Seattle Mariners VS New York Yankees!!!

Gisteren niet geschreven, dus daar begin ik dan maar mee. ´sMorgens pikte Damian me (bijna een half uur te laat) op voor het hostel en zijn we naar "downtown" gereden zoals dat heet. Het was helaas erg miezerig weer en ik was dus superblij dat we gisteren op de spaceneedle zijn geweest.
Ons eerste doel was de aller eerste Starbucks, om daar een ontbijtje te nuttigen met zoals inmiddels vaste prik voor mij, een Caramel Macciato!

Uiteindelijk bleken we gewoonweg bij de verkeerde Starbucks te zitten! haha... De allereerste Starbucks zat een eindje verder op en daar kon je alleen maar afhalen!

Maar goed, na het ontbijt zijn we door Pike Place Market gelopen. Een markt waar van alles te koop is, maar vooral bekend is vanwegen z'n vliegende vissen. Jawel... vliegende vissen!
Het zit namelijk zo, bij deze viskraam gooien de mannen die een vis verkopen de vis naar de mannen achter de balie en die vangen hem dus op en pakken hem in. Het is een toneelstuk op zich, want de één die roept wat en de rest roept dan in koor wat terug. Erg leuk, maar het stonk een uur in de wind!


Toen we uitgekeken waren zijn we wat door het centrum gaan struinen en uiteindelijk kwamen we bij het Seattle Art Museum langs. Damian was er nog nooit geweest, dus besloten we maar een kijkje te nemen. Er was van alles. Van oude kunst tot hypermodern. Wel aardig om te zien, maar ik wil het niet m'n hoogtepunt van de vakantie noemen.

Inmiddels hadden we allebei wel honger en was het ook wel tijd voor het avondeten. We gingen een sportcafe in. Het was een behoorlijk groot restaurant/cafe waar aan elke muur meerder televisies hingen en op allemaal was sport te zien. American Football wel te verstaan. Bijna elke tv stond op een andere zender. Maar van de meest belangrijke wedstrijd (vraag me niet wat...) stond het geluid KNALHARD aan. Een bijzondere gewaarwording. Maar goed, het eten smaakte me heel goed. Een flinke cheeseburger met frietjes. Maar dat drinken hier..... Ik dronk in Canada veel ijsthee. Maar daar was ik hier snel klaar mee aangezien je dus echt overal koude ongezoete thee krijgt. En aangezien ik 's avonds geen cola wil besloot ik maar Sprite te nemen. Dat had ik gisteren ook gehad, maar had nogal een chloorsmaak, dus besloot ik zonder ijs te bestellen. Nou... dat maakte dus geen verschil. Nog steeds een enorme chloorsmaak. Bah bah bah! En je kunt het dus ook niet echt vergelijken met de sprite die wij hebben. Ach ja.... ik moet toch wat te zeuren hebben nietwaar?
Na het eten heeft Damian me terug gebracht naar het hostel. Op de kamer kwam ik aan de praat met het japanse meisje en uiteindelijk besloten we om morgen samen naar de honkbal wedstrijd in het stadion hier vlakbij te gaan.

Na een nacht eindelijk eens weer goed te hebben geslapen, gingen Natsuko en ik naar het stadion. bij het loket hielp een alleraardigste dame ons met het uitzoeken van de kaartjes. Niet te duur ($24) en toch een mooi plekje. Natsuko vertelde me dat er een hele beroemde Japanner mee speelt Ichiro Suzuki. Maar goed, we hadden zoals je kunt zien een geweldig plekje!

De wedstrijd begon om 10 over 1 en duurde al met al tot even over 4. 3 uur dus!

Zo'n wedstrijd is over het algemeen best saai. Er gebeurt weinig. Heel vaak slaan ze mis en als het dan wel eens lukt om te slaan wordt de bal heel vaak gevangen en is de gene die sloeg nog uit. Maar alles er omheen maakt het dan wel weer leuk. Er is een groot videoscherm waarop tussen door vanalles te zien is (kinderen die antwoord geven op vragen, het publiek, honkbal filmpjes enz.)
Natuurlijk werd er, toen wij even popcorn en drinken gingen halen een homerun geslagen. De enige van de hele wedstrijd. Balen dus dat we dat hadden gemist!
Maar goed, na 9 innings (net zoiets als een set bij tennis) wonnen de Seattle Mariners van de New York Yankees!
Het stadion stroomde weer leeg en Natsuko ging naar het hostel om haar boeltje te pakken en naar het vliegveld te gaan. En ik besloot de stad in te lopen.
Uiteindelijk ben ik helemaal naar Pike Place market en het centrum gelopen. Bij Nordstom scoorde ik ein-de-lijk een goeie spijkerbroek (ja ook hier valt het niet mee om de goede lengte te vinden!) En ben ik weer lopend terug gegaan naar het hostel om maar eens uitgebreid verslag te doen.

Morgen nog een dagje Seattle en dan ben ik dinsdag van plan de trein te nemen naar Portland. Maar goed, jullie horen wel hoe het uiteindelijk gelopen is!
Doeg doeg!!!