal. Er waren allerlei dieren. Konijnen, ezels, shetland pony's, geiten enz enz.


Mijn hart brak bij het zien van een ONGELOFELIJK zielig poesje ergens in het hooi. Ik schatte het dier een maand of 2 en het kon niet lopen, was broodmager en had een heel vies koppie.
Het meisje zei dat ze hem medicijnen had gegeven en dat hij met een dag of wat wel op zou knappen. Nou, daar geloof ik niks van. Het dier was er zo bar aan toe dat ik voor 99% zeker weet dat ie het niet gaat halen. Dus na tien keer flink slikken en een traantje weg pinken ben ik maar door gelopen. Tja, wat kon ik anders doen?

Als laatste gingen we nog een rondje, wat zeg ik... 2 rondjes rijden in de buggy zoals ze hier het karretje achter het paard noemen. Ik moest inwendig wel lachen. We stapten in, bij een overigens heel aardige bebaarde Amishe man die ook nog bereid was om een foto van ons te maken. En reden 2 (dezelfde) rondjes om een weiland. Ik had natuurlijk weer te veel verwacht. Ik keek uit naar een leuke rit door het prachtige platte land van Ohio. Maar goed, met minder nam ik ook wel genoegen.


Dat ritje was het laatste wat we op Yoder's farm deden en toen werd het tijd om verder te gaan.
We reden naar Berlin. Tja zo ben je van de States in Germany! Het plaatsje Berlin mocht dan wel super touristisch zijn, maar het was heel leuk. Super leuke winkeltjes waar ik zeker weten uren had rond kunnen neuzen. Zij het niet dat we nog maar 3 kwartier hadden omdat het bijna sluitingstijd (5 uur) was.

Gelukkig bleek de plaatselijke kaasmakerij en bakkerij tot 6 uur open te zijn, dus daar maar even neuzen. Je kon bijna alle kaas proeven en ik moet zeggen, er zaten heerlijke kazen tussen! Wat dacht je van Pizzakaas? Jawel, kaas met pizzasmaak! Maar ja, om dat nou in mn koffer te stoppen lijkt me geen goed plan. Dus ik nam maar wat pumpkin pie kruiden mee en een zakje Candy Corn waar ik inmiddels helemaal aan verslingerd ben! Ik heb ook al wat naar huis gestuurd dus wees gerust... jullie kunnen het (misschien) ook proeven!

Ze hadden ook Gouda kaas, maar die smaakte toch echt heel anders dan de enige echte goudse kaas. Hij was donkergeel en behoorlijk droog. Nee, geeft mij de echte nederlandse Goudse maar!!!
Honger als we waren zijn we toen bij een wederom Amish achtig modern restaurant gaan eten. De bediening bestond zowel uit Amish, Menonite, als “gewone” mensen. Dat zijn dan mensen die er zo uit zien als jij en ik, want met een wit lampenkapje of een zwart kanten kleedje op je hoofd en dan een saaie soepjurk aan... tja, dat is voor mij niet echt gewoon.
Maar ik moet wel zeggen dat ik het bijzonder (knap) vind dat er mensen zijn die er nog steeds voor kiezen om zo te leven

Na het eten was het de hoogste tijd om terug naar North Olmsted te rijden, te douchen en in mijn bedje dit stukje te schrijven. En dat zet ik dan morgenvroeg weer op mn blog.
Wat we morgen gaan doen weet ik niet precies. Of naar een museum of naar de Rock n Roll hall of fame. En dat lijkt me dan ook weer heel erg leuk! Nou, jullie horen het wel!
Ik wens jullie wederom een hele fijne dag toe en hoop dat het herfstzonnetje zich nog een poosje laat zien!
Liefs Annemieke

dinsdag 13 oktober 2009

Cleveland Zoo...

Vanmorgen ben ik om half 9 opgestaan en Mary Beth had heerlijk bananenbrood gebakken voor het ontbijt. Samen met een lekker bakkie koffie kon ik er wel een paar uur tegen.


Dus om 10 uur zaten we in de auto. Eerst even langs het huis van Mary Beth´s ouders want haar moeder had nog een jas voor mij. Het is hier namelijk best koud en ik heb alleen maar een dun jack bij me.

Toen naar de Cleveland Zoo. Het is een hele mooie dierentuin op een vrij groot terrein. Er was een heel mooi Australie gedeelte, maar helaas begon het te regenen. En het was behoorlijk koud, dus zijn we tegen een uur of 12 naar het overdekte regenwoud gedeelte gegaan.


Eerst maar eens een hapje eten want we hadden wel honger van al het gewandel. Toen het rainforest gedeelte bezocht. Hier waren allerlei dieren te zien en de oerang oetangs waren toch wel mijn favoriet!








Om een uur of 4 zijn we weer in de auto gestapt en zijn we naar huis gegaan om de katten Opie en Shadow te voeren. Maar ook wij hadden honger en Mary Beth wist een goed mexicaans restaurant. En het was idd een goed en ook nog goedkoop restaurant. Voor nog geen $25 hadden we allebei een hoofdgerecht en een groot glas drinken.




Toen nog even langs Target om nog een boodschap te doen en naar huis. Lekker relaxed avondje gehad!

Morgen naar de Amish... voor het geval je er nog nooit van gehoord hebt, de Amish zijn een christelijke groep mensen die nog leven zoals ze 150 jaar geleden deden. Simpel, zonder elektriciteit, auto´s en alle moderne gemakken van deze tijd.
Het lijkt me heel interessant. Dus morgen op tijd op en maar eens kijken hoe het daar is!

Ik wens jullie een fijne dag toe en hoop dat jullie mooier weer hebben als wij vandaag hadden!



Dikke zoen!!!

maandag 12 oktober 2009

Ik ben in Cleveland!!!

Halloooo! Hier even een kort berichtje uit Cleveland!!! Ik ben gisteravond tegen half 10 aangekomen op Akron Airport en werd al opgewacht door Mary Beth en haar ouders. Heel aardige mensen.
Ze hebben ons bij MB thuis afgezet , wat anderhalf uur rijden was, en we zijn eingelijk direct naar bed gegaan.
Vanmorgen niet al te vroeg opgestaan en na een onbijt van vers gebakken pancakes zijn we op pad gegaan naar een Art Fair in Crocker park. Dit was erg leuk! Er waren veel kramen met sierraden, maar ook houtwerk, keramiek, schilderijen en foto's.
Aangezien het best frisjes hier zijn we halverwege even een bakkie gaan doen bij Nobel & Barnes. Dat is een boekenwinkel (een keten, want ik heb ze in diverse steden gezien) waar je ook koffie kunt drinken.
Na een pumpikin spice latte en een double chocolate chip cookie konde we er weer tegen en hebben we de rest van de markt bekeken.
Natijd naar de supermarkt gegaan, want ik had beloofd te koken. En nog naar een hobbyzaak... Wat een paradijs!!!! haha
Thuisgekomen hadden we allebei wel honger, dus ben ik gelijk begonnen. Aardappeltjes, kip, paprika, ui, brocolie en cherrytommaatjes. Allemaal roerbakken en aangezien in geen champion roomsaus kon vinden in de supermarkt hebben we een blik championsoep gebruikt en bijna onverdund deed het prima dienst als saus. Wel grappig hoor, ik zocht bijvoorbeeld ook van die cele-vita aardappeltjes of vacuum verpakte aardappels die ze bij ons in de koeling hebben, om te bakken. Nou die zijn er hier dus niet. Dus heb ik diepvries blokjes aardappelen gebruikt.
Al met al smaakte het prima.

En nu gebruik ik de compter van Mary Beth om mijn verhaaltje te doen. Ze heeft helaas geen draadloos internet. Nu had ik vandaag een kabeltje gekocht, maar die paste niet (grrrrr...) dus morgen even kijken of ik de juiste kan vinden. En ik geloof dat we naar de dierentuin gaan.

Nou, jullie horen vast weer gauw van mij! En iedereen weer bedankt voor de berichtjes en smsjes!!! Make's me happy!!!! :-)

Wachten op mijn vlucht naar Cleveland

Nou, daar zit ik dan... veel te vroeg op LAX, Los Angeles airport. Maar beter te vroeg dan te laat. Het is nu half 9 en om 5 voor 11 is het bording time. Tijd genoeg dus om een stukkie te schrijven en later op het blog te zetten. Want waar ik nu zit, geen internet dus.


Vannmorgen om 6 uur opgestaan. Wat haat ik dat toch, vroeg opstaan! Maar ik het haat het nog meer als ik volledig in de stress schiet omdat ik bang ben om mn trein, bus of vliegtuig te missen. Dus dan maar vroeg op. Zo zachtjes mogelijk mn spullen mee genomen naar de douche op de gang en alles ingepakt. Natuurlijk was ik een half uur te vroeg klaar dus heb in de lobby even zitten msnen met mn vriendje. En voor ik het wist was de bus er al.

Maar laat ik beginnen bij...



Donderdag 9 oktober

Geen idee meer hoe laat ik op ben gestaan, geloof niet al te vroeg. Maar ik ben in elk geval op pad gegaan naar Melrose. Schijnt een leuke shop buurt te zijn. Zonder al te veel moeite kwam ik er met de bus. Het gaat me steeds makkelijker af hier dat reizen. Ik had van te voren gehoord at het openbaar vervoer hier heel slecht zou zijn. Maar ik vind het reuze mee vallen. Het is wel zo dat je zo een uur onderweg bent om ergens te komen. Santa Monica, waar ik zit, zit dus anderhalf uur van Hollywood Boulevard af met de bus.

Maar goed, Melrose dus... Leuke winkels, maar wel veel vant zelfde. Allemaal Ed Hardey achtige kleding en dat heb ik dan wel een keer gezien. En het was nou ook niet de goedkoopste buurt.

Daarna ben ik richting Hollywood Boulevard gegaan. Onderweg kwam ik een soort action achtige winkel tegen. Alles voor $0,99. Dus daar even lekker rond gestruint en ook nog naar Target geweest. Een grote, vrij goedkope, superstore met van alles. Waar ik een Guns n Roses shirt op de kop heb getikt. Dat shirt had ik vroeger (jawel, ik heb het over 20 jaar terug!) ook. Dus tikkeltje jeugdsentiment en ik vind het nog steeds mooi!

Toen de bus verder genomen naar Hollywood Boulevard. Daar op zoek naar de winkel waar ik die koffers had gezien. En jawel... ik vond het ook nog.
Mijn keus viel op de zwarte koffer met roze stipjes. $32! Koopje dus.

Aangezien het al donker begon te worden ben ik maar weer naar de bushalte gegaan en tegen een uur of half 7 was ik weer terug in het hostel.

Daar kwam ik aan de praat met één van mn nieuwe kamergenoten. Saphira. Wel grappig, we waren druk int engels aan het praten tot we bij het punt kwamen: Where are you from? Nou Nederland dus! Saphira kwam uit Hoogeveen!!! haha...

We besloten samen met Julia een pizza te gaan eten bij Joe's even om de hoek.

Terug in het hostel kwam net een hele groep naar buiten, waaronder Carlos uit brazilie, en die gingen naar de kroeg. Dus we besloten mee te gaan.

Al met al was het heel gezellig. Maar tegen 12 vond ik het welletjes en de andere meiden ook, dus zochten we ons bedje op!

Wederom een leuk dag en ik was super blij dat ik geslaagd was voor een koffer. Toch een stuk makkelijker die wieletjes er onder!




Vrijdag 9 oktober

Vanmorgen maar niet al te vroeg opgestaan en na een verfrissende douche had ik wel trek in een goed ontbijt. Samen met Saphira en 2 engelse meiden(zussen) uit onze kamer gingen we naar de Deli op de hoek van 3th street. Daar hadden ze echt geweldig ontbijt. Gepocheerde eieren met bacon and toast. Errug lekker en heel erg gezellig! We spraken af dat we 's avonds naar de film zouden gaan met elkaar en ook de andere meiden van de kamer zouden vragen.

Na het eten ben ik mn koffer maar eens in gaan pakken. Bleek dat ik ook naar een andere kamer moest. Was ik helemaal vergeten. Maar goed, kwam dus goed uit dat ik al aan het pakken was.

Natijd zijn Saphira en ik gaan shoppen op 3th street wat overigens heel gezellig was.

's Avonds even m'n laatste boodschappen die ik nog in de keuken had liggen, opgemaakt. Zon bak instand noodle soep. Prima te eten.

Om 7 uur vertrokken we met ons zevenen (Julia, Saphira, Kyoko uit Japan, Grace uit Londen, en de gezusters Snow uit Londen) richting de film. Couples in Retreat. Erg leuke film.



Terug in het hostel besloot ik toch maar even navraag te doen naar de vertrektijd van de shuttle naar het vliegveld. Ik zou om 9 uur vertrekken en om 11 uur vliegen. Ik vond dat toch wel een beetje kort tijd. De enige optie was om half 8 vertrekken vanuit het hostel. Dus... om 6 uur op!!!! oeffff...

Snel douchen en slapen!

zaterdag 10 oktober 2009

Cleveland... here I come!!!

Dag allemaal, ik zit nu te wachten op de taxi die me naar het vliegveld brengt in LA. En dan op naar Cleveland. Ik hoop snel weer iets van me te kunnen laten horen!

Liefs mij

donderdag 8 oktober 2009

goedemorgen... goedenavond bij jullie...

Dank voor jullie berichtjes. Weer heel fijn om van jullie te horen. Echt... doet me goed.
En martine, had het heel gezellig gevonden hoor al je mee was gewandeld. :-)

Helga... ik weet zeker dat ik jou dat huis niet in had gekregen. Ik lag opt laatst helemaal in een deuk. Dood eng, maar ook dood grappig. En ja, leuk he dat kaartje was idee van Damian hoor! Ik ga zo doug nog ff bellen en misschien dat ie morgen tijd heeft om een bakkie te doen. En anders sla ik hem in elkaar als ie in nederland is... nee weet je wat? breek ik z'n vingers hahaha... laat ie het maar niet horen! :-)

Zus... dus dikke bouwput bij jullie? Ik hoorde al van ma dat de camper nu jullie onderkomen is! ben zooooo benieuwd hoe het is en gaat worden? nog 2 weken en dan kom ik een bakkie doen hoor! Nog 11 nachtjes en dan kom ik naar huis toe en nog 12 nachies en dan ben ik er echt weer! Kijk er ook wel weer naar uit hoor!

Maar goed, ik zal vandaag eens op pad gaan om een koffer te zoeken... had ik dat nou al gezegd of nie? Nou ja, in elk geval ben ik 1 band van mn rugzak kwijt (waarmee je hem om je middel vast kunt maken) en ik ben die rugzak ook wel zat. Heb te veel spullen en moet anders wat naar huis sturen en ik kan voor minder geld een koffer kopen. Dus... Vandaag is mn doel naar Melrose om te shoppen en hopelijk een koffer kopen. Nou, ik wens jullie voor straks allemaal lekker slapen en oja,... mams... heb je het nieuwe monatoetje al gehad? Luchtige cocospudding met chocoladesaus??? Als ie lekker is... wil je dan even een berg van die bakkies in slaan? :-)

Dikke zoen en slaap lekker als je er aan toe bent allemaal!!!

Eindelijk weer tijd, puf en verbinding...

... ja ik ben er nog hoor!!! Af en toe gewoon geen tijd of puf om te schrijven en gister had ik snel een krabbel willen doen, maar de verbinding deed het niet.
Maar goed, laat ik beginnen bij vandaag....

Woensdag 7 oktober:

 Ik ben met een Nederlandse jongen, Joris, naar Universal Studio´s geweest. Ik had Joris ontmoet in de lobby van het hostel en aangezien hij ook nog graag naar de Universal Studio´s wou besloten we samen te gaan.
Om 7 uur op (aiiii...) en om even over 8 waren we bij de bushalte. De busrit duurde ruim een uur en toen was het nog eens stukje met de metro.
Een treintje bracht ons van de parkeerplaats bij de metro naar de ingang van het park.
Het kopen van een kaartje was weer een ander verhaal. Lang in de rij staan, maar uiteindelijk toch het kaartje bemachtigd en snel het park in.
We zijn eerst naar Krustyland gelopen, de atractie van The Simpsons.


Na ruim een half uur in der rij konden we plaats nemen in de een karretje. Die werd toen omhoog gehesen en zo kwamen we voor een enorm rond lopend scherm te zitten waarop een Simpsons achtbaan achtig iets werd afgespeels. Het leek in elk geval net of we echt in de film zaten. Heel erg leuk.
Maar goed, om het verhaal niet al te lang te maken... We hebben de studio tour gemaakt, met een treintje over het studio terrein en oa de set van Desperate housewifes. De Shrek 4D flim gekeken. Waarna ik natuurllijk totally in love viel met hem... sorry Marco ;-)


Revenge of the Mummy the ride gedaan, een achtbaan in het donker. Naar de special effects show geweest en naar het House of Horrors. Een spookhuis met echte acteurs! Dus ik heb de longen zo ongeveer uit mn lijf gegild!
En toen was het al weer 5 uur en ging het park dicht. Veel te snel. Ik had er nog gerust een uurtje of 3 rond kunnen lopen. Maar helaas. Bij de ingang van het park heb je nog de Universal Citywalk.


Een straat met allemaal winkeltjes en restaurantjes en overal is Neon verlichting en het ziet er allemaal prachig uit! Erg leuk!!!
Toen het treintje terug naar de metro, en daarna de bus terug. Al met al was het nog 9 uur geloof ik dat ik terug was in het hostel. maar ik vond het wel een heel geslaagde dag!!! Zeker de moeite waard!

Dinsdag 6 oktober

Vanmorgen vroeger opgestaan, want ik wilde toch wat meer tijd hebben dan ik gister had. Dus gauw ontbeten in het hostel en de bus genomen. Ik was van plan om in elk geval naar Sunset Boulevard te gaan, maar ben eerst uitgestapt in Beverly Hills.


Jawel... de super de luxe buurt hier in LA, ook wel bekend van Beverly Hills 90210.
Van daaruit ben ik naar Rodeo Drive gelopen. De meest dure winkelstraat in LA.


Het zag er allemaal mooi uit vooral Rodeo 2, maar niet echt mijn ding. Om nou te gaan winkelen bij Dior en zo... nee, laat maar. Maar leuk om te zien en vooral ook de mensen die er lopen. Opgedirkt en menig dame had flink geinfesteerd in Botox!
Bij Sprinklers heb ik voor het eerst een echte cupcake gegeten. HEEEERLIJK!!!


Maar aangezien er daar voor mij niet veel te shoppen was ben ik daarna maar richting de wijk Beverly Hills gelopen. Op de kaart had ik al gezien, dat als ik er door zou lopen, ik op Sunset Boulevard kwam. Dus... zo gezegd, zo gedaan. Beverly is echt een prachtige wijk en als ik dan toch in LA zou moeten wonen, nou dan kon ik daar wel een leuk optrekje vinden. Mits iemand dit natuurlijk voor mij betaald.....




maar goed, het was dus veel verder lopen dan ik gedacht had, maar uiteindelijk kwam ik wel op Sunset. Daar wilde ik op zoek naar de tenten als....


De Whiskey a Go Go en....


The Viper waar ik tot mijn verbazing zag dat The Joe Perry Project er vanavond speelde. (de gitarist van Aerosmith voor de leken onder ons) Ik dacht even diep na of het mogelijk was er om er heen te gaan, maar al gauw realiseerde ik me dat het waarschijnlijk wel uitverkocht was en dat het niet echt een goed plan was om er in mijn up heen te gaan. Want ik moet dan natuurlijk ook nog weer terug midden in de nacht... Dus helaas... snik.

De Sunset Strip was wel iets anders als ik me had voorgesteld, Ik had een leuke auto vrije straat verwacht of zo, maar heb bleek dus een drukke doorgaande weg te zijn. maar ik vond wel alle beroemde tenten waar ik naar op zoek was en waar menig band in zijn beginjaren gespeeld heeft.
Uitendelijk ben ik doorgelopen naar Fairfax avenue (wat overigens een pokke eind was) daar wilde ik naar


Canters Deli, een restaurant waar de coverfoto is gemaakt van een boek van Guns n Roses wat ik in seattle had gekocht. Ik kwam uit bij Fairfax 1400 nog wat en moest bij 419 zijn. Ik dacht dat mijn laatste restje energie nog wel genoeg was om er naar toe te lopen, maar bij 1000 nog wat gaf ik het maar op en nam de bus. Mijn voeten deden het namelijk bijna niet meer.
Bij Canters gekomen besloot ik er maar een hapje te eten. Het schijnt (of scheen vroeger in elk geval) een beroemde tent te zijn, vooral bij artiesten omdat het 24 uur open is. Het gedeelte waar de foto gemaakt was, was helaas afgesloten, maar ik vroeg de oberes nartuurlijk wel of ik daar een foto mocht maken. Ze zei dat dat niet mocht van de baas omdat die foto's dan op internet verkocht werden enzo... Yeah right! Maar even later zei ze dat ik maar gauw mee moest lopen want haar baas zat op kantoor, dus kon het wel snel even...


Volgens mij deed ze het gewoon om een dikke fooi te krijgen, maar goed, ik had in elk geval mijn foto!
Het broodje hotdog dat ik daar bestelde was trouwens niet echt om over naar huis te schrijven, maar goed...
Toen de bus maar weer terug genomen naar het hostel en ik geloof dat ik daar bekaf weer aan kwam om een uur of half 9. Aangezien de internet verbinding soms heel slecht werkt in het hostel besloot ik nog snel even naar de Starbucks te gaan. Maar mijn computer bleek de kuren te hebben dus ging ik snel weer terug naar het hostel en lag tegen 10 uur half 11 in mijn bedje. Super leuke dag, maar geen voeten meer over. Ben benieuwd hoeveel kilometer ik uiteindelijk gelopen heb....


Maandag 5 oktober

Vanmorgen laat uit bed. Beagle voor mezelf gemaakt in de keuken en toen maar eens vragen bij de balie welke bus ik naar de Walk of Fame moest nemen.
Ik kreeg een prachtige uitdraai en de reis bleek bijna 1 1/2 uur te duren. Dat viel me wel even tegen. maar goed... De bus in.... Dat vond ik nog wel even wennen hoor. Maar met de plattegrond er bij en een beetje hulp hier en daar en een keertje overstappen kwam ik er toch!
Aangekomen bij the Walk of Fame liep ik uiteindelijk de verkeerde kant op. Het mooiste gedeelte lag links en ik liep dus eerst naar rechts. Nogal dom dat ik mijn gids niet had mee genomen want zo kon ik dus niet precies zien waar ik zijn moest en ik had me er eerlijkgezegd van te voren ook niet echt in verdiept...


In de stoep overal sterren met artiestennamen er op. Dus ik liep meer naar beneden te kijken dan om me heen. Maar natuurlijk wel hier en daar een (souvenis)winkeltje ingeschoten. Een heel eind verderop in de straat kon ik eindelijk het HOLLYWOOD sign zien!!! Leuk hoor!!!


Toen maar weer terug gelopen aan de andere kant van de straat. En uiteindelijk kwam ik dus in het gedeelte waar het Kodak theater was, waar jaarlijks de Academy Awards worden uitgerijkt.


en het Graumann's Chinese Theatre. Op het plein voor het theater zijn allemaal cement tegels met afdrukken van de handen en voeten van filmsterren. Ik had dat als wel vaker op foto's in bladen gezien, maar nu zag ik het dus echt!




Het was een leuk buurtje om door te lopen, maar het begon al laat te worden en ik wilde toch wel voor het donker overgestapt zijn in de bus waar ik een uur in moest zitten en die me naar Santa Monica bracht.
In het hostel een soepie gemaakt en aardappelsallade gegeten met tomaatjes. En 's avonds nog wat wezen drinken met een braziliaanse jongen die ik hier in het hostel had ontmoet. En niet te laat naar bed natuurlijk want ik wou morgen toch wat eerder vertrekken, want ik had het gevoel dat ik vandaag niet genoeg tijd had.

maandag 5 oktober 2009

Wandelen naar Venice Beach

Vanmorgen een beetje uitgeslapen en heel kalm aan gedaan. Prima geslapen trouwens. Het leek trouwens wel of er een bom was ontploft in de kamer, want 2 duitse meiden hadden zo ongeveer alles wat ze bij zich hadden over de vloer verspreid. (ja mam, net als ik vroeger, dus ik voelde me helemaal thuis! Haha)
Na even m'n sociale contacten met het thuisfront te hebben onderhouden via MSN ben ik maar eens op zoek gegaan naar een supermarkt. Daar beagels gekocht voor het ontbijt want dat is hier tot 9 uur en dan ben ik nog niet wakker. En wat spul voor het avondeten.
Dat maar even terug gebracht naar het hostel en toen naar het strand gelopen.

Ik had niet echt plannen maar besloot onderweg naar Venice beach te lopen. Het waaide ontiegelijk en ik werd zo ongeveer gezandstraalt. Dus besloot ik maar langs het water te lopen. Frisjes, maar iets beter te doen.

Het was nogal een hele wandeling maar uiteindelijk kwam ik er wel.

Venice beach is een bijzonder stukje strand vond ik. Er is een fitnessruimte op het strand (muscle beach) en er zijn dus allemaal sportieve mensen hun ding aan het doen. En ik keek verwonderd toe, vooral toen er een kerel met alleen en mini zwembroekje aan op rollerskates over het asfalt rolde. Er waren plenty van dat soort vreemde types. Iemand in een elektrische rolstoel die helemaal gepimt was met allerlei troep en rommel. Heel apart allemaal. Langs de boulevard stonden allemaal mensen hun waar te verkopen en wat ik wel heel apart vond waren de “winkels” waar op doktersrecept wiet te koop was. “The docter is in” stond er voor op de gevel. Volgens mij is hier wel wiet verkrijgbaar op medisch recept en is dit een manier om de wet te omzeilen. Grappig!

Al met al is Venice een beetje een hippy/gipsy achtig gebeuren. Leuk om even rond te struinen.

Aangezien ik geen zin had om het hele stuk tegen de wind in terug te lopen heb ik de bus genomen. Onderweg nog even een tussenstop gemaakt voor een heerlijke pimpkin spice latte van Starbucks en wat winkeltjes en toen weer verder met de bus. Op de kamer ff wat gelezen en een dutje gedaan en toen mijn maaltijd van gister maar eens opgewarmd. Ik had namelijk bij de italiaan spaghetti gegeten en had mijn bordje niet leeg gegeten en dan krijg je de rest dus mee in een doggiebag. Dat met wat tomaatjes en een toetje smaakte me prima. Tijdens het eten gezellig zitten kletsen met een jongen uit Brazillie en nu ben ik dus het stukje aan het schrijven in word, want internet werk hier bij mij weer eens niet. Ik ga het zo nog eens proberen en anders ga ik naar Starbucks want ik moet zo onderhand mn vlucht naar Cleveland eens gaan boeken.

Nou, ik brei er weer een eind aan voor vandaag en wens jullie allemaal een goede dag toe!

Liefs mij

zondag 4 oktober 2009

Santa Moncia

Hallo, nou ik heb Santa Monica veilig bereikt hoor. Prima geslapen en tegen een uur of 12 zat ik in de taxi naar het Union station, waar ik gister ook aangekomen was. Daar even navraag gedaan en bleek dat bus 10 rechtstreeks naar Santa Monica ging.
Bij de bushalte kwam ik aan de praat met een jongen. Hij vertelde van alles en hielp me een beetje op weg. Ze zijn er hier dus ook wel, aardig mensen! ;-)Ik denk dat de busrit zon 3 kwartier duurde en op de eindhalte moest ik er uit en was het nog geen 5 minuten lopen naar het hostel. Aangezien ik nog niet in kon checken, mn spullen opgeslagen in de storage room en maar even naar de Santa Monica Pier gelopen.


 Schijnt nogal beroemd te zijn en is ook wel een stukje leuker als die pier van ons daar bij Scheveningen. Maar ik had er wat meer van verwacht. Het weer is hier overigens prachtig dus ik denk dat ik nog wel een badhandoekje aan ga schaffen en heerlijk van het zonnetje ga genieten.


Daarna ben ik over de Santa Monica boulevard gelopen. Eén en al winkels en restaurantjes en de ene straatartiest na de andere. Leuk om te zien hoor!


Toen maar eens terug naar het hostel (zie hierboven) en ingecheckt. 6 persoons meidenkamer met onze eigen douche en wc. Handig!
En nu zit ik hier dus mn stukje te typen op de binnenplaats. Het is een mooi hostel trouwens. Netjes en volgens mij heel groot!
En nu ga ik maar eens een supermarkt opzoeken want ik begin wel honger te krijgen!
Sterkte met het herfstachtige weer en ik zal mijn best doen om wat zon jullie kant op te sturen.

Donderdag 19 april 2018

Vanmorgen zaten we, na een heerlijke nachtrust, rond even over 9 aan het ontbijt. Ook dit was prima voor elkaar en wat een uitzicht!!!! Oo...