Zo gezegd zo gedaan! Natuurlijk hield ik daar een reisverslag bij (zei het op papier) en die wil ik hier (al is het maar voor mijn eigen boekhouding) natuurlijk ook even kwijt!
Komt ie!!!
Dinsdag 24 maart 2009
Vanmorgen om 4 uur op en om 5 uur zaten we in de auto op weg naar Schiphol. Onze privé chauffeur (mien lieve papsie) zette ons prima op tijd af. Toen snel zonder problemen ingechecked (helaas konden we niet naast elkaar zitten) en door de douane gegaan.
Na een kopje cappucino, in de hoop eindelijk echt wakker te worden, gingen we richting de gate en een klein uurtje later stegen we op van de regenachtige Hollandse bodem.
Om half 2 lokale tijd konden we voet op turkse bodem zetten. Daar stond de reisleider van Hotelplan al op ons te wachten. Samen met 4 Bredase dames gingen we in een busje dat ons binnen 30 minuten naar het hotel zou brengen.
Hotel Asur!!! Een straatje of 2 verder dan het hotel waar ik 2 jaar terug met Liesbeth was geweest.
Kamer 308 was ons huisje voor de komende 3 nachten. Het was een schone en nette kamer. Klein, niet luxe, maar prima voor elkaar!
Na even wat van onze proviant gesnoept te hebben zijn we de stad maar eens ingelopen. Ik wilde nu toch wel graag wat meer cultuur opsnuiven dan ik de vorige keer tijden het shop till you drop bezoek aan Istanbul had gedaan. (alhoewel dat ook heeeeeel erg geweldig was!!!)
We liepen richting de Blauwe Moskee en kwamen langs de Cistern Yerebatan Sarnici, een ondergrondse wateropslag uit de tijd van de Romeinen.
De ruimte wordt gevormd door 336 grote pilaren. Na een poging te hebben gedaan om wat foto's te maken, wat toch tegenvalt in zo'n grote slecht verlichte ruimte, vonden we het tijd voor een kop koffie. En waar kun je die beter nuttigen dan bij de STARBUCKS!!!
Na een heerlijke caramel maciato zijn we op zoek gegaan naar de Hamam uit de reisgids die ik bij me had. We hadden het plan om daar morgenavond naar toe te gaan, dus eerst maar even kijken waar hij zat. We vonden de ingang (niet veel soeps en als je het niet weet dat er een Hamam zit, loop je er zo aan voorbij!) Maar goed, het schijnt er geweldig te zijn.
Toen zijn we naar de Egyptische bazaar gelopen.
Je weet echt van gekkigheid niet waar je kijken moet!!! Zo veel van alles! Mama zag nog een leuke armband, maar meneer wilde niet genoeg met de prijs zakken en wij niet stijgen dus helaas... we zoeken wel een ander standje met dezelfde armband voor minder. Hier en daar nog rond gesnuffeld en bij een mini cafeetje nog een mega zure jus 'd orange gedronken.Toen de taxi genomen naar Taksim. Dat ligt aan de ander kant van van de Gouden Hoorn, een rivier die dwars door Istanbul stroomt. De chauffeur scheurde tenenkrommend door de straten. Echt relaxed de boel bekijken was er dus niet bij, maar uiteindelijk stapten we veilig uit op het plein van Taksim.
Daar hebben we nog even wat door de moderne winkelstraat gelopen en toen, in één van de zijstraatjes, een restaurantje opgezocht om onze knorrende maag weer tot rust te brengen. In eerste instantie wist ik niet goed wat ik er van denken moest. We werden door het zaakje geleid naar een smalle trap naar boven. Daar op de eerste verdieping mocht we plaats nemen. Toen ik voor het eten nog even moest plassen trof ik tot mijn verbazing een hurktoilet aan op de 3e verdieping. Doorspoelen? Ja, met een kannetje water! Ach ja.... Mams besloot dat ze het wel op kon houden tot we weer veilig terug waren in het hotel. Maar goed....
Normaal ben ik niet zo'n held met buitenlands eten, maar we gokten het er allebei op en bestelden een turks kip gerecht dat er op het plaatje goed uit zag.
Het gerecht werd door een mannetje in een hoekje bij de trap klaar gemaakt op grote gasbranders. Ik denk dat het een soort fornuis voor moest stellen. Nu was het al behoorlijk warm in het restaurant en de kok zat dan ook met een verhit gezicht in alle pannetjes te roeren.
Uiteindelijk kregen we allebei zo'n pannetje voor onze neuzen geserveerd en we kregen er een soort pannekoeken bij. Met een stukje pannenkoek lepelden we onze pannetjes leeg. Ja leeg!!! Want het was echt overheerlijk!!!!!
Met een volle buik zijn we richting de taxistandplaats gelopen en om 9 uur waren we weer op onze kamer. Met een voldaan gevoel besloten we maar te gaan slapen. Het was een mooie dag met heerlijk weer!
Woensdag 25 maart
Na een nacht redelijk slapen (en ma zelfs goed) gingen we ontbijten in het hotel. Het was een redelijk ontbijt. Goed genoeg om op pad te gaan.
We gingen op weg naar de tramhalte. De vorige keer dat ik in Istanbul was ben ik niet met de tram geweest en ik wilde nu toch wel uit zoeken hoe dat werkte. Na wat navragen bleek dat we muntjes moesten kopen in een klein hokje voor 1,40 ytl per stuk. Bij de tram halte moest je dan zo'n muntje in een poortje gooien en hoplakee... de tram in. Zo kwamen we na 2 x overstappen in Levent. Daar hadden we een taxi willen nemen naar het Akmerkez winkelcentrum. Maar bovengronds gekomen (de tram ging namelijk ook een stuk ondergronds) bleek er een megagroot winkelcentrum te zitten. Dus toen maar besloten om daar te gaan shoppen. Binnen gekomen bleek het een 5 verdepingen in de grond te zijn. En super luxe!!!
Natuurlijk eerst een bakkie gedaan bij starbucks en toen shop till you drop!!!Toen we klaar waren met shoppen zijn we nog even in een luxe massagestoel gaan zitten, waar je voor 1 ytl een heerlijke massage kreeg!
Toen weer terug naar de tram, waar we bij de eerste overstap de weg niet konden vinden. Een aller aardigste turkse jonge man liet zijn eigen tram gaan en bracht ons helemaal naar de plek waar wij op de tram moesten stappen.
Uiteindelijk zijn we in Karaköy uitgestapt en zijn we over de Galata brug teruggewandeld. Op de brug stonden heel veel turkse mannen te vissen en de vangst werd direct te koop aangeboden. (het was leuk om te zien maar het stonk er wel mega naar vis!) 
Toen we de stank overleefd hadden en de brug over waren zijn we over de Egyptische bazaar gelopen en hebben we wat door de straatjes van Eminönü gewandeld. Hier kom je echt ogen te kort. Is het niet door de vele winkeltjes dan wel door de mensen die er op straat lopen. Wil je een identiteidsbewijs? Dat kan hoor! bij een mannetje met een karretje met een kleurenprinter en lamineerapparaat er op. Het kan allemaal in Istanbul!!!
Moe van het winkelen en slenteren hebben we de tram genomen naar Sultanahmet waar we bij Cafe Central (onder hotel Faros) spaghetti hebben gegeten met een heerlijke koffie/baileys koffie na.
Tegen de tijd dat we terug wilden naar het hotel was het flink gaan regenen. Ineens vielen de parapluverkopers bij bosjes uit de lucht. Heel handig:-) Dus plu gekocht en de de tram genomen naar het hotel.
Op de kamer hebben heeft ma me nog leren kaarten. Zwarte wieven. Ik was meteen verslaafd! Maar verloor wel helaas.
Maar om half 11 was het toch de hoogste tijd om een slapie te gaan doen.
Donderdag 26 maart 2009
Vanmorgen ging de wekker om 8 uur. Maar aangezien allebei niet al te best hadden geslapen en het ook nog eens regende besloten we nogmaar een uurtje te blijven liggen. Niet echt florisant en met een gekreukeld gezicht (het leek wel of ik onder de matras had geslapen...) verschenen we aan het ontbijt. Na een broodje honing en een glas van iets wat volgens mij voor jus 'd orange door moest gaan gingen we weer op pad.
We hadden besloten om vanuit Eminönü de boot naar Kadikoy te nemen.
Kadikoy is het Asiatische deel van Istanbul. De boot er naar toe koste maar 1,40 ytl per persoon. en het was erg leuk om tussen alle Istanbulliejanen de boot te nemen. het cetrum van van Kadikoy viel ons een beetje tegen. Wel vond mams er een nachtlampje voor nog geen 4 euro waar ze ooit in Luxemburg 30 euries voor had betaald! Koopje dus!!! Ook zagen we nog een groente winkel die zijn waren prachtig had uitgestald. Maar dat was ook zo ongeveer het enige mooie daar! 
Maar goed, in het centrum waren we dus snel uitgekeken en aangezien het weer beter leek besloten we over de boulevard langs het water te lopen. Al met al hebben we zo'n 5 kilometer gelopen. Aan het eind van de boulevard hebben we een taxi genomen naar de haven waar we de boot terug namen. Mama zag onderweg zowaar nog een dolfijn!
Aangekomen in Eminönü hebben we nog even wat geshopt en heerlijke koeken gekocht. Toen op naar het hotel om de spullen voor ons bezoek aan de Hamam bij elkaar te pakken.
We hadden al geken waar de hamam was, maar mooi dat we hem niet konden vinden! Na wat rondvragen was er uiteindelijk een man die ons er al lopend naar toe bracht. Hij had de pas er flink in en we konden hem bijna niet bijhouden toen we de heuvel op moesten. Met de tong op de knieen kwamen we bij de Hamam aan.
Het was leuk, maar viel me een klein beetje tegen. mede omdat er overal reclame werd gemaakt dat deze Hamam in het engelse boek "1000 plaatsen waar je geweest moet zijn" staat.
De dame (lees: Turkse big mama) liep steeds bij me weg en ik moest vaak wachten. en tijdens het haren wassen plukte ze me zo goed als kaal! Uiteindelijk was mams bijna een half uur eerder als mij klaar.
Na deze flinke schrobbeurt hadden we wel honger gekregen en zijn we bij "home made", een eettentje vlak bij het hotel, een hapje gaan eten. De pizza die we daar bestelden smaakte ons heerlijk.
Met een volle buik liepen we terug naar het hotel waar ik nog een leuk zomerjasje zag voor 40 euries. inslaan dus maar!
Terug op de kamer natuurlijk nog even een potje kaarten voor het slapebn gaan, waarbij ik mams met 500 punten verschil inmaakte! Net goed, want na gisteren had ze behoorlijk babbels!
Vrijdag 27 maart
Slapen hier is blijkbaar niet echt aan mij besteed, maar ach dit was de laatste nacht hier dus nog even doorzetten.
Na het ontbijt zijn we als eerste naar de Blauwe Moskee gegaan. Onderweg kwamen we nog een heel lief vriendje tegen. Een hele mooie zwarte hond die helemaal met ons mee liep tot de ingang van de moskee. Daar werd hij door de bewaker weg gejaagd maar sloot zich nog geen 10 meter verderop aan bij een grote groep toeristen. Aandacht genoeg dus!
Vioor we naar binnen konden moesten we eerst onze schoen uit doen en op kousevoeten betraden we het dikke tapijt van de moskee. Van binnen prachtig gedecoreerd door ik weet niet hoe veel blauwe tegeletjes.
Maar om nou uren naar die tegeltjes te turen....
We besloten nog wat rond te struinen over de oude bazaar waar mams toch uiteindelijk het kraampje met die armband terug vond en hem na enig onderhandelen toch maar kocht.
Inmiddels was het wel tijd geworden om naar het hotel te gaan en onze koffers te pakken. Niet veel later werden we opgehaald door de man die ons ook naar het hotel toe had gebracht en een paar uur later landden we veilig op Schiphol waar we door m'n lieve paps werden opgehaald,
Al met al hebben we het ontzettend leuk gehad in Istanbul en kan ik wel zeggen dat we het heel gezellig hebben gehad!
