High speed in Mirabilandia

Vanmorgen om half 8 ging de wekker. Toen gingen we de troep maar eens bij daglicht bekijken. We vervloekten al die stomme stink Italianen die niet de moeite hadden genomen om onze stoelen even bij hun onder dak te zetten. Maar ja, eigen schuld he!
We hebben de hele auto en tassen uitgepakt en weer op nieuw ingepakt. De stoelen schoon gemaakt en de tent afgebroken. Het grondzeil en de bodem van de binnentent over de waslijn gehangen en zo goed mogelijk schoon gepoetst.
Uiteindelijk kregen we alles netjes en schoon de auto in en om kwart voor 10 zaten we in de auto op weg naar mirabilandia, het pretpark waar we vandaag naar toe zouden gaan.

We wilden onderweg bij een Mc ontbijten, maar de tomtom gaf er geen aan. Bleek er toch één langs de weg te zitten. En ja hoor...DICHT! Bleken we gewoonweg te vroeg te zijn! Haha. Na een paar minuten ging ie toch open en genoten we van een heerlijk ontbijt!

Niet veel later kwamen we aan bij het pretpark. Het was behoorlijk druk, maar dat was natuurlijk te verwachten, aangezien de vakanties hier volgens ons morgen of nog later zijn afgelopen.
We konden zo doorlopen het park in, want we hadden de kaartjes al uitgeprint in het internetcafé gisteren.

Als eerste zijn we naar Katun gelopen. Eén van de 2 achtbanen die we sowieso wilden doen. Het was er één waar je onder hangt, net als de El Condor in Walibi. Maar dan met 4 man naast elkaar. Na ruim een half uur in de rij waren we aan de beurt. ONGELOFELIJK!!!! Wat ging dat ding knetter hard. Over de kop, kurkentrekker, om hoog, om laag! Het was echt de engste achtbaan waar ik ooit in had gezeten! Pffff.

Toen wat rond geslenterd, in een spookhuis geweest, koffie drinken, ijsje eten en op naar de I-Speed. De tweede achtbaan. Het moest een formule 1 auto voorstellen waar je met 12 man in kon. Het duurde hier echt wel een uur voor we aan de beurt waren. Dat is dan altijd even minder. Maar ja, je moet toch wat nietwaar!

Toen we eindelijk aan de beurt waren stapten we in. Marco was nog druk bezig met te kijken of z’n broekzak wel goed dicht zat of we werden met een rotgang afgeschoten. Een looping hier, een kurkentrekker daar. Met een rotgang door de bochten en voor we het wisten waren we, volledig overdonderd, bij de finish! Jammer dat ik geen foto van Marco kon maken, want hij zag er helemaal verwaaid en perplex uit! Haha.

Marco vond deze achtbaan het meest spectaculair, ik weet het niet zeker, ik denk toch de Katun. Maar goed, we hebben nog wat gedronken en zijn nog naar een 4D film wezen kijken en toen vonden we het eigenlijk wel goed zo en zijn we op zoek gegaan naar ons hotel. Dat lag zo’n 35 km verderop. Daar aangekomen bleek het een 4 sterren hotel te zijn. Heerlijk bed en super nette badkamer! Helemaal prima! Eindelijk weer een nachtje ongestoord slapen!

Met moeite konden we ons van bed slepen om te douchen en het stadje in te gaan om wat te eten. Het eerste restaurant dat we op de tomtom hadden opgezocht leek er niet meer te zijn. Maar het tweede, La Rocca, vonden we toen al snel. We hebben daar heerlijk gegeten. Ik spaghetti carbonata en Marco een pizza. Als nagerecht had ik een echte tiramisu (daar kan Mona niet aan tippen!) en Marco een espresso. Zo’n iniminie kopje met koffie, zo sterk, dat het lepeltje er bijna rechtop in blijft staan.

Toen naar de kamer met het vooruitzicht dat we bijna 10 uur konden slapen! Gelukkiger kon ik op dat moment niet zijn! Sweet Dreams!!!

Mooi Venetië en baggerweer!

Vanmorgen wederom op ons dooie akkertje opgestaan en eerst maar een bakkie koffie gemaakt en gewacht tot het zwembad open ging. Het was namelijk al weer behoorlijk op temperatuur. Niets fijners dan zo lekker het zwembad in duiken!


Toen klaar gemaakt voor vertrek naar Venetié.

Het was ongeveer anderhalf uur rijden. Daar aangekomen volgden we de borden touristico boat en bus. Dat bleek dus niet goed te zijn, want we kwamen ergens achter de haven bij een camping terecht waar je een bus en boot trip kon boeken. Dus, hup weer terug. Na veel gokwerk en vakkundig stuurwerk kwam we aan bij de juisgte plek. Een grote parkeergarage bij de boot naar Venetie. Kaartje gekocht en voor we het wisten zaten we in de boot. Na een kwartier kwamen we aan in de wijk St Marco. Daar hebben we uren rond geslenterd. Overal winkeltjes met van die maskers. De één nog kitscher dan de andere. En niet te geloven hoeveel van dat soort winkeltjes er wel niet waren. En dan waren er natuurlijk nog de ijswinkeltjes. We hebben ons tot 3x toe getrakteerd op heerlijk schepijs! Errug lekker, Inmiddels hadden we wel zin in een bakkie koffie. We wilden er graag ook even lekker bij zitten. Maar zoals je misschien wel weet zijn de prijzen astronomisch hoog als je in een tentje in venetie gaat zitten en een consumptie besteld. Maar goed, we besloten de gok te wagen. We vond een koffietentje met prachtige goudkleureig barokke stoelen. Daar ploften we neer. De ober kwam er aan en ik vroeg wat een cappucino kostte. 6 euries mevrouw! Pfiew!!! Das aan de prijs. Maar we besloten eens gek te doen. Dus kom maar op met die cappucino's. En we moeten zeggen, ze waren heerlijk! We hadden weer genoeg energie om verder te slenteren.

Even later zag ik een internetcafe. Daar even naar binnen gehupst, want morgen zouden we naar een pretpark gaan, meer zuidelijk en we wisten niet meer waar het precies was. Al met al online een actie aanbieding geboekt van 1 nacht een hotel + kaarjtes voor 2 dagen.

Toen we weer naar buiten gingen bleek het pijpenstelen te regenen! Dat was wel het laatste wat we verwacht hadden! Hopelijk regende het niet op onze camping, want we hadden de stoelen nog buiten staan.

Inmiddels was. We liepen door de regen naar de haven toe. En het is werkelijk niet te geloven, maar de parpaluverkopers schoten als paddenstoelen uit de grond! Maar wij als rasechte nederlanders draaien onze hand niet om voor een venetiaans plensbuitje.

We kwamen behoorlijk doorweekt aan bij de haven. En tja, welke boot moesten we nemen? Uiteindelijk stapen we op één van de boten. Maar het leek ons toch niet helmaal goed, dus halverwege de route stapten we toch maar uit. Even vragen en hup, een ander bootje in. Zo stapent we nog een keer over en jawel, eindelijk daar was de parkeergarage! Pffff. Het parkeerkaartje betalen (€ 21,00!!!) en de auto in op weg naar de camping.

Het regende nog steeds lichtjes en bij het binnerijden van Chioggio bleek dat er hier en daar een boom was omgewaaid. Oei... nu kreeg ik het toch wel een beetje benauwd.

Bij de tent aangekomen bleek er zich een vijvertje te hebben gevormd in onze stoelen en ook bleken de spullen (waaronder onze tassen met kleding) in de voortent ook een flinkje plens water te hebben gehad. Op het grondzeil stonden plasjes water. Geen leuke terugkomst! En het waaide ook nog knetter hard.

In het donker, met het zaklicht de droge en natte kleren uitgezocht en de boel maar eens gaan wassen en drogen. (voor een hoofdprijs van € 7,50) en de handoeken waren nog niet droog. Mijn humeur werd er niet echt beter op. Maar goed, niks aan te doen. We haalden nog een pizza in het restaurant en aten die knus in de auto op. Nog even lezen en naar bed. We konden beiden niet erg goed slapen vanwege de wind die door de bomen gierde en de tent deed klapperen. Ik was niet echt bang, maar kon ook niet echt rustig liggen en durfde de oordoppen niet in te doen. Stel je voor dat er een boom om waait en ik hem niet aan hoorde komen! Dat hedden we allebei wel een beetje. Ik denk dat we tegen een uur of 5 toch nog in slaap zijn gevallen. Wat een avontuurlijke dag was het!

Welkom in muggebeet city!

Vanmorgen op ons dooie akkertje de boel ingepakt. We hebben met verwondering staan kijken naar de nieuwe buren tegenover ons. Zij hadden gisteravond de tent opgezet en de vrouw des tents was bezig met, jawel, het vegen van het gras! Er lagen namelijk wat dorre bladeren. En ze veegde ze netjes naar de rand van hun plekje. (zuchtje wind en ze had ze weer terug, maar goed, dat had ze waarschijnlijk niet in de gaten) Bijkomstigheid van al dat geveeg was dat er één grote stofwolk rondom hun tent hing. Waarschijnlijk is ze de rest van de dag met een sopje in de weer geweest. Maar goed, we reden de camping af en hebben nog gauw even een heerlijk menthé et chocolaté schepijsje gekocht. Echt overheerlijk! Toen de tomtom ingesteld en richting venetie gereden. We hadden een camping uitgezocht in Chióggia, een badplaats zo´n 70 km onder Venetië. Hier en daar onderweg even een pitstop gemaakt voor een hapje eten (Hmmmm.... Mc donalds!)


Tegen een uur of 3 kwamen we aan in Chióggia. We vonden het beslist geen mooie plaats, Rommelig! Maar goed, op naar de camping. In het campingboek stond dat er weinig privacy op de camping was. Nou, dat klopte ook wel, Hutje mutje en vooral veel mensen die er de hele zomer staan. Het is dan ook niet te geloven hoe ze de boel hebben ingericht. Sommige mensen hadden zelfs een tent over de carvan en voortent . Dus een tent in een tent. Tja, je moet het maar bedenken.

We vonden een redelijk plekje dicht bij het winkeltje en het zwembad. Toen de tent eindelijk stond waren we nat van het zweet. Het was echt zo warm! Ik besloot te gaan zwemmen. Maar goed, hier is het dus verplicht om een badmuts op te doen in het zwembad. Ik probeerde marco te overtuigen dat het hem vast geweldig zou staan, maar hij bedankte voor de eer en wilde liever straks de zee in duiken.

Ik kocht een mooie zwarte badmuts met witte streep. Ik voelde me er echt de mooiste van de camping mee! Maar wat was het heerlijk int water. Het zwembad had echt olympische afmetingen. Dus na een aantal baantjes en wat gepoeldel was ik weer helemaal opgefrist. Marco lag zo onderhand in coma in de stoel bij de tent. Na een schop onder de kont ging hij mee naar zee. Het water was behoorlijk vies bijhet strand, maar wat dieper de zee in was het wel schoon. Na een half uurtje in zee vonden we het wel goed. Ik besloot dat ik toch nog even naar het zwembad wou. En aangezien Marco inmiddel stront jaloers was op mijn geweldige prachtige badmus besloot hij, dat hij er ook één wou. Een mooie blauwe met witte streep! Hij stond echt geweldig!!!

Inmiddels was het wel etenstijd en we besloten in het restaurant bij het zwembad te gaan eten. Ze maakten daar heerlijke pizza's. Marco bestelde een pizza peperoni. Dat bleek dus niet zoals bij ons worst te zijn, maar paprika! Haha. Maar buiten dat smaakte het prima. Tijdens het eten kwamen we er achter dat Chioggia rijk was aan muggen! Echt ongelofelijk! We bleven dus niet echt lang zitten. Gelukkig had ik deet bij me dus volgespoten met deet hebben we nog een poos buiten gezeten en zijn toen naar bedje gegaan.

Relaxed dagje!

Vanmorgen lekker uitgeslapen en eerlijk gezegd heeeel weinig uitgevreten vandaag. Echt vakantie dus! Lekker ontbeten bij de tent, wasje gedaan en even wat rond gereden hier in de buurt, wat boodschappen gedaan en vanmiddag hebben we hier aan het meer een waterfiets gehuurd en zo´n anderhalf uur op het meer gepeddeld. Toen weer lekker bij de tent zitten lezen. Straks nog even op zoek naar wat te eten en dan maar eens beginnen met de boel klaar te maken voor vertrek. Het is de bedoeling dat we morgen richting Venetië gaan. Hoop wel dat het een klein beetje minder warm zal worden, want het is echt bijna te warm om wat te doen. Maar goed, dat heeft ook wel weer als voordeel dat je echt lekker uitrust!

Manerba del Garda

Vanmorgen, na wederom een nacht niet al te best slapen, met een paar prachtige wallen onder mn ogen opgestaan. Maar ach, wie kent me hier!
We hebben eerst lekker relaxed een bakkie koffie gemaakt en gedronken en langzaamaan de tent ingepakt. We hadden gelukkig geen regen gehad vannacht, dus de tent was mooi droog.

Toen even het dorpje zelf ingereden om te kijken of er wat lekkers te eten viel. Het was inmiddels al flink warm. En behoorlijk druk in het dorpje zelf. Na een poosje rond rijden vonden we een parkeerplek en zijn we wat rond gaan lopen. Uiteindelijk kamen we bij een tentje terecht waar Marco een broodje ham/kaas bestelde en ik een eiskaffee, wat dus een sorbet bleek te zijn. Ook wel lekker als ontbijt!

Met de buik weer vol, de auto opgezocht en de tomtom ingesteld op Lazise. Dat was gelukkig niet al te ver rijden. Daar aangekomen bleek het echt MEGA toeristisch te zijn. We zijn even het dorpje ingelopen om wat te drinken. De boulevard was inderdaad heel mooi. Het lag direct aan het Gardameer. Maar om daar nou een camping te gaan zoeken leek ons beide geen goed idee. Dus na veel vijven en zessen de tomtom maar ingesteld op een dorpje (Manerba del Garda) aan de andere kant van het meer. Misschien dat het daar iets minder druk zou zijn.

Onderweg was de tomtom een keer bar in de war en wij dus ook. Maar na wat hier en daar rond te zijn gereden, en ook nog boodschappen te hebben gedaan, kwamen we uiteindelijk op plek van bestemming aan.

De camping, La Rocca, bleek echt super te zijn. Volledig beschutte plekken onder de olijf en loofbomen. We mochten zelf een plekje uitzoeken en kozen dus voor een heerlijk plekje in de schaduw. Al kwam het zweet weer flink los tijdens het tent op zetten. Daar is het dan eigenlijk net te warm voor (ik las ergens op een bord dat het 35 graden was!)
Toen eerst maar eens koffie gezet. En daarna al gauw begonnen met wat te eten maken. Stokbrood met gebakken ei en worstjes. Het smaakte ons goed en we besloten gelijk maar even wat calorieën te verbranden door een duik in het Gardameer te nemen. Trappetje af en we waren er al! Wel jammer van het kiezelstrand, maar dat schijnt hier op de meeste plekken zo te zijn.

Het was heerlijk om even zo op te frissen! Terug bij de tent de afwas maar gedaan en gekeken waar we de was konden doen. Dat moet morgen maar even gebeuren. En morgen ook de boel maar eens op het blog zetten, want bij de receptie kun je inloggen op internet. En nu is het zo al weer bedtijd. Ik moet zeggen dak best moe ben. Hopen dat we vannacht ongelofelijk goed slapen!

Van Oostenrijk naar Italie!

Vanmorgen ging om 8 uur de wekker, maar we bleven stiekem nog een half uurtje langer liggen. Maar toen moesten we er toch echt uit, want om 9 uur moest de nieuwe parkeerkaart in de auto liggen. Het bleek echt pijpenstelen te regenen! Maar goed, daar zouden we weinig last van hebben. Tegen half 10 zaten we aan het ontbijt. Ik probeerde eerst een lekker uitziend bruin hard bolletje. Maar daar bleek dus komijn in te zitten. Je weet wel, die rommel die ze ook door de kaas gooien. En dat vind ik dus verschrikkelijk goor. Na 3 happen vroeg ik me eigenlijk af waarom ik het toch op at. (zit er blijkbaar nog altijd in van vroeger... Bordje leeg eten!!!) Maar ik verklaarde mezelf voor gek en gooide het broodje toch maar weg. Gevolgd door een heerlijk hard wit broodje.
Na het ontbijt de spullen ingepakt en uit gecheckt. Het hotel had echt heel aardig personeel!

Toen de tomtom ingesteld op Trento, één van de eerste grote steden over de Italiaanse grens. We reden vanuit Oostenrijk, Duitsland in en toen weer Oostenrijk in. We hebben flink door gevelkachel en pas voor de Italiaanse grens bij de Europabrug een stop gemaakt en even wat bij de Mc Donalds gegeten. Daar ook een heerlijke caramel latte macciato in prachtige thermobeker mee genomen en verder maar weer!

Inmiddels had ik een camping opgezocht, maar aangezien het toch wat miezerde besloten we nog een stukje door te rijden. Uiteindelijk zijn we door gereden tot Caldaro. Daar vonden we de camping die ik had uitgezocht, St. Josef am Kalterer See, al vrij snel. Het bleek echt volle bak te zijn! Dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Heel veel Duitse gezinnen. Dus in Duitsland zal het nog wel schoolvakantie zijn.

We vonden een mooi plekje aan de rand van de camping, niet al te ver van het toiletgebouw en de ingang. Daar de tent opgezet en snel naar de campingwinkel, voor ie dicht ging. Het avondeten zou simpel worden. Spaghetti met saus. Er was helaas geen gehakt. Dus dan maar zonder. Maar uiteindelijk smaakte het nog prima!

Koffie als toetje en toen de boel maar eens afgewassen. Inmiddels was het ook al bijna donker en besloten we lekker bij de tent te gaan zitten en een biertje te drinken, een verhaaltje te schrijven en dan straks de douche maar eens opzoeken.

Morgen hopelijk een beetje bij tijds op en de boel in de auto pakken. We gaan dan naar het Gardameer. Hopelijk vinden we een camping met internet, zodat ik het blog weer bij kan werken.

Hot in the city...

Hallo uit een mooi en vooral warm Wenen! 36 graden zagen we vandaag op de thermometer!!! het luie zweet komt hier in elk geval goed los!
Maar laat ik beginnen bij het begin. Vanmorgen om even over 9 zaten we aan het ontbijt. De koffie heb ik maar laten staan, maar de broodjes.... Heerlijk!

Toen de stad in gelopen en bij Starbucks een heerlijke caramel macciato gedronken.

Toen besloten dat we een fiets wilden huren en naar het reuzenrad en het Hundertwasserhuis wilden fietsen. Je hebt hier dus overal in de stad van die depots waar je met je creditcard bij een soort pinmachine een fiets kunt huren. Maar helaas, ik had mijn creditcard in het hotel liggen. Dus bij de touristeninfo navraag gedaan waar we nog meer fietsen konden huren. We zijn toen lopend naar het adres gegaan dat ze ons gaf. Een fietsenwinkel waar alle fietsen al verhuurd waren. Jammer maar helaas.

Toen maar eens gaan kijken of we er met de metro konden komen. Bij de info kwamen we er achter dat dat behoorlijk simpel was en dat we de hele dat gebruik konden maken van het openbaar vervoer voor maar 6 euro.

Als eerste gingen we naar het reuzenrad. Dit bleken dichte cabines te zijn. Met het warme weer van vandaag leek ons dat niet echt een goed idee. Je zou er bijna weg smelten!

Maar niet getreurd, want achter het reuzenrad was een behoorlijk groot pretparkachtige kermis. Daar dus maar een kijkje gaan nemen. Als eerste naar een 4D film geweest `Vampires of Vienna`.

Ik verwachtte er maar niet te veel van, maar uiteindelijk heb ik menig keer zitten gieren van schrik. Super leuk! Verder zijn we nog in een gewoon reuzenrad geweest, net als int ponypark en in een super hoge zweefmolen. Doodeng vond ik het, maar het was ook wel weer super gaaf!

Toen we er genoeg van hadden zijn we weer in de metro gestapt en richting Hundertwasserhaus gegaan. Nog een stukje met de tram en huplakee... we waren er al weer!

Ik vond het echt geweldig om te zien. Jammer dat er niet veel meer huizen zo zijn als dit huis. De wereld zou er in elk geval een stuk vrolijker door worden.

Na een Wiener melange op het terras voor het Hundertwasserhaus zijn we naar het kunst haus gegaan, waar een heleboel schilderijen van en informatie over Hundertwasser te zien was. Aan de hand van wat we daar zagen besloot Marco dat de kunstenaar echt knettergek was. Ik moet toegeven dat het een bijzonder man was, maar zijn schilderijen waren veelal echt mooi!

Toen was het wel weer tijd om terug te gaan. In de buurt van de opera kwamen we weer boven de grond en vonden het weer tijd voor een terrasje.

Het begon gelukkig een heel klein beetje af te koelen en we besloten even een siësta te gaan houden.

Tegen half 9 zijn we de stad weer ingegaan op zoek naar een echte Wiener Schnitzel. We vonden dat we dat toch echt gehad moesten hebben! Nou, ik kan één ding wel zeggen. Voor de Wiener schnitzel die wij gegeten hebben, hoef je echt niet naar Wenen te gaan. Roolfs Jan bakt ze een stuk beter! :-)

En nu is het weer bijna bedtijd. Morgen weer op tijd op en de auto in. Dan maar eens kijken hoe ver we Italië in komen. We zijn van plan richting het Gardameer te rijden. We zien vanzelf waar we standen.

Bed van beton!

Vanmorgen werden we beiden “wakker” na een nacht slecht slapen. De bedden waren echt knetter hard! En ze lagen echt voor geen meter. Marco had zelfs de slaapbank op de kamer uit geklapt en daar een poging gedaan om te slapen.
Maar goed, we zaten op tijd aan het het ontbijt, wat ook niet echt geweldig was (er lagen veel belegde broodjes van de bruiloft van de vorige avond, wat van een afstand mooi leek, maar van dichtbij behoorlijk uitgedroogd)

Hup de auto in, en rijden maar. We kozen voor de kortste route. Die duurde wel iets langer maar het leek me een mooiere route. De weg was hier en daar erg slecht, maar we kwamen wel door allerlei leuke dorpjes en vonden zowaar nog een dorpje vernoemt naar Marco!

Na hier en daar een pitstop kwamen we vlak voor de grens aan bij een soort shopping center. Excalibur heette het. Er was een een mini pretparkje voor kinderen, een Aziatische bazaar, een casino en nog veel meer. Maar ook en een burger restaurant.... dachten wij. Bleek dat we het niet goed gelezen hadden. Er stond Burgrestaurant. Dus geen hamburgers helaas. Even verderop stond een groot vliegtuig dat ooit van de Tsjechische regering was geweest en een nu een restaurant van Niki Lauda.

Daar besloten we maar een hapje te gaan eten. Het was leuk ingericht en het was best wel apart om zo in een vliegtuig uit eten te gaan. Helaas smaakte het eten niet echt super, maar het vulde zullen we maar zeggen.

Toen de auto weer in binnen een minuut waren we de grens over.

Tegen een uur of 3 kwamen we aan het het hotel/pension. Het zat ergens op de 3e of 4e verdieping. We moesten dus eerst met de lift naar boven. De aardige mevrouw bij de receptie legde ons alles uit en bracht ons naar de kamer. Natuurlijk plofte ik eerst op bed om te kijken of deze niet ook van beton waren. Maar nee, heerlijke bedden!!!

Na een kort middagslaapje zijn we de stad ingelopen. Wenen staat echt vol met prachtige gebouwen. De één nog mooier dat de ander!

Poepie sjieke winkels en natuurlijk een Starbucks waar we van een heerlijk caramel frappucino hebben genoten.

Na deze heerlijke verfrissende pauze zijn we o.a. langs de opera, het paleis van Sisi, wat overigens mega groot is, het parlementsgebouw en het Rathaus gewandeld. Bij het rathaus was een filmfestival waar 3 maanden lang allerlei muziekfilms werden gedraaid. Vanavond werd de opera Carmen vertoond. We hebben er een biertje gedronken , maar toen Marco met de klassieke muziek mee begon te zingen werd het tijd om op te stappen en dus niet te wachten op de film.

We zijn toen langzamerhand terug gelopen naar het hotel. Heerlijk slapen op zachte bedjes!!!!!

Van Dedemsvaart naar Praag...

Vanmorgen niet om 9 uur vertrokken zoals in eerste instantie gepland was, maar om 10 uur zaten we dan toch in de auto. Eerst nog even pinnen en toen op pad. Tom tom ingesteld en toen toch besloten om niet via München te rijden, maar via Tsjechië. Dat was wel iets verder, maar Marco kan de weg naar München wel dromen. En aangezien ik nog nooit in tsjechie ben geweest leek ons dat wel wat.

Dus zo gezegd zo gedaan. Alhoewel de tomtom er toch iets anders over dacht en ons alsnog via Munchen probeerde te sturen. Maar Marco, chauffeur in hart en nieren, wist dat nog redelijk bijtijds te voorkomen.
Wat we werkelijk frapant vonden, was dat er in geen velden of wegen een tankstation te bekennen was. We hebben minimaal 150 km gereden zonder er één te zien. En net toen het lampje van de benzine begon te knipperen was er eindelijk weer één! Daar een lekkere kip cordon blue met frietjes gegeten en hup de auto weer in.
Uiteindelijk reden we om 17.30 Tsjechië binnen.

Er was wat verwarring... moesten we nu wel of niet een autobaan vignet hebben. Bij het eerste de beste tankstation even gestopt en daar bleek een kantoortje te zijn waar je ze kon kopen. En gelukkig ook nog met euries kon betalen. Want tja... Tsjechie is niet van de euro. En eerlijk gezegd hadden we geen idee wat de muntsoort hier was en al helemaal niet wat ie waard was. Maar ach, ook dat zou vanzelf wel weer los lopen.
Toen weer verder. Uiteindelijk zijn we door gereden tot Praag. Via de tomtom een Best Western hotel opgezocht. Deze bleek echt midden in het centrum te liggen. Helaas was de prijs daar ook wel naar. € 179,00. Dat vonden we toch wel wat te veel. Na nog wat rond gereden te hebben (wat is Praag trouwens super mooi!!!) zijn we weer richting Wenen gegaan en kwamen zo bij een hotel even buiten Praag. En de prijs, 50 euries stond ons veel meer aan! Dus ingecheckt en nog even bij het winkelcentrum in de buurt een bakkie koffie gedronken. Toen maar eens douchen en tijd om te slapen!