Van Rome naar Villa Maya

Vanmorgen om half 9 opgestaan en de prut in de auto gegooid. Om half 10 reden we de camping af. Onderweg kwamen we een Mc Café tegen. Dit keer zouden we het anders aanpakken We bestelden 3 cappuccino to go en gooiden die buiten in onze thermobekers! Wie geen Italiaans kan moet slim zijn!!!
Het duurde even voor we helemaal om Rome waren gereden. Wat een grote stad is dat! We reden richting Siena. Daar aangekomen hebben we even buiten het centrum de auto geparkeerd en zijn naar het centrum gelopen. Het centrum had een heel mooi plein, omringd door hoge gebouwen en een soort gemeentehuis met een hele hoge toren. Die kon je beklimmen voor 8 euro. Die beklimming hebben we maar laten wezen en op het plein lekker een ijsje gekocht en nog wat souvenirs.

Toen de auto weer in en de tomtom ingesteld op een toeristische route naar Pisa. De route was mooi en we zagen het echte Toscaanse landschap zoals we ons dat voor hadden gesteld.

Zo´n 30 km voor de stad Pisa besloten we een hotel te zoeken. We zagen een groot hotel waar we naar toe wilden. Maar dacht je dat we er konden komen? We hebben er helemaal omheen gereden, maar we konden er op de één of andere manier niet dichtbij komen. Dus de tomtom maar ingesteld op het dichtstbijzijnde hotel. Het Villa Maya hotel. Het bleek in een iniemienie dorpje te liggen. Het was een groot oud landhuis en we kregen een kamer op de eerste verdieping. Nadat we de spullen op de kamer hadden gezet gingen we kijken wat het restaurant van het hotel te bieden had. We zagen op de kaart niet echt iets waar we blij van werden, dus reden we de buurt in en kwamen bij Alfonso´s terecht. Daar hebben we beide een pizza gegeten die prima smaakte. Toen terug naar het hotel en slapie doen!

Rome in 1 dag!

Zondag 5 september 2010


Na een nachtje heerlijk slapen op bedden waar je wel heel voorzichtig in moest stappen (kwamen we al snel achter) omdat er wel een kwart van de lattenbodem ontbrak, stonden we om 9 uur op.

Tegen kwart over 10 zaten we in de bus richting het centrum. We hadden bij de receptie van de camping een uitgebreide en heel duidelijk beschrijving gekregen hoe we in het centrum moesten komen met de bus en metro.

Na 20 minuten de bus, de metro in. Even overstappen en voor we het wisten waren we in het Vaticaan. Op de meeste zondagen zou de paus de menigte toespreken en zegenen op het plein van het vaticaan. Dat wilden we wel meemaken. Maar helaas, de paus was ergens anders en op grote tv schermen kon je het wel allemaal zien. De beste man deed dat in minimaal 5 talen. Maar ik kon er helaas niet zo heel veel van volgen.

We besloten toen in de rij te gaan staan om de Sint Pieter te gaan bekijken. We gingen eerst door de graftombe waar alle pauzen begraven lagen. Ik weet eigenlijk niets van al die pauzen, dus alleen het graf van Paus Johannes Paulus de zoveelste zei me iets.

Toen we de tombe door waren gelopen zijn we de Sint Pieter in gegaan. Het is echt ONGELOFELIJK hoe dat er uit zag. Eén en al pracht en praal. Beelden, marmer, goud, schilderijen enz enz. Prachtig om te zien, maar ik kreeg er we een beetje een dubbel gevoel bij.

Vooral omdat je hier en daar buiten mensen zag bedelen en dan kom je in zo'n kerk en dan is het alleen maar goud wat er blinkt. En dan is er ook nog het museum van het Vaticaan, waar we overigens niet geweest zijn. Maar in het boek las ik dat ze echt prachtige kunstschatten hebben. Al met al is het Vaticaan stinkend rijk. We vroegen ons af hoe ze aan al dat moois komen... maar goed, dat moeten we dan nog maar eens opzoeken op internet.

Het was in elk geval prachtig om te zien en ik had ook nog nooit een kerk bezichtigd die er zo geweldig en indrukwekkend uit zag.

Daarna wilde ik nog naar de sixtijnse kapel om de beshilderingen van Michelangelo te zien. Bij navraag bleek die vandaag dus dicht te zijn. Morgen om 10 uur was ie pas weer open. En tja... dan zaten wij al weer in de auto op weg naar Toscane. Helaas!

We zijn weer terug gelopen richting de metro. Maar onderweg natuurlijk eerst nog een ijsje gegeten. We werden geholpen door wederom een ongelofelijk chagrijnige verkoopster. Ik vind het echt niet te geloven. Het lijkt wel of 80% van de italianen een hekel heeft aan zijnn of haar baan. Jammer hoor!

Met de metro zijn we naar de halte voor de Trevi fontein gegaan. We kwamen eerst bij het Piazza di Spagna. Het beroemdste plein van Rome met de spaanse trappen. Langzaamaan (want Marco had erg last van z'n rug) zijn we naar de Trevi fontein gelopen. Daar was het echt ongelofelijk druk. Je moest goed tussen de mensen door kijken om het onderste deel van de fontein te zien. Even snel foto's gemaakt en toen gauw weer weg.

Onze volgende stop was het Colosseum De grootste van Italie. We kozen er dit keer voor om toch maar mee te doen met een rondleiding. Dat ging in't engels en was redelijk goed te volgen. In de muren en poorten zaten overal gaten. Het bleek dat hier Marmeren versiering hadden gezeten die er uit gehaald waren en gebruikt waren voor het decoreren van de Sint Pieter (aha.... zo ging dat dus!)

Het Colosseum was dus ooit helemaal met marmer bekleed en had 4 verdiepingen en er kon een dak op van canvasdoeken. Een soort zonnescherm met in het midden een opening. Het is bijna niet te geloven dat ze dat in die tijd al voor elkaar konden krijgen.

Onder de Arenavloer liepen allerlei gangen met liften, waar ze dieren naar boven konden takelen. En die dieren moesten dan weer tegen elkaar vechten.

Tijdens de openingsceremonie, (die volgens mij iets van 100 dagen duurde) in 80 na Christus, werden 9000 dieren gebruikt. Van krokodil tot olifant. 's morgens waren er dieren gevechten en ´s middag gladiatoren gevechten. Voor de afwisseling werden er tussendoor executies gedaan. Heel bijzonder en moeilijk voor te stellen dat het bijna 2000 jaar geleden allemaal zo ging.

Toen we uitgekeken waren hebben we in de buurt een restaurantje gezocht. Het zag er knus uit. Achteraf hadden we spijt dat we daar waren gaan zitten. Ik had een pizza margarita met mozzarella. Ik kreeg een pizza met zo ongelofelijk veel knoflook (en nou ben ik helemaal niet vies van een beetje knoflook) dat het gewoonweg niet meer te eten was. Ik heb de korstjes (die ik normaal laat liggen) opgegeten en het middenstuk laten liggen. We besloten als toetje maar ergens anders een ijsje te gaan halen, dus vroeg ik om de rekening, en nog eens..... en nog eens...... en nog eens! Uiteindelijk kon ik mee lopen naar binnen en daar betalen. Die fooi konden ze op hun buik schrijven!

Even verderop een ijsje gekocht (wat is het schepijs hier toch overheerlijk!!!) en richting de metro gelopen. Tegen 10 uur waren we weer op de camping. Ik wilde douchen in ons hutje, maar brandde m'n billen aan de wisseldouche en kreeg daarna het water niet meer warm. Dus hup, kleren aan en naar de douches op de camping gelopen. Die had wel een constante temperatuur.

Fris en fruitig mn bed ingedoken en gauw slapie gaan doen!

De dag van zoeken.... zoeken en nog eens zoeken!!!

Vanmorgen hadden we ontzettend vroeg op willen staan, maar aangezien we de wekker niet hadden gezet werd het toch weer een uur of 8. Ook vroeg voor de vakantie, maar goed. De boel in de auto gegooid en de tomtom ingesteld op Capula. Daar zou volgens onze Capitool Reisgids een gladiatoren museum moeten zijn. In Capula aangekomen hebben we eerst op een terrasje een cappuccino genomen. We kregen beiden een bakkie cappuccino, een groot glas water met ijs en stukjes warme croissant voor maar € 3,00! Koopje! Toen op zoek naar het museum. Het museum dat we vonden bleek geen ingang te hebben. Tenminste, alle deuren zaten dicht. En dat terwijl er toch echt in de gids stond dat ze open waren. Nog even gevraagd hier en daar, maar daar werden we ook niet veel wijzer van. In de auto heb ik het telefoonnummer dat er in ons boek bij stond nog even gebeld. De beste man kon geen engels en wat ik er van begreep was het wel open. Nou ja, niks aan te doen.

Marco had onderweg nog ergens een bord zien staan van het bord zien staan van het colosseum/amfitheater van Capula (waar Spartacus naar aller waarschijnlijkheid nog menig potje heeft gevochten).Dus zijn we daarna opzoek gegaan. Na heel wat heen en weer gerij vonden we het eindelijk! De “juffrouw” achter de kaartverkoop zag er angstaanjagend uit, maar bleek wel vriendelijk. Ze verontschuldigde zich dat ze geen beschrijving in het engels had. Maar goed, zonder zouden we ons ook wel redden.

De trap af en naar de ruïne. Want dat bleek het te zijn. Het was ronduit droevig wat we er aantroffen. Hier en daar waren er gedeeltes gerenoveerd, maar dat je dan je afval en een oude kruiwagen in een hoek moet gooien..... Zo jammer!

We hebben nog in de catacomben van het colosseum gelopen. Super om te zien, maar zo jammer dat je door het onkruid en de troep moest lopen!

Buiten het colosseum was een museum. Het bestond uit 3 ruimtes. 1 was een soort tafereel met 4 gladiatoren poppen die aan het strijden waren. Een andere ruimte liet wat oude voorwerpen zien en weer een andere een voorbeeld van hoe de tribunes er uit zouden hebben gezien. Op de rest van het terrein lagen wat stukken pilaar, halve beelden enzovoort.

We kwamen er een beetje ontdaan weg. Maar hadden wel gelopen waar zo'n 2000 jaar geleden de gladiatoren, waaronder onze held Spartacus, elkaar de pan in hakten.
Toen de tomtom ingesteld op een plaatsje in de buurt van Rome, waar de camping zou zijn waar we naar toe wilden. De straat die er bij stond in het campingboek stond helaas niet in de tomtom, maar we dachten het zo wel te kunnen vinden. Niet dus! We hebben wel 2 uur rondgereden voor ik het heldere idee kreeg om te bellen. Toen bleek dat het adres in het campingboek niet onder het kleine plaatje viel, maar gewoon onder Rome, en dat de camping aan de zijstraat lag van het in het boek genoemde adres! Tja... dan blijf je aan het zoeken!!!

Maar toen vonden we het al snel en bleek dat we voor 40 euries een twee onder één kap hutje konden huren. Dus vroegen we aan de jongeman bij de receptie of we hem eerst even mochten bekijken. (je weet maar nooit, stel je voor dat het een baggerzooi is, zei ik)

We besloten het te doen en de jongen bleek goed Nederlands te kunnen... oeps...

Ons hutje is dus een twee onder één kap stacaravannetje. Een kamertje met 2 bedden en, een koelkast, airco en een wc en douche inclusief gratis afvoergeur! Wij helemaal blij!!!
Toen snel de zwemspullen gepakt en een plons in het overigen koude water van het mooie zwembad genomen. Maar binnen 20 minuten was de zon weg, (het was inmiddels half 7) dus wij ook! Een pizza gegeten hier in het restaurant en toen de was maar weer eens gedaan. En nu zitten we bij de bar op het terras te wachten tot de droger klaar is.

Morgen gaan we vroeg op en met de bus Rome in.

Ja hoor.... hebbenwij weer! Bewolking op onze stranddag!!!!

Vrijdag 3 september 2010
Vanmorgen hebben we lekker uitgeslapen. En we hadden dikke vette pech. Zo zonnig als het gisteren was, zo bewolkt was het vandaag. Niet echt weer om te zwemmen. Dus een hele relaxte morgen gehad. Smiddags toch maar even naar het super de luxe zwembad gegaan. Het water was behoorlijk koud! En het bubbelbad deed het helaas niet. En bij deze de foto met badmuts waar jullie op zaten te wachten! En die mag NOOIT tegen ons gebruikt worden. Laat dat ff duidelijk zijn!

Toen toch maar naar zee gegaan (we zaten met ons tentje nog geen 100meter van het strand). De zee was een stuk aangenamer! Dus lekker in zee gepoedeld en op het strand gelegen. Het zonnetje kwam er zowaar nog even door!

Toen naar de supermarkt op de camping en eten gemaakt bij de tent. Broodje hamburger en cordon blue's. Het smaakte wel aardig. Nog lekker bij de tent zitten lezen voor we (ik al om half 10) vroeg onder de wol kropen! Al met al de meest relaxte dag tot nu toe geloof ik.

Bloedheet in Pompeji!

Donderdag 2 september 2010
Na een heerlijk nachtje slapen en een heerlijk ontbijt in een hotel met ongelofelijk vriendelijk personeel. Gewoon on-Italiaans, zijn we weer op weg gegaan. Vandaag was het de bedoeling om naar Pompeii te gaan. Onderweg zijn we even langs een grote supermarkt gegaan om drinken te halen voor onderweg en tegen 2 uur waren we op plek van bestemming. Bij de ingang een kaartje gekocht en we besloten de stad op ons eigen houtje te verkennen en geen gids te huren.

Prachtig om te zien hoe een stad er ruim 2000 jaar geleden uit zag. En het is haast niet voor te stellen dat de stad in drie dagen totaal verdween onder een 6 meter dikke laag as, puin en lava. De afgietsels van de mensen die overvallen werden tijdens de uitbarsting van de vulkaan waren heel apart om te zien. Ook het amfitheater was super om te zien. Hier werden vroeger de gladiatorenwedstrijden gehouden. Het was behoorlijk groot!

Na daar zo'n 3 uur te hebben in de brandende zon te hebben rond gelopen vonden we het wel goed en zijn richting de auto gelopen. We wilden nog even een lekker schepijsje mee pikken en liepen naar een kraampje toe. De verkoper stond te bellen en vroeg intussen wat ik wilde. Ik deed de bestelling en toen duurde en duurde het maar. Hij bleef maar bellen, en tussen door met een collega praten. Nou, daar waren we dus snel klaar mee en liepen weg. De verkoper schreeuwde ons nog na, maar ja, te laat. Dat is echt typisch Italiaans gedrag. Maar goed, de auto in en op zoek naar een camping. We kozen voor een camping iets ten noorden van Napels. Daar aangekomen bleek, zoals het campingboek al vermelde, het een super de luxe camping te zijn. We kregen een mooi plekje in de schaduw. Tentje opgezet en in het restaurant wat gaan eten. Marco een pizza en ik lasagne. De lasagne was een beetje droog, maar met een slokje bier kreeg ik het wel weg.

Toen lekker bij de tent zitten lezen en op tijd ons bedje in.

De Vesuvius op slippers

Woensdag 1 september 2010

Vanmorgen waren we om half 8 op. En dat zonder wekker!!! Marco stond helaas op met een zere rug. Dus langzaamaan begonnen de boel in te pakken. Om half 10 reden we de camping af. Marco reed het eerste uur en toen had ie zo'n last van z'n rug en ben ik verder gereden. We hadden de Vesuvius als doel ingesteld op de tomtom. Onderweg hier en daar nog even een pitstop gemaakt en ergens in een redelijk grote stad op zoek gegaan naar een farmacie om iets sterkers als paracetamol te halen. Met het boekje “hoe en wat in het italiaans” kwamen we er wel uit. Wat we precies kregen is ons niet helemaal duidelijk, maar het werkte in elk geval beter dan de paracetamol.

Toen door naar de vesuvius. Het was niet eens de bedoeling om die vandaag te gaan bekijken, maar de rit ging zo voorspoedig! We volgenden een kronkelweggetje dwars door een dorp de berg op. Steeds minder huizen en steeds meer haarspeldbochten. Super! Uiteindelijk kwamen we aan het eind van de weg. Daar konden we de auto parkeren, een kaartje kopen voor 8 euries en aan de grote klim beginnen. En het was een flinke klim. Maar getraind en sportief als we zijn draaiden we daar onze hand niet voor om!

Boven gekomen kon je in de krater kijken. Tja het was een grote kuil boven in de berg! Eerst leek er niet veel te zien te zijn, maar zowaar.... hier en daar kwam rook uit de rotsen!

Het pad liep half om de krater en aan het eind kon je Pompeji zien liggen. We moesten wel even vragen waar we dan precies moesten kijken, maar na enige aanwijzinge zagen we het! Morgen gaan we daar naar toe.

Toen weer terug naar beneden, wat toch altijd weer een stuk makkelijker gaat en weer de auto in. Via de tomtom op zoek naar een hotel. We kozen er één in Sorrento, iets zuidelijker dan pompeji. Dat bleek in kilometers niet zo veel te zijn, maar in tijd nog wel aardig wat. We kwamen door heel wat dorpjes waar het weer een heksenketel van jawelste was. Maar uiteindelijk kwamen we bij het hotel aan. Het bleek een prima hotel te zijn met hele vriendelijke mensen (wat hier alles behalve vanzelfsprekend is!) Dus vannacht hebben we het weer prima voor elkaar!

Lekker in zee!

Dinsdag 31 augustus 2010
Na een nacht redelijk slapen werden we vanmorgen tegen een uur of half 8 wakker. Marco had dorst en ik gaf hem een flesje cola uit de voortent. FOUT! Hij bleek onder de mieren te zitten. Van die hele kleintjes. Met als gevolg dat er ik weet niet hoeveel mieren in de slaaptent zaten. Dus op de vroeg morgen hebben we al heel wat moorden gepleegd.

Toen was het tijd voor koffie en na de koffie waren we allebei nog zo moe dat we het bed weer in doken. We konden het strand toch niet op, want de rode vlag hing uit. Het waaide namelijk nog behoorlijk en we hadden ook het idee dat het eb was.

Om even voor twaalf zijn we toch even het dorpje ingereden. Ongelofelijk druk was het er. Het was dan ook erg lastig om een parkeerplaats te vinden. Aangezien Italianen het niet zo nauw nemen met verkeer en parkeerregels stonden er overal auto´s en werd er ook regelmatig dubbel geparkeerd. En daar moest je dan weer omheen manoeuvreren met als gevolg, getoeter van alle kanten. Wat is Nederland dan toch heerlijk geordend en geregeld! Maar goed, uiteindelijk vonden we een plekje en kuierden we het stadje in. Eerst op zoek naar een supermarkt. En daarna was het tijd voor een cappuccino. En je kunt veel van en over Italianen zeggen. Maar cappuccino´s en pizza´s maken, dat kunnen ze echt als de besten!!! En die cappuccino kostte ons maar € 1,20!

Toen weer terug naar de camping en maar eens naar het strand. We hadden een grote roze zwemband gekocht mee genomen. Dus, de zee in en op de zwemband zitten en je laten mee voeren door de golven. En soms werd je dus gewoon gelanceerd. Mond en ogen vol zeewater, maar dikke lol! Aangezien het nog flink waaide, waren er best wel grote golven! Super!

Na genoeg gezwommen te hebben zijn we op een strandbedje neer gestreken met een boek en hebben nog een flinke poos in de zon gelegen. Tegen de tijd dat de zon achter de bomen zakte, zijn we naar de tent gegaan want het werd behoorlijk fris. Ff douchen en naar het restaurant van de camping. We kozen bruchetta, toast met tomaten en nog iets groens en olijfolie, als voorgerecht en pizza als hoofdgerecht. Het smaakte ons goed. Inmiddels hadden we het allebei wel weer gezien voor vandaag en doken het bed in. We konden nog “heerlijk” mee genieten van de karaoke op de camping. Lang leve de oordoppen!

Vanmorgen heerlijk uitgeslapen wakker geworden en het ontbijt maar eens op gaan zoeken, wat prima voor elkaar was. Daarna mn blog even bijgewerkt en toen de boel maar eens in de auto gegooid. We hadden het plaatsje Vieste op het schiereiland Gargano op de tomtom ingesteld. Maar dat was zo´n 600 km en we hadden niet het idee dat we dat zouden halen vandaag. Maar de rit, met geregeld het uitzicht op zee, liep heel voorspoedig en ik geloof dat het een uur of 5 was dat we bij de uitgezochte camping, Punta Lunga, aan kwamen. We werden met een golfkarretje rond gereden om een plek uit te zoeken. Eerst leek het ons niet wat, maar toch besloten om een plekje te nemen. Het was een terassencamping aan het strand, met overal naaldbomen. Onze tent stond dus aardig beschut en we konden tussen de bomen door het strand en de zee zien liggen.


Tent op gezet en toen dat klaar was een bakkie koffie gemaakt. We zaten daar lekker van te genieten toen marco er onder werd gepoept door een duif die boven hem in de boom zat. Ik zelf vond dat behoorlijk grappig. Marco iets minder.

Het leek ons toen wel even een goed plan om in zee te duiken. Het water was heerlijk qua temperatuur! We hebben dan ook een hele poos in zee gelegen tot de wind het toch een beetje te koud maakt. Even douchen en wat spullen in de campingwinkel gekocht om bij de tent te koken. Iets van gevulde pasta met worstjes en bolognesesaus. Het was inmiddels al donker en bij het licht van het lantaarntje heb ik gekookt. Helaas was het niet erg smaakvol en we besloten dat we morgen maar lekker ergens een pizza gingen eten. Terwijl we naar de wasplek liepen om de afwas te doen begon het ineens heel hard te waaien en te lichten. Ik wou nog terug gaan, maar marco had zoiets van, dat gaat wel goed. Bij het washok aangekomen begon het echt knetterhard te regenen. Marco besloot om toch maar terug te gaan naar de tent. Maar goed ook, anders was het grondzeil en alles daarop weer kliedernat geworden. Toen het iets minder regende ben ik ook naar de tent gegaan. Marco heeft toen de auto opgehaald om hem toch naast de tent te zetten. Officieel moet ie hier op de parkeerplaats staan, maar aangezien de plek naast ons leeg is, leek het ons wel zo handig om de spullen zo veel mogelijk in de auto te laten.

We hebben de tent toen nog vast gezet met extra haringen en toen alles klaar was hebben we in de tent zitten lezen. Met de bulderende zee op de achtergrond.

We hoopten allebei dat dit slechte weer geen trend zou worden deze vakantie!