Van Rome naar Villa Maya

Vanmorgen om half 9 opgestaan en de prut in de auto gegooid. Om half 10 reden we de camping af. Onderweg kwamen we een Mc Café tegen. Dit keer zouden we het anders aanpakken We bestelden 3 cappuccino to go en gooiden die buiten in onze thermobekers! Wie geen Italiaans kan moet slim zijn!!!
Het duurde even voor we helemaal om Rome waren gereden. Wat een grote stad is dat! We reden richting Siena. Daar aangekomen hebben we even buiten het centrum de auto geparkeerd en zijn naar het centrum gelopen. Het centrum had een heel mooi plein, omringd door hoge gebouwen en een soort gemeentehuis met een hele hoge toren. Die kon je beklimmen voor 8 euro. Die beklimming hebben we maar laten wezen en op het plein lekker een ijsje gekocht en nog wat souvenirs.

Toen de auto weer in en de tomtom ingesteld op een toeristische route naar Pisa. De route was mooi en we zagen het echte Toscaanse landschap zoals we ons dat voor hadden gesteld.

Zo´n 30 km voor de stad Pisa besloten we een hotel te zoeken. We zagen een groot hotel waar we naar toe wilden. Maar dacht je dat we er konden komen? We hebben er helemaal omheen gereden, maar we konden er op de één of andere manier niet dichtbij komen. Dus de tomtom maar ingesteld op het dichtstbijzijnde hotel. Het Villa Maya hotel. Het bleek in een iniemienie dorpje te liggen. Het was een groot oud landhuis en we kregen een kamer op de eerste verdieping. Nadat we de spullen op de kamer hadden gezet gingen we kijken wat het restaurant van het hotel te bieden had. We zagen op de kaart niet echt iets waar we blij van werden, dus reden we de buurt in en kwamen bij Alfonso´s terecht. Daar hebben we beide een pizza gegeten die prima smaakte. Toen terug naar het hotel en slapie doen!

Rome in 1 dag!

Zondag 5 september 2010


Na een nachtje heerlijk slapen op bedden waar je wel heel voorzichtig in moest stappen (kwamen we al snel achter) omdat er wel een kwart van de lattenbodem ontbrak, stonden we om 9 uur op.

Tegen kwart over 10 zaten we in de bus richting het centrum. We hadden bij de receptie van de camping een uitgebreide en heel duidelijk beschrijving gekregen hoe we in het centrum moesten komen met de bus en metro.

Na 20 minuten de bus, de metro in. Even overstappen en voor we het wisten waren we in het Vaticaan. Op de meeste zondagen zou de paus de menigte toespreken en zegenen op het plein van het vaticaan. Dat wilden we wel meemaken. Maar helaas, de paus was ergens anders en op grote tv schermen kon je het wel allemaal zien. De beste man deed dat in minimaal 5 talen. Maar ik kon er helaas niet zo heel veel van volgen.

We besloten toen in de rij te gaan staan om de Sint Pieter te gaan bekijken. We gingen eerst door de graftombe waar alle pauzen begraven lagen. Ik weet eigenlijk niets van al die pauzen, dus alleen het graf van Paus Johannes Paulus de zoveelste zei me iets.

Toen we de tombe door waren gelopen zijn we de Sint Pieter in gegaan. Het is echt ONGELOFELIJK hoe dat er uit zag. Eén en al pracht en praal. Beelden, marmer, goud, schilderijen enz enz. Prachtig om te zien, maar ik kreeg er we een beetje een dubbel gevoel bij.

Vooral omdat je hier en daar buiten mensen zag bedelen en dan kom je in zo'n kerk en dan is het alleen maar goud wat er blinkt. En dan is er ook nog het museum van het Vaticaan, waar we overigens niet geweest zijn. Maar in het boek las ik dat ze echt prachtige kunstschatten hebben. Al met al is het Vaticaan stinkend rijk. We vroegen ons af hoe ze aan al dat moois komen... maar goed, dat moeten we dan nog maar eens opzoeken op internet.

Het was in elk geval prachtig om te zien en ik had ook nog nooit een kerk bezichtigd die er zo geweldig en indrukwekkend uit zag.

Daarna wilde ik nog naar de sixtijnse kapel om de beshilderingen van Michelangelo te zien. Bij navraag bleek die vandaag dus dicht te zijn. Morgen om 10 uur was ie pas weer open. En tja... dan zaten wij al weer in de auto op weg naar Toscane. Helaas!

We zijn weer terug gelopen richting de metro. Maar onderweg natuurlijk eerst nog een ijsje gegeten. We werden geholpen door wederom een ongelofelijk chagrijnige verkoopster. Ik vind het echt niet te geloven. Het lijkt wel of 80% van de italianen een hekel heeft aan zijnn of haar baan. Jammer hoor!

Met de metro zijn we naar de halte voor de Trevi fontein gegaan. We kwamen eerst bij het Piazza di Spagna. Het beroemdste plein van Rome met de spaanse trappen. Langzaamaan (want Marco had erg last van z'n rug) zijn we naar de Trevi fontein gelopen. Daar was het echt ongelofelijk druk. Je moest goed tussen de mensen door kijken om het onderste deel van de fontein te zien. Even snel foto's gemaakt en toen gauw weer weg.

Onze volgende stop was het Colosseum De grootste van Italie. We kozen er dit keer voor om toch maar mee te doen met een rondleiding. Dat ging in't engels en was redelijk goed te volgen. In de muren en poorten zaten overal gaten. Het bleek dat hier Marmeren versiering hadden gezeten die er uit gehaald waren en gebruikt waren voor het decoreren van de Sint Pieter (aha.... zo ging dat dus!)

Het Colosseum was dus ooit helemaal met marmer bekleed en had 4 verdiepingen en er kon een dak op van canvasdoeken. Een soort zonnescherm met in het midden een opening. Het is bijna niet te geloven dat ze dat in die tijd al voor elkaar konden krijgen.

Onder de Arenavloer liepen allerlei gangen met liften, waar ze dieren naar boven konden takelen. En die dieren moesten dan weer tegen elkaar vechten.

Tijdens de openingsceremonie, (die volgens mij iets van 100 dagen duurde) in 80 na Christus, werden 9000 dieren gebruikt. Van krokodil tot olifant. 's morgens waren er dieren gevechten en ´s middag gladiatoren gevechten. Voor de afwisseling werden er tussendoor executies gedaan. Heel bijzonder en moeilijk voor te stellen dat het bijna 2000 jaar geleden allemaal zo ging.

Toen we uitgekeken waren hebben we in de buurt een restaurantje gezocht. Het zag er knus uit. Achteraf hadden we spijt dat we daar waren gaan zitten. Ik had een pizza margarita met mozzarella. Ik kreeg een pizza met zo ongelofelijk veel knoflook (en nou ben ik helemaal niet vies van een beetje knoflook) dat het gewoonweg niet meer te eten was. Ik heb de korstjes (die ik normaal laat liggen) opgegeten en het middenstuk laten liggen. We besloten als toetje maar ergens anders een ijsje te gaan halen, dus vroeg ik om de rekening, en nog eens..... en nog eens...... en nog eens! Uiteindelijk kon ik mee lopen naar binnen en daar betalen. Die fooi konden ze op hun buik schrijven!

Even verderop een ijsje gekocht (wat is het schepijs hier toch overheerlijk!!!) en richting de metro gelopen. Tegen 10 uur waren we weer op de camping. Ik wilde douchen in ons hutje, maar brandde m'n billen aan de wisseldouche en kreeg daarna het water niet meer warm. Dus hup, kleren aan en naar de douches op de camping gelopen. Die had wel een constante temperatuur.

Fris en fruitig mn bed ingedoken en gauw slapie gaan doen!

De dag van zoeken.... zoeken en nog eens zoeken!!!

Vanmorgen hadden we ontzettend vroeg op willen staan, maar aangezien we de wekker niet hadden gezet werd het toch weer een uur of 8. Ook vroeg voor de vakantie, maar goed. De boel in de auto gegooid en de tomtom ingesteld op Capula. Daar zou volgens onze Capitool Reisgids een gladiatoren museum moeten zijn. In Capula aangekomen hebben we eerst op een terrasje een cappuccino genomen. We kregen beiden een bakkie cappuccino, een groot glas water met ijs en stukjes warme croissant voor maar € 3,00! Koopje! Toen op zoek naar het museum. Het museum dat we vonden bleek geen ingang te hebben. Tenminste, alle deuren zaten dicht. En dat terwijl er toch echt in de gids stond dat ze open waren. Nog even gevraagd hier en daar, maar daar werden we ook niet veel wijzer van. In de auto heb ik het telefoonnummer dat er in ons boek bij stond nog even gebeld. De beste man kon geen engels en wat ik er van begreep was het wel open. Nou ja, niks aan te doen.

Marco had onderweg nog ergens een bord zien staan van het bord zien staan van het colosseum/amfitheater van Capula (waar Spartacus naar aller waarschijnlijkheid nog menig potje heeft gevochten).Dus zijn we daarna opzoek gegaan. Na heel wat heen en weer gerij vonden we het eindelijk! De “juffrouw” achter de kaartverkoop zag er angstaanjagend uit, maar bleek wel vriendelijk. Ze verontschuldigde zich dat ze geen beschrijving in het engels had. Maar goed, zonder zouden we ons ook wel redden.

De trap af en naar de ruïne. Want dat bleek het te zijn. Het was ronduit droevig wat we er aantroffen. Hier en daar waren er gedeeltes gerenoveerd, maar dat je dan je afval en een oude kruiwagen in een hoek moet gooien..... Zo jammer!

We hebben nog in de catacomben van het colosseum gelopen. Super om te zien, maar zo jammer dat je door het onkruid en de troep moest lopen!

Buiten het colosseum was een museum. Het bestond uit 3 ruimtes. 1 was een soort tafereel met 4 gladiatoren poppen die aan het strijden waren. Een andere ruimte liet wat oude voorwerpen zien en weer een andere een voorbeeld van hoe de tribunes er uit zouden hebben gezien. Op de rest van het terrein lagen wat stukken pilaar, halve beelden enzovoort.

We kwamen er een beetje ontdaan weg. Maar hadden wel gelopen waar zo'n 2000 jaar geleden de gladiatoren, waaronder onze held Spartacus, elkaar de pan in hakten.
Toen de tomtom ingesteld op een plaatsje in de buurt van Rome, waar de camping zou zijn waar we naar toe wilden. De straat die er bij stond in het campingboek stond helaas niet in de tomtom, maar we dachten het zo wel te kunnen vinden. Niet dus! We hebben wel 2 uur rondgereden voor ik het heldere idee kreeg om te bellen. Toen bleek dat het adres in het campingboek niet onder het kleine plaatje viel, maar gewoon onder Rome, en dat de camping aan de zijstraat lag van het in het boek genoemde adres! Tja... dan blijf je aan het zoeken!!!

Maar toen vonden we het al snel en bleek dat we voor 40 euries een twee onder één kap hutje konden huren. Dus vroegen we aan de jongeman bij de receptie of we hem eerst even mochten bekijken. (je weet maar nooit, stel je voor dat het een baggerzooi is, zei ik)

We besloten het te doen en de jongen bleek goed Nederlands te kunnen... oeps...

Ons hutje is dus een twee onder één kap stacaravannetje. Een kamertje met 2 bedden en, een koelkast, airco en een wc en douche inclusief gratis afvoergeur! Wij helemaal blij!!!
Toen snel de zwemspullen gepakt en een plons in het overigen koude water van het mooie zwembad genomen. Maar binnen 20 minuten was de zon weg, (het was inmiddels half 7) dus wij ook! Een pizza gegeten hier in het restaurant en toen de was maar weer eens gedaan. En nu zitten we bij de bar op het terras te wachten tot de droger klaar is.

Morgen gaan we vroeg op en met de bus Rome in.

Ja hoor.... hebbenwij weer! Bewolking op onze stranddag!!!!

Vrijdag 3 september 2010
Vanmorgen hebben we lekker uitgeslapen. En we hadden dikke vette pech. Zo zonnig als het gisteren was, zo bewolkt was het vandaag. Niet echt weer om te zwemmen. Dus een hele relaxte morgen gehad. Smiddags toch maar even naar het super de luxe zwembad gegaan. Het water was behoorlijk koud! En het bubbelbad deed het helaas niet. En bij deze de foto met badmuts waar jullie op zaten te wachten! En die mag NOOIT tegen ons gebruikt worden. Laat dat ff duidelijk zijn!

Toen toch maar naar zee gegaan (we zaten met ons tentje nog geen 100meter van het strand). De zee was een stuk aangenamer! Dus lekker in zee gepoedeld en op het strand gelegen. Het zonnetje kwam er zowaar nog even door!

Toen naar de supermarkt op de camping en eten gemaakt bij de tent. Broodje hamburger en cordon blue's. Het smaakte wel aardig. Nog lekker bij de tent zitten lezen voor we (ik al om half 10) vroeg onder de wol kropen! Al met al de meest relaxte dag tot nu toe geloof ik.

Bloedheet in Pompeji!

Donderdag 2 september 2010
Na een heerlijk nachtje slapen en een heerlijk ontbijt in een hotel met ongelofelijk vriendelijk personeel. Gewoon on-Italiaans, zijn we weer op weg gegaan. Vandaag was het de bedoeling om naar Pompeii te gaan. Onderweg zijn we even langs een grote supermarkt gegaan om drinken te halen voor onderweg en tegen 2 uur waren we op plek van bestemming. Bij de ingang een kaartje gekocht en we besloten de stad op ons eigen houtje te verkennen en geen gids te huren.

Prachtig om te zien hoe een stad er ruim 2000 jaar geleden uit zag. En het is haast niet voor te stellen dat de stad in drie dagen totaal verdween onder een 6 meter dikke laag as, puin en lava. De afgietsels van de mensen die overvallen werden tijdens de uitbarsting van de vulkaan waren heel apart om te zien. Ook het amfitheater was super om te zien. Hier werden vroeger de gladiatorenwedstrijden gehouden. Het was behoorlijk groot!

Na daar zo'n 3 uur te hebben in de brandende zon te hebben rond gelopen vonden we het wel goed en zijn richting de auto gelopen. We wilden nog even een lekker schepijsje mee pikken en liepen naar een kraampje toe. De verkoper stond te bellen en vroeg intussen wat ik wilde. Ik deed de bestelling en toen duurde en duurde het maar. Hij bleef maar bellen, en tussen door met een collega praten. Nou, daar waren we dus snel klaar mee en liepen weg. De verkoper schreeuwde ons nog na, maar ja, te laat. Dat is echt typisch Italiaans gedrag. Maar goed, de auto in en op zoek naar een camping. We kozen voor een camping iets ten noorden van Napels. Daar aangekomen bleek, zoals het campingboek al vermelde, het een super de luxe camping te zijn. We kregen een mooi plekje in de schaduw. Tentje opgezet en in het restaurant wat gaan eten. Marco een pizza en ik lasagne. De lasagne was een beetje droog, maar met een slokje bier kreeg ik het wel weg.

Toen lekker bij de tent zitten lezen en op tijd ons bedje in.

De Vesuvius op slippers

Woensdag 1 september 2010

Vanmorgen waren we om half 8 op. En dat zonder wekker!!! Marco stond helaas op met een zere rug. Dus langzaamaan begonnen de boel in te pakken. Om half 10 reden we de camping af. Marco reed het eerste uur en toen had ie zo'n last van z'n rug en ben ik verder gereden. We hadden de Vesuvius als doel ingesteld op de tomtom. Onderweg hier en daar nog even een pitstop gemaakt en ergens in een redelijk grote stad op zoek gegaan naar een farmacie om iets sterkers als paracetamol te halen. Met het boekje “hoe en wat in het italiaans” kwamen we er wel uit. Wat we precies kregen is ons niet helemaal duidelijk, maar het werkte in elk geval beter dan de paracetamol.

Toen door naar de vesuvius. Het was niet eens de bedoeling om die vandaag te gaan bekijken, maar de rit ging zo voorspoedig! We volgenden een kronkelweggetje dwars door een dorp de berg op. Steeds minder huizen en steeds meer haarspeldbochten. Super! Uiteindelijk kwamen we aan het eind van de weg. Daar konden we de auto parkeren, een kaartje kopen voor 8 euries en aan de grote klim beginnen. En het was een flinke klim. Maar getraind en sportief als we zijn draaiden we daar onze hand niet voor om!

Boven gekomen kon je in de krater kijken. Tja het was een grote kuil boven in de berg! Eerst leek er niet veel te zien te zijn, maar zowaar.... hier en daar kwam rook uit de rotsen!

Het pad liep half om de krater en aan het eind kon je Pompeji zien liggen. We moesten wel even vragen waar we dan precies moesten kijken, maar na enige aanwijzinge zagen we het! Morgen gaan we daar naar toe.

Toen weer terug naar beneden, wat toch altijd weer een stuk makkelijker gaat en weer de auto in. Via de tomtom op zoek naar een hotel. We kozen er één in Sorrento, iets zuidelijker dan pompeji. Dat bleek in kilometers niet zo veel te zijn, maar in tijd nog wel aardig wat. We kwamen door heel wat dorpjes waar het weer een heksenketel van jawelste was. Maar uiteindelijk kwamen we bij het hotel aan. Het bleek een prima hotel te zijn met hele vriendelijke mensen (wat hier alles behalve vanzelfsprekend is!) Dus vannacht hebben we het weer prima voor elkaar!

Lekker in zee!

Dinsdag 31 augustus 2010
Na een nacht redelijk slapen werden we vanmorgen tegen een uur of half 8 wakker. Marco had dorst en ik gaf hem een flesje cola uit de voortent. FOUT! Hij bleek onder de mieren te zitten. Van die hele kleintjes. Met als gevolg dat er ik weet niet hoeveel mieren in de slaaptent zaten. Dus op de vroeg morgen hebben we al heel wat moorden gepleegd.

Toen was het tijd voor koffie en na de koffie waren we allebei nog zo moe dat we het bed weer in doken. We konden het strand toch niet op, want de rode vlag hing uit. Het waaide namelijk nog behoorlijk en we hadden ook het idee dat het eb was.

Om even voor twaalf zijn we toch even het dorpje ingereden. Ongelofelijk druk was het er. Het was dan ook erg lastig om een parkeerplaats te vinden. Aangezien Italianen het niet zo nauw nemen met verkeer en parkeerregels stonden er overal auto´s en werd er ook regelmatig dubbel geparkeerd. En daar moest je dan weer omheen manoeuvreren met als gevolg, getoeter van alle kanten. Wat is Nederland dan toch heerlijk geordend en geregeld! Maar goed, uiteindelijk vonden we een plekje en kuierden we het stadje in. Eerst op zoek naar een supermarkt. En daarna was het tijd voor een cappuccino. En je kunt veel van en over Italianen zeggen. Maar cappuccino´s en pizza´s maken, dat kunnen ze echt als de besten!!! En die cappuccino kostte ons maar € 1,20!

Toen weer terug naar de camping en maar eens naar het strand. We hadden een grote roze zwemband gekocht mee genomen. Dus, de zee in en op de zwemband zitten en je laten mee voeren door de golven. En soms werd je dus gewoon gelanceerd. Mond en ogen vol zeewater, maar dikke lol! Aangezien het nog flink waaide, waren er best wel grote golven! Super!

Na genoeg gezwommen te hebben zijn we op een strandbedje neer gestreken met een boek en hebben nog een flinke poos in de zon gelegen. Tegen de tijd dat de zon achter de bomen zakte, zijn we naar de tent gegaan want het werd behoorlijk fris. Ff douchen en naar het restaurant van de camping. We kozen bruchetta, toast met tomaten en nog iets groens en olijfolie, als voorgerecht en pizza als hoofdgerecht. Het smaakte ons goed. Inmiddels hadden we het allebei wel weer gezien voor vandaag en doken het bed in. We konden nog “heerlijk” mee genieten van de karaoke op de camping. Lang leve de oordoppen!

Vanmorgen heerlijk uitgeslapen wakker geworden en het ontbijt maar eens op gaan zoeken, wat prima voor elkaar was. Daarna mn blog even bijgewerkt en toen de boel maar eens in de auto gegooid. We hadden het plaatsje Vieste op het schiereiland Gargano op de tomtom ingesteld. Maar dat was zo´n 600 km en we hadden niet het idee dat we dat zouden halen vandaag. Maar de rit, met geregeld het uitzicht op zee, liep heel voorspoedig en ik geloof dat het een uur of 5 was dat we bij de uitgezochte camping, Punta Lunga, aan kwamen. We werden met een golfkarretje rond gereden om een plek uit te zoeken. Eerst leek het ons niet wat, maar toch besloten om een plekje te nemen. Het was een terassencamping aan het strand, met overal naaldbomen. Onze tent stond dus aardig beschut en we konden tussen de bomen door het strand en de zee zien liggen.


Tent op gezet en toen dat klaar was een bakkie koffie gemaakt. We zaten daar lekker van te genieten toen marco er onder werd gepoept door een duif die boven hem in de boom zat. Ik zelf vond dat behoorlijk grappig. Marco iets minder.

Het leek ons toen wel even een goed plan om in zee te duiken. Het water was heerlijk qua temperatuur! We hebben dan ook een hele poos in zee gelegen tot de wind het toch een beetje te koud maakt. Even douchen en wat spullen in de campingwinkel gekocht om bij de tent te koken. Iets van gevulde pasta met worstjes en bolognesesaus. Het was inmiddels al donker en bij het licht van het lantaarntje heb ik gekookt. Helaas was het niet erg smaakvol en we besloten dat we morgen maar lekker ergens een pizza gingen eten. Terwijl we naar de wasplek liepen om de afwas te doen begon het ineens heel hard te waaien en te lichten. Ik wou nog terug gaan, maar marco had zoiets van, dat gaat wel goed. Bij het washok aangekomen begon het echt knetterhard te regenen. Marco besloot om toch maar terug te gaan naar de tent. Maar goed ook, anders was het grondzeil en alles daarop weer kliedernat geworden. Toen het iets minder regende ben ik ook naar de tent gegaan. Marco heeft toen de auto opgehaald om hem toch naast de tent te zetten. Officieel moet ie hier op de parkeerplaats staan, maar aangezien de plek naast ons leeg is, leek het ons wel zo handig om de spullen zo veel mogelijk in de auto te laten.

We hebben de tent toen nog vast gezet met extra haringen en toen alles klaar was hebben we in de tent zitten lezen. Met de bulderende zee op de achtergrond.

We hoopten allebei dat dit slechte weer geen trend zou worden deze vakantie!

High speed in Mirabilandia

Vanmorgen om half 8 ging de wekker. Toen gingen we de troep maar eens bij daglicht bekijken. We vervloekten al die stomme stink Italianen die niet de moeite hadden genomen om onze stoelen even bij hun onder dak te zetten. Maar ja, eigen schuld he!
We hebben de hele auto en tassen uitgepakt en weer op nieuw ingepakt. De stoelen schoon gemaakt en de tent afgebroken. Het grondzeil en de bodem van de binnentent over de waslijn gehangen en zo goed mogelijk schoon gepoetst.
Uiteindelijk kregen we alles netjes en schoon de auto in en om kwart voor 10 zaten we in de auto op weg naar mirabilandia, het pretpark waar we vandaag naar toe zouden gaan.

We wilden onderweg bij een Mc ontbijten, maar de tomtom gaf er geen aan. Bleek er toch één langs de weg te zitten. En ja hoor...DICHT! Bleken we gewoonweg te vroeg te zijn! Haha. Na een paar minuten ging ie toch open en genoten we van een heerlijk ontbijt!

Niet veel later kwamen we aan bij het pretpark. Het was behoorlijk druk, maar dat was natuurlijk te verwachten, aangezien de vakanties hier volgens ons morgen of nog later zijn afgelopen.
We konden zo doorlopen het park in, want we hadden de kaartjes al uitgeprint in het internetcafé gisteren.

Als eerste zijn we naar Katun gelopen. Eén van de 2 achtbanen die we sowieso wilden doen. Het was er één waar je onder hangt, net als de El Condor in Walibi. Maar dan met 4 man naast elkaar. Na ruim een half uur in de rij waren we aan de beurt. ONGELOFELIJK!!!! Wat ging dat ding knetter hard. Over de kop, kurkentrekker, om hoog, om laag! Het was echt de engste achtbaan waar ik ooit in had gezeten! Pffff.

Toen wat rond geslenterd, in een spookhuis geweest, koffie drinken, ijsje eten en op naar de I-Speed. De tweede achtbaan. Het moest een formule 1 auto voorstellen waar je met 12 man in kon. Het duurde hier echt wel een uur voor we aan de beurt waren. Dat is dan altijd even minder. Maar ja, je moet toch wat nietwaar!

Toen we eindelijk aan de beurt waren stapten we in. Marco was nog druk bezig met te kijken of z’n broekzak wel goed dicht zat of we werden met een rotgang afgeschoten. Een looping hier, een kurkentrekker daar. Met een rotgang door de bochten en voor we het wisten waren we, volledig overdonderd, bij de finish! Jammer dat ik geen foto van Marco kon maken, want hij zag er helemaal verwaaid en perplex uit! Haha.

Marco vond deze achtbaan het meest spectaculair, ik weet het niet zeker, ik denk toch de Katun. Maar goed, we hebben nog wat gedronken en zijn nog naar een 4D film wezen kijken en toen vonden we het eigenlijk wel goed zo en zijn we op zoek gegaan naar ons hotel. Dat lag zo’n 35 km verderop. Daar aangekomen bleek het een 4 sterren hotel te zijn. Heerlijk bed en super nette badkamer! Helemaal prima! Eindelijk weer een nachtje ongestoord slapen!

Met moeite konden we ons van bed slepen om te douchen en het stadje in te gaan om wat te eten. Het eerste restaurant dat we op de tomtom hadden opgezocht leek er niet meer te zijn. Maar het tweede, La Rocca, vonden we toen al snel. We hebben daar heerlijk gegeten. Ik spaghetti carbonata en Marco een pizza. Als nagerecht had ik een echte tiramisu (daar kan Mona niet aan tippen!) en Marco een espresso. Zo’n iniminie kopje met koffie, zo sterk, dat het lepeltje er bijna rechtop in blijft staan.

Toen naar de kamer met het vooruitzicht dat we bijna 10 uur konden slapen! Gelukkiger kon ik op dat moment niet zijn! Sweet Dreams!!!

Mooi Venetië en baggerweer!

Vanmorgen wederom op ons dooie akkertje opgestaan en eerst maar een bakkie koffie gemaakt en gewacht tot het zwembad open ging. Het was namelijk al weer behoorlijk op temperatuur. Niets fijners dan zo lekker het zwembad in duiken!


Toen klaar gemaakt voor vertrek naar Venetié.

Het was ongeveer anderhalf uur rijden. Daar aangekomen volgden we de borden touristico boat en bus. Dat bleek dus niet goed te zijn, want we kwamen ergens achter de haven bij een camping terecht waar je een bus en boot trip kon boeken. Dus, hup weer terug. Na veel gokwerk en vakkundig stuurwerk kwam we aan bij de juisgte plek. Een grote parkeergarage bij de boot naar Venetie. Kaartje gekocht en voor we het wisten zaten we in de boot. Na een kwartier kwamen we aan in de wijk St Marco. Daar hebben we uren rond geslenterd. Overal winkeltjes met van die maskers. De één nog kitscher dan de andere. En niet te geloven hoeveel van dat soort winkeltjes er wel niet waren. En dan waren er natuurlijk nog de ijswinkeltjes. We hebben ons tot 3x toe getrakteerd op heerlijk schepijs! Errug lekker, Inmiddels hadden we wel zin in een bakkie koffie. We wilden er graag ook even lekker bij zitten. Maar zoals je misschien wel weet zijn de prijzen astronomisch hoog als je in een tentje in venetie gaat zitten en een consumptie besteld. Maar goed, we besloten de gok te wagen. We vond een koffietentje met prachtige goudkleureig barokke stoelen. Daar ploften we neer. De ober kwam er aan en ik vroeg wat een cappucino kostte. 6 euries mevrouw! Pfiew!!! Das aan de prijs. Maar we besloten eens gek te doen. Dus kom maar op met die cappucino's. En we moeten zeggen, ze waren heerlijk! We hadden weer genoeg energie om verder te slenteren.

Even later zag ik een internetcafe. Daar even naar binnen gehupst, want morgen zouden we naar een pretpark gaan, meer zuidelijk en we wisten niet meer waar het precies was. Al met al online een actie aanbieding geboekt van 1 nacht een hotel + kaarjtes voor 2 dagen.

Toen we weer naar buiten gingen bleek het pijpenstelen te regenen! Dat was wel het laatste wat we verwacht hadden! Hopelijk regende het niet op onze camping, want we hadden de stoelen nog buiten staan.

Inmiddels was. We liepen door de regen naar de haven toe. En het is werkelijk niet te geloven, maar de parpaluverkopers schoten als paddenstoelen uit de grond! Maar wij als rasechte nederlanders draaien onze hand niet om voor een venetiaans plensbuitje.

We kwamen behoorlijk doorweekt aan bij de haven. En tja, welke boot moesten we nemen? Uiteindelijk stapen we op één van de boten. Maar het leek ons toch niet helmaal goed, dus halverwege de route stapten we toch maar uit. Even vragen en hup, een ander bootje in. Zo stapent we nog een keer over en jawel, eindelijk daar was de parkeergarage! Pffff. Het parkeerkaartje betalen (€ 21,00!!!) en de auto in op weg naar de camping.

Het regende nog steeds lichtjes en bij het binnerijden van Chioggio bleek dat er hier en daar een boom was omgewaaid. Oei... nu kreeg ik het toch wel een beetje benauwd.

Bij de tent aangekomen bleek er zich een vijvertje te hebben gevormd in onze stoelen en ook bleken de spullen (waaronder onze tassen met kleding) in de voortent ook een flinkje plens water te hebben gehad. Op het grondzeil stonden plasjes water. Geen leuke terugkomst! En het waaide ook nog knetter hard.

In het donker, met het zaklicht de droge en natte kleren uitgezocht en de boel maar eens gaan wassen en drogen. (voor een hoofdprijs van € 7,50) en de handoeken waren nog niet droog. Mijn humeur werd er niet echt beter op. Maar goed, niks aan te doen. We haalden nog een pizza in het restaurant en aten die knus in de auto op. Nog even lezen en naar bed. We konden beiden niet erg goed slapen vanwege de wind die door de bomen gierde en de tent deed klapperen. Ik was niet echt bang, maar kon ook niet echt rustig liggen en durfde de oordoppen niet in te doen. Stel je voor dat er een boom om waait en ik hem niet aan hoorde komen! Dat hedden we allebei wel een beetje. Ik denk dat we tegen een uur of 5 toch nog in slaap zijn gevallen. Wat een avontuurlijke dag was het!

Welkom in muggebeet city!

Vanmorgen op ons dooie akkertje de boel ingepakt. We hebben met verwondering staan kijken naar de nieuwe buren tegenover ons. Zij hadden gisteravond de tent opgezet en de vrouw des tents was bezig met, jawel, het vegen van het gras! Er lagen namelijk wat dorre bladeren. En ze veegde ze netjes naar de rand van hun plekje. (zuchtje wind en ze had ze weer terug, maar goed, dat had ze waarschijnlijk niet in de gaten) Bijkomstigheid van al dat geveeg was dat er één grote stofwolk rondom hun tent hing. Waarschijnlijk is ze de rest van de dag met een sopje in de weer geweest. Maar goed, we reden de camping af en hebben nog gauw even een heerlijk menthé et chocolaté schepijsje gekocht. Echt overheerlijk! Toen de tomtom ingesteld en richting venetie gereden. We hadden een camping uitgezocht in Chióggia, een badplaats zo´n 70 km onder Venetië. Hier en daar onderweg even een pitstop gemaakt voor een hapje eten (Hmmmm.... Mc donalds!)


Tegen een uur of 3 kwamen we aan in Chióggia. We vonden het beslist geen mooie plaats, Rommelig! Maar goed, op naar de camping. In het campingboek stond dat er weinig privacy op de camping was. Nou, dat klopte ook wel, Hutje mutje en vooral veel mensen die er de hele zomer staan. Het is dan ook niet te geloven hoe ze de boel hebben ingericht. Sommige mensen hadden zelfs een tent over de carvan en voortent . Dus een tent in een tent. Tja, je moet het maar bedenken.

We vonden een redelijk plekje dicht bij het winkeltje en het zwembad. Toen de tent eindelijk stond waren we nat van het zweet. Het was echt zo warm! Ik besloot te gaan zwemmen. Maar goed, hier is het dus verplicht om een badmuts op te doen in het zwembad. Ik probeerde marco te overtuigen dat het hem vast geweldig zou staan, maar hij bedankte voor de eer en wilde liever straks de zee in duiken.

Ik kocht een mooie zwarte badmuts met witte streep. Ik voelde me er echt de mooiste van de camping mee! Maar wat was het heerlijk int water. Het zwembad had echt olympische afmetingen. Dus na een aantal baantjes en wat gepoeldel was ik weer helemaal opgefrist. Marco lag zo onderhand in coma in de stoel bij de tent. Na een schop onder de kont ging hij mee naar zee. Het water was behoorlijk vies bijhet strand, maar wat dieper de zee in was het wel schoon. Na een half uurtje in zee vonden we het wel goed. Ik besloot dat ik toch nog even naar het zwembad wou. En aangezien Marco inmiddel stront jaloers was op mijn geweldige prachtige badmus besloot hij, dat hij er ook één wou. Een mooie blauwe met witte streep! Hij stond echt geweldig!!!

Inmiddels was het wel etenstijd en we besloten in het restaurant bij het zwembad te gaan eten. Ze maakten daar heerlijke pizza's. Marco bestelde een pizza peperoni. Dat bleek dus niet zoals bij ons worst te zijn, maar paprika! Haha. Maar buiten dat smaakte het prima. Tijdens het eten kwamen we er achter dat Chioggia rijk was aan muggen! Echt ongelofelijk! We bleven dus niet echt lang zitten. Gelukkig had ik deet bij me dus volgespoten met deet hebben we nog een poos buiten gezeten en zijn toen naar bedje gegaan.

Relaxed dagje!

Vanmorgen lekker uitgeslapen en eerlijk gezegd heeeel weinig uitgevreten vandaag. Echt vakantie dus! Lekker ontbeten bij de tent, wasje gedaan en even wat rond gereden hier in de buurt, wat boodschappen gedaan en vanmiddag hebben we hier aan het meer een waterfiets gehuurd en zo´n anderhalf uur op het meer gepeddeld. Toen weer lekker bij de tent zitten lezen. Straks nog even op zoek naar wat te eten en dan maar eens beginnen met de boel klaar te maken voor vertrek. Het is de bedoeling dat we morgen richting Venetië gaan. Hoop wel dat het een klein beetje minder warm zal worden, want het is echt bijna te warm om wat te doen. Maar goed, dat heeft ook wel weer als voordeel dat je echt lekker uitrust!

Manerba del Garda

Vanmorgen, na wederom een nacht niet al te best slapen, met een paar prachtige wallen onder mn ogen opgestaan. Maar ach, wie kent me hier!
We hebben eerst lekker relaxed een bakkie koffie gemaakt en gedronken en langzaamaan de tent ingepakt. We hadden gelukkig geen regen gehad vannacht, dus de tent was mooi droog.

Toen even het dorpje zelf ingereden om te kijken of er wat lekkers te eten viel. Het was inmiddels al flink warm. En behoorlijk druk in het dorpje zelf. Na een poosje rond rijden vonden we een parkeerplek en zijn we wat rond gaan lopen. Uiteindelijk kamen we bij een tentje terecht waar Marco een broodje ham/kaas bestelde en ik een eiskaffee, wat dus een sorbet bleek te zijn. Ook wel lekker als ontbijt!

Met de buik weer vol, de auto opgezocht en de tomtom ingesteld op Lazise. Dat was gelukkig niet al te ver rijden. Daar aangekomen bleek het echt MEGA toeristisch te zijn. We zijn even het dorpje ingelopen om wat te drinken. De boulevard was inderdaad heel mooi. Het lag direct aan het Gardameer. Maar om daar nou een camping te gaan zoeken leek ons beide geen goed idee. Dus na veel vijven en zessen de tomtom maar ingesteld op een dorpje (Manerba del Garda) aan de andere kant van het meer. Misschien dat het daar iets minder druk zou zijn.

Onderweg was de tomtom een keer bar in de war en wij dus ook. Maar na wat hier en daar rond te zijn gereden, en ook nog boodschappen te hebben gedaan, kwamen we uiteindelijk op plek van bestemming aan.

De camping, La Rocca, bleek echt super te zijn. Volledig beschutte plekken onder de olijf en loofbomen. We mochten zelf een plekje uitzoeken en kozen dus voor een heerlijk plekje in de schaduw. Al kwam het zweet weer flink los tijdens het tent op zetten. Daar is het dan eigenlijk net te warm voor (ik las ergens op een bord dat het 35 graden was!)
Toen eerst maar eens koffie gezet. En daarna al gauw begonnen met wat te eten maken. Stokbrood met gebakken ei en worstjes. Het smaakte ons goed en we besloten gelijk maar even wat calorieën te verbranden door een duik in het Gardameer te nemen. Trappetje af en we waren er al! Wel jammer van het kiezelstrand, maar dat schijnt hier op de meeste plekken zo te zijn.

Het was heerlijk om even zo op te frissen! Terug bij de tent de afwas maar gedaan en gekeken waar we de was konden doen. Dat moet morgen maar even gebeuren. En morgen ook de boel maar eens op het blog zetten, want bij de receptie kun je inloggen op internet. En nu is het zo al weer bedtijd. Ik moet zeggen dak best moe ben. Hopen dat we vannacht ongelofelijk goed slapen!

Van Oostenrijk naar Italie!

Vanmorgen ging om 8 uur de wekker, maar we bleven stiekem nog een half uurtje langer liggen. Maar toen moesten we er toch echt uit, want om 9 uur moest de nieuwe parkeerkaart in de auto liggen. Het bleek echt pijpenstelen te regenen! Maar goed, daar zouden we weinig last van hebben. Tegen half 10 zaten we aan het ontbijt. Ik probeerde eerst een lekker uitziend bruin hard bolletje. Maar daar bleek dus komijn in te zitten. Je weet wel, die rommel die ze ook door de kaas gooien. En dat vind ik dus verschrikkelijk goor. Na 3 happen vroeg ik me eigenlijk af waarom ik het toch op at. (zit er blijkbaar nog altijd in van vroeger... Bordje leeg eten!!!) Maar ik verklaarde mezelf voor gek en gooide het broodje toch maar weg. Gevolgd door een heerlijk hard wit broodje.
Na het ontbijt de spullen ingepakt en uit gecheckt. Het hotel had echt heel aardig personeel!

Toen de tomtom ingesteld op Trento, één van de eerste grote steden over de Italiaanse grens. We reden vanuit Oostenrijk, Duitsland in en toen weer Oostenrijk in. We hebben flink door gevelkachel en pas voor de Italiaanse grens bij de Europabrug een stop gemaakt en even wat bij de Mc Donalds gegeten. Daar ook een heerlijke caramel latte macciato in prachtige thermobeker mee genomen en verder maar weer!

Inmiddels had ik een camping opgezocht, maar aangezien het toch wat miezerde besloten we nog een stukje door te rijden. Uiteindelijk zijn we door gereden tot Caldaro. Daar vonden we de camping die ik had uitgezocht, St. Josef am Kalterer See, al vrij snel. Het bleek echt volle bak te zijn! Dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Heel veel Duitse gezinnen. Dus in Duitsland zal het nog wel schoolvakantie zijn.

We vonden een mooi plekje aan de rand van de camping, niet al te ver van het toiletgebouw en de ingang. Daar de tent opgezet en snel naar de campingwinkel, voor ie dicht ging. Het avondeten zou simpel worden. Spaghetti met saus. Er was helaas geen gehakt. Dus dan maar zonder. Maar uiteindelijk smaakte het nog prima!

Koffie als toetje en toen de boel maar eens afgewassen. Inmiddels was het ook al bijna donker en besloten we lekker bij de tent te gaan zitten en een biertje te drinken, een verhaaltje te schrijven en dan straks de douche maar eens opzoeken.

Morgen hopelijk een beetje bij tijds op en de boel in de auto pakken. We gaan dan naar het Gardameer. Hopelijk vinden we een camping met internet, zodat ik het blog weer bij kan werken.

Hot in the city...

Hallo uit een mooi en vooral warm Wenen! 36 graden zagen we vandaag op de thermometer!!! het luie zweet komt hier in elk geval goed los!
Maar laat ik beginnen bij het begin. Vanmorgen om even over 9 zaten we aan het ontbijt. De koffie heb ik maar laten staan, maar de broodjes.... Heerlijk!

Toen de stad in gelopen en bij Starbucks een heerlijke caramel macciato gedronken.

Toen besloten dat we een fiets wilden huren en naar het reuzenrad en het Hundertwasserhuis wilden fietsen. Je hebt hier dus overal in de stad van die depots waar je met je creditcard bij een soort pinmachine een fiets kunt huren. Maar helaas, ik had mijn creditcard in het hotel liggen. Dus bij de touristeninfo navraag gedaan waar we nog meer fietsen konden huren. We zijn toen lopend naar het adres gegaan dat ze ons gaf. Een fietsenwinkel waar alle fietsen al verhuurd waren. Jammer maar helaas.

Toen maar eens gaan kijken of we er met de metro konden komen. Bij de info kwamen we er achter dat dat behoorlijk simpel was en dat we de hele dat gebruik konden maken van het openbaar vervoer voor maar 6 euro.

Als eerste gingen we naar het reuzenrad. Dit bleken dichte cabines te zijn. Met het warme weer van vandaag leek ons dat niet echt een goed idee. Je zou er bijna weg smelten!

Maar niet getreurd, want achter het reuzenrad was een behoorlijk groot pretparkachtige kermis. Daar dus maar een kijkje gaan nemen. Als eerste naar een 4D film geweest `Vampires of Vienna`.

Ik verwachtte er maar niet te veel van, maar uiteindelijk heb ik menig keer zitten gieren van schrik. Super leuk! Verder zijn we nog in een gewoon reuzenrad geweest, net als int ponypark en in een super hoge zweefmolen. Doodeng vond ik het, maar het was ook wel weer super gaaf!

Toen we er genoeg van hadden zijn we weer in de metro gestapt en richting Hundertwasserhaus gegaan. Nog een stukje met de tram en huplakee... we waren er al weer!

Ik vond het echt geweldig om te zien. Jammer dat er niet veel meer huizen zo zijn als dit huis. De wereld zou er in elk geval een stuk vrolijker door worden.

Na een Wiener melange op het terras voor het Hundertwasserhaus zijn we naar het kunst haus gegaan, waar een heleboel schilderijen van en informatie over Hundertwasser te zien was. Aan de hand van wat we daar zagen besloot Marco dat de kunstenaar echt knettergek was. Ik moet toegeven dat het een bijzonder man was, maar zijn schilderijen waren veelal echt mooi!

Toen was het wel weer tijd om terug te gaan. In de buurt van de opera kwamen we weer boven de grond en vonden het weer tijd voor een terrasje.

Het begon gelukkig een heel klein beetje af te koelen en we besloten even een siësta te gaan houden.

Tegen half 9 zijn we de stad weer ingegaan op zoek naar een echte Wiener Schnitzel. We vonden dat we dat toch echt gehad moesten hebben! Nou, ik kan één ding wel zeggen. Voor de Wiener schnitzel die wij gegeten hebben, hoef je echt niet naar Wenen te gaan. Roolfs Jan bakt ze een stuk beter! :-)

En nu is het weer bijna bedtijd. Morgen weer op tijd op en de auto in. Dan maar eens kijken hoe ver we Italië in komen. We zijn van plan richting het Gardameer te rijden. We zien vanzelf waar we standen.

Bed van beton!

Vanmorgen werden we beiden “wakker” na een nacht slecht slapen. De bedden waren echt knetter hard! En ze lagen echt voor geen meter. Marco had zelfs de slaapbank op de kamer uit geklapt en daar een poging gedaan om te slapen.
Maar goed, we zaten op tijd aan het het ontbijt, wat ook niet echt geweldig was (er lagen veel belegde broodjes van de bruiloft van de vorige avond, wat van een afstand mooi leek, maar van dichtbij behoorlijk uitgedroogd)

Hup de auto in, en rijden maar. We kozen voor de kortste route. Die duurde wel iets langer maar het leek me een mooiere route. De weg was hier en daar erg slecht, maar we kwamen wel door allerlei leuke dorpjes en vonden zowaar nog een dorpje vernoemt naar Marco!

Na hier en daar een pitstop kwamen we vlak voor de grens aan bij een soort shopping center. Excalibur heette het. Er was een een mini pretparkje voor kinderen, een Aziatische bazaar, een casino en nog veel meer. Maar ook en een burger restaurant.... dachten wij. Bleek dat we het niet goed gelezen hadden. Er stond Burgrestaurant. Dus geen hamburgers helaas. Even verderop stond een groot vliegtuig dat ooit van de Tsjechische regering was geweest en een nu een restaurant van Niki Lauda.

Daar besloten we maar een hapje te gaan eten. Het was leuk ingericht en het was best wel apart om zo in een vliegtuig uit eten te gaan. Helaas smaakte het eten niet echt super, maar het vulde zullen we maar zeggen.

Toen de auto weer in binnen een minuut waren we de grens over.

Tegen een uur of 3 kwamen we aan het het hotel/pension. Het zat ergens op de 3e of 4e verdieping. We moesten dus eerst met de lift naar boven. De aardige mevrouw bij de receptie legde ons alles uit en bracht ons naar de kamer. Natuurlijk plofte ik eerst op bed om te kijken of deze niet ook van beton waren. Maar nee, heerlijke bedden!!!

Na een kort middagslaapje zijn we de stad ingelopen. Wenen staat echt vol met prachtige gebouwen. De één nog mooier dat de ander!

Poepie sjieke winkels en natuurlijk een Starbucks waar we van een heerlijk caramel frappucino hebben genoten.

Na deze heerlijke verfrissende pauze zijn we o.a. langs de opera, het paleis van Sisi, wat overigens mega groot is, het parlementsgebouw en het Rathaus gewandeld. Bij het rathaus was een filmfestival waar 3 maanden lang allerlei muziekfilms werden gedraaid. Vanavond werd de opera Carmen vertoond. We hebben er een biertje gedronken , maar toen Marco met de klassieke muziek mee begon te zingen werd het tijd om op te stappen en dus niet te wachten op de film.

We zijn toen langzamerhand terug gelopen naar het hotel. Heerlijk slapen op zachte bedjes!!!!!

Van Dedemsvaart naar Praag...

Vanmorgen niet om 9 uur vertrokken zoals in eerste instantie gepland was, maar om 10 uur zaten we dan toch in de auto. Eerst nog even pinnen en toen op pad. Tom tom ingesteld en toen toch besloten om niet via München te rijden, maar via Tsjechië. Dat was wel iets verder, maar Marco kan de weg naar München wel dromen. En aangezien ik nog nooit in tsjechie ben geweest leek ons dat wel wat.

Dus zo gezegd zo gedaan. Alhoewel de tomtom er toch iets anders over dacht en ons alsnog via Munchen probeerde te sturen. Maar Marco, chauffeur in hart en nieren, wist dat nog redelijk bijtijds te voorkomen.
Wat we werkelijk frapant vonden, was dat er in geen velden of wegen een tankstation te bekennen was. We hebben minimaal 150 km gereden zonder er één te zien. En net toen het lampje van de benzine begon te knipperen was er eindelijk weer één! Daar een lekkere kip cordon blue met frietjes gegeten en hup de auto weer in.
Uiteindelijk reden we om 17.30 Tsjechië binnen.

Er was wat verwarring... moesten we nu wel of niet een autobaan vignet hebben. Bij het eerste de beste tankstation even gestopt en daar bleek een kantoortje te zijn waar je ze kon kopen. En gelukkig ook nog met euries kon betalen. Want tja... Tsjechie is niet van de euro. En eerlijk gezegd hadden we geen idee wat de muntsoort hier was en al helemaal niet wat ie waard was. Maar ach, ook dat zou vanzelf wel weer los lopen.
Toen weer verder. Uiteindelijk zijn we door gereden tot Praag. Via de tomtom een Best Western hotel opgezocht. Deze bleek echt midden in het centrum te liggen. Helaas was de prijs daar ook wel naar. € 179,00. Dat vonden we toch wel wat te veel. Na nog wat rond gereden te hebben (wat is Praag trouwens super mooi!!!) zijn we weer richting Wenen gegaan en kwamen zo bij een hotel even buiten Praag. En de prijs, 50 euries stond ons veel meer aan! Dus ingecheckt en nog even bij het winkelcentrum in de buurt een bakkie koffie gedronken. Toen maar eens douchen en tijd om te slapen!