High speed in Mirabilandia

Vanmorgen om half 8 ging de wekker. Toen gingen we de troep maar eens bij daglicht bekijken. We vervloekten al die stomme stink Italianen die niet de moeite hadden genomen om onze stoelen even bij hun onder dak te zetten. Maar ja, eigen schuld he!
We hebben de hele auto en tassen uitgepakt en weer op nieuw ingepakt. De stoelen schoon gemaakt en de tent afgebroken. Het grondzeil en de bodem van de binnentent over de waslijn gehangen en zo goed mogelijk schoon gepoetst.
Uiteindelijk kregen we alles netjes en schoon de auto in en om kwart voor 10 zaten we in de auto op weg naar mirabilandia, het pretpark waar we vandaag naar toe zouden gaan.

We wilden onderweg bij een Mc ontbijten, maar de tomtom gaf er geen aan. Bleek er toch één langs de weg te zitten. En ja hoor...DICHT! Bleken we gewoonweg te vroeg te zijn! Haha. Na een paar minuten ging ie toch open en genoten we van een heerlijk ontbijt!

Niet veel later kwamen we aan bij het pretpark. Het was behoorlijk druk, maar dat was natuurlijk te verwachten, aangezien de vakanties hier volgens ons morgen of nog later zijn afgelopen.
We konden zo doorlopen het park in, want we hadden de kaartjes al uitgeprint in het internetcafé gisteren.

Als eerste zijn we naar Katun gelopen. Eén van de 2 achtbanen die we sowieso wilden doen. Het was er één waar je onder hangt, net als de El Condor in Walibi. Maar dan met 4 man naast elkaar. Na ruim een half uur in de rij waren we aan de beurt. ONGELOFELIJK!!!! Wat ging dat ding knetter hard. Over de kop, kurkentrekker, om hoog, om laag! Het was echt de engste achtbaan waar ik ooit in had gezeten! Pffff.

Toen wat rond geslenterd, in een spookhuis geweest, koffie drinken, ijsje eten en op naar de I-Speed. De tweede achtbaan. Het moest een formule 1 auto voorstellen waar je met 12 man in kon. Het duurde hier echt wel een uur voor we aan de beurt waren. Dat is dan altijd even minder. Maar ja, je moet toch wat nietwaar!

Toen we eindelijk aan de beurt waren stapten we in. Marco was nog druk bezig met te kijken of z’n broekzak wel goed dicht zat of we werden met een rotgang afgeschoten. Een looping hier, een kurkentrekker daar. Met een rotgang door de bochten en voor we het wisten waren we, volledig overdonderd, bij de finish! Jammer dat ik geen foto van Marco kon maken, want hij zag er helemaal verwaaid en perplex uit! Haha.

Marco vond deze achtbaan het meest spectaculair, ik weet het niet zeker, ik denk toch de Katun. Maar goed, we hebben nog wat gedronken en zijn nog naar een 4D film wezen kijken en toen vonden we het eigenlijk wel goed zo en zijn we op zoek gegaan naar ons hotel. Dat lag zo’n 35 km verderop. Daar aangekomen bleek het een 4 sterren hotel te zijn. Heerlijk bed en super nette badkamer! Helemaal prima! Eindelijk weer een nachtje ongestoord slapen!

Met moeite konden we ons van bed slepen om te douchen en het stadje in te gaan om wat te eten. Het eerste restaurant dat we op de tomtom hadden opgezocht leek er niet meer te zijn. Maar het tweede, La Rocca, vonden we toen al snel. We hebben daar heerlijk gegeten. Ik spaghetti carbonata en Marco een pizza. Als nagerecht had ik een echte tiramisu (daar kan Mona niet aan tippen!) en Marco een espresso. Zo’n iniminie kopje met koffie, zo sterk, dat het lepeltje er bijna rechtop in blijft staan.

Toen naar de kamer met het vooruitzicht dat we bijna 10 uur konden slapen! Gelukkiger kon ik op dat moment niet zijn! Sweet Dreams!!!