Dinsdag 15 april 2014

Vanmorgen op tijd opgestaan. Eerst margreets haar gedaan, want ik had er gister knotjes in gedraaid. En dat had als gevolg dat m'n zus een weelderige bos krullen had!
Om even over 10 zaten we in ons busje op weg naar El Teide, de vulkaan. We hadden de besneeuwde top al eens gezien tijdens een van onze ritten.
De weg er naar toe was prachtig. En de vulkaan zelf echt super mooi. Een immens groot gebied. Dan weer scherpe bruine rotsen, dan weer geel zandsteen achtige rotsen, dan weer velden vol groenachtig grind. Zo mooi!!! En ver boven de krater uit, torende de Teide met zijn wit besneeuwde hellingen. Dikke tegenvaller was dat de kabelbaan naar de top buiten werking was. Dus helaas niet met de voeten in de sneeuw.
Op de terugweg zijn we even ergens een bakkie gaan doen en toen door naar huis. Tijd voor een siësta. Na ons middagslaapje zijn Gertjan,Greet en ik even naar de supermarkt gegaan en naderhand hebben Gertjan en ik even een soepje gemaakt.
We hebben lekker op het dakterras zitten eten. Ook avonds rustig aan gedaan. Mama en ik hebben nog even een rondje gelopen en toen tijd voor een bakkie mega sterke koffie van Gertjan. Er is hier nl geen koffiezetapparaat en gelukkig had Greet een filterhouder met filters mee genomen. Nu moet Gertjan alleen nog leren koffiezetten! ;-)

Maandag 14 april 2014

Vandaag een relaxdag! 's morgens zijn marco en ik naar het strand gelopen en hebben een hele poos op de keien bij zee gezeten. Als we een poos stil zaten, kwamen er allemaal krabbetje onder de stenen vandaan. En zo gauw we bewogen, schoten ze er weer onder.
Toen hebben we bij een tentje vlak bij cappuccino gedronken en "genoten" van de WiFi! ;-)
Terug in ons huisje siësta gehouden. Ja, we passen ons echt aan, aan het Spaanse leven.
Toen we allemaal uitgesiëstaat waren, besloten we een sorbet te gaan eten met z'n allen. Helaas zat bijna alles dichten hebben we bij het enige tentje dat hier open was een smoothie gedronken.
Terug bij het huisje zijn we ons even op gaan frissen en zijn we naar Playa de las Americas gereden. Marco en ik hebben de club mee genomen naar het Hard Rock Café. Mama en het Hard Rock Café leek ons een prima combi! ;-)
Ik vroeg bij de gastvrouw om een rustige tafel. Ze wees ons een aan, maar we zaten toch wel direct onder de boxen. Uiteindelijk vonden we een ander plekje, waar het een stuk rustiger was. De jonge dame die de bediening aan onze tafel deed was een vrolijk en kleurrijk mens. Gertjan's ogen vielen er bijna uit. Als voorgerecht hadden we een grote schaal overheerlijk nacho's waar we met z'n allen van smulden. Ook de daarna geserveerde hoofdgerechten waren overheerlijk. Met een volle buik verlieten we het restaurant en hebben nog even over de boulevard gewandeld en geshopt. Was wel even leuk, maar wat de souvenir winkeltjes betreft, het is uiteindelijk ook overal het zelfde!
Toen terug naar de auto en naar ons huisje, waar de meesten een dutje gingen doen. Marco en ik hebben 's avonds nog een biertje gedronken op een terrasje vlak bij ons huisje en toen was het voor ons ook tijd om te gaan slapen.

Zondag 13 april 2014

Dag 2

Vanmorgen was iedereen wel zo'n beetje om 9 uur uit bed. Het bleek een prachtige dag te zijn! Zon, zon en nog eens zon! We besloten boven op het dakterras te ontbijten met z'n allen. Heerlijk en heel gezellig.
Na het ontbijt hebben we ons klaar gemaakt voor een middagje Santa Cruz De Tenerife, de hoofdstad van Tenerife. Tegen 12 uur waren we in het centrum van de stad en zijn we aan de wandel gegaan. Alle winkels bleken de gehele dag gesloten. Er bleek wel een hop-on bus te zijn, maar om daar zo halverwege de dag pas een kaartje voor te kopen was ook wel weer zonde van het geld.
We hebben door een mooi park gewandeld en op een terrasje een heerlijke ijsmoccachino gedronken. Uiteindelijk besloten we in ons eigen bussie te stappen en langs de westkust van het eiland terug te rijden. Het was een prachtige route en de noordkant van het eiland is zo anders en zoveel groener als de zuidkant, waar wij zitten...
Onze eerste stop maakten we in Ico De Los Vinos, om de El Drago boom te gaan bekijken. De boom zou misschien wel 1000 jaar oud zijn. We hebben wat rond gelopen en zijn naar een soort toeristen winkeltje geweest waar allerlei streekproducten te koop waren en waar je wat kon drinken. De koffie aldaar bleek van de kwaliteit slootwater te zijn, maar de cola was voortreffelijk. We besloten niet naar de boom zelf te gaan, want daar moest je entree voor betalen en dan moest je er nog op een afstandje langs.
Toen we daar uitgekeken waren zijn we weer in de bus gegaan en verder gereden.
Onze volgende stop was Los Gigantes, metershoge rotsen die loodrecht naar beneden lopen de zee in.. Vanaf het terrasje waar we gingen zitten hadden we een magnifiek uitzicht op de kliffen. Ik kwam er even aan de praat met de ober. Een man van, ik schat, rond de 60, die niet heel er goed Engels sprak. Hij vroeg waar ik van daan kwam, Holland! En ik vroeg... Are you local. Nu klinkt dat net al loco in het Spaans. En dat betekend gek! Dus de beste man beginne lachen en in rap Spaans tegen zijn collega te praten. Marco weer me op de betekenis van het woord loco.... En ik, ik kon alleen nog maar een hoog rode kleur krijgen....
Teug in de auto de TomTom ingesteld op Playa De Las Americas, een grote badplaats, niet al te ver van waar wij ons tijdelijk huisje hadden. Daar een parkeergarage gevonden en op zoek naar een restaurant. We vonden er één waar veel keus was en zijn daar heerlijk in de avondzon neergestreken op het terras .
Het eten was er goed te eten, maar niet spectaculair. Toen we het op hadden, was de zon ook al een poos onder en werd het toch een stuk frisser. We besloten naar ons huisje te gaan. Nog een lekker bakkie koffie gedronken en toen is iedereen naar bed gegaan. Marco en ik besloten nog een wandeling te maken over de boulevard. Palm Mar is echt een uit de grond gestampt toeristen plaatsje, waar flink gebouwd werd. Maar door de crisis is de stekker er uit getrokken en staan er veel onafgemaakt resort achtige projecten. Ook de boulevard die op zich mooi is, ligt er ongebruikt en on onderhouden bij. Jammer! Maar de wandeling was heerlijk. Terug in het huisje kwamen we er achter dat de bank in de kamer een slaapbank was. En aangezien marco erg slecht kon slapen in het stapelbed (i.v.m. in de rug prikkende spiralen) besloten we, zo zachtjes mogelijk het bed uit te klappen. Na enig gedoe lukte het en deed marco na even proef te hebben gelegen, een rondedansje van blijdschap.
En toen, om 00:00 uur, was het voor mij ook wel tijd om m'n nest op te zoeken!
Sweet dreams!!!

Zaterdag 12 april 2014

Pfffffff..... Daar zitten we dan... Hoog in de lucht. En wat zijn we allemaal moe!!!!
Nog 3 kwartier en dan hopen we veilig te landen.
Na veilig te zijn geland zetten we om ongeveer 10.30 locale tijd voet op Tenerifese bodem. Naar de band om de koffers te halen en ondertussen zijn marco en ik de huurauto al vast gaan regelen. Met de koffers waren we zo ongeveer als laatsten aan de beurt. En toen op naar onze mooie witte spiksplinternieuwe citroen jumpy!
Met de TomTom er bij vonden we ons huisje eigenlijk direct. De mevrouw die de sleutel kwam brengen gebeld en die was er al snel en gaf ons een rondleiding door het huis. Toen hadden we het rijk alleen en konden we toe geven aan het doodmoe zijn. Maar goed, er moest toch wat te eten worden gehaald. Dus zijn we met z'n vieren, mama bleef in het huisje, naar de supermarkt gereden. De enige in het dorp. Daar flink ingeslagen.
Terug in het huisje zijn wij dames even een tukje gaan doen. Marco en Gertjan zijn gaan wandelen... Nou ja... Dwalen! Twee en een half uur later kwamen ze pas terug. Met veel sterke verhalen en een zere vinger. Want Gertjan kon natuurlijk niet met z'n tengels van de cactus afblijven! Toen de heren terug waren, zeiknat van de bui die ze op de pet hadden gehad, zijn ze heerlijk in de jacuzzi gaan zitten om bij te komen van de survival tocht.
Tegen half 6 zijn Greet en ik eten gaan maken. Pasta carbonara en pastasalade. Het smaakte heerlijk.
Maar goed... Het weer!!! Tja, dat is dus echt bagger! Somber en regenachtig! Niet echt leuk. Maar ja, daar is niks aan te doen.
Na het eten hebben we de boel even opgeruimd en zijn toen een eind wezen toeren. Langs een paar kustplaatsen en toen via .. Weer terug. Een heel stuk, maar wel heel mooi. Terug in ons huisje koffie met wat lekkers en toen vonden we het wel tijd om te gaan slapen. Hopen dat het weer morgen beter is.

Eindelijk....

Eindelijk is het weer zo ver..... Ik heb de koffer weer gepakt! Dit keer ga ik samen met m'n hele familie op reis! 5 man sterk!!!! ;-)
M'n lieve mamsie neemt ons mee op reis!
Nu... Half 1 is het tijd om in de auto te stappen en naar gramsbergen te gaan om ons bij het reisgezelschap te gaan voegen. 6 uur in de vroegte zal ons vliegtuig vertrekken.
Dus..... Tot later...