Vrijdag 16 juni - Maligne Lake

Laptop bijna leeg en de internet verbinding is traag, dus foto's komen nog!

Vandaag was het plan om naar Maligne Lake te gaan en daar met de boot naar Spirit Island te varen.

Zo gezegd, zo gedaan. De weg er naar toe was wederom prachtig, maar op een gegeven moment zag het bos er haast angstaanjagend uit. Zou het brand zijn geweest? Of de Pine Beetle? Even snel gestopt bij Medicin Lake.

Een meer dat in het voorjaar vol loopt met smeltwater en in de herfst leeg loopt door ondergrondse rivieren. Daar las ik dat er in 2015 onweer was geweest en dat de bliksem in de grond was geslagen. Daar heeft het een aantal dagen gesudderd om daarna uit te breken en in zo’n 20 dagen tijd heeft het een gigantisch hoeveelheid bos plat gebrand. Later hoorden we dat branden niet altijd slecht zijn voor het bos, maar dat is weer een andere verhaal.

Even verderop zag ik zowaar weer een bruine beer in de struiken. Op de rem natuurlijk en het dier kuierde de weg over. Het bleek een Grizzly te zijn! Die kun je herkennen aan de bult op hun schouders. Achter ons stopten ook auto’s en het beest trok zich daar niet zoveel van aan. Bleef half op de weg en half in de berm staan. Tot er een groep fietsers aan kwam (van die mensen die het leuk vinden om in een strak pakje een berg op te fietsen). De beer schrok van hen en dook gauw het struikgewas in. Super jammer, want ik stond net klaar met m’n fototoestel.  Maar we hadden wel een grizzly gezien!!!

Door naar Maligne Lake. Daar aangekomen konden we snel een parkeerplekje vinden. Naar de kaartjes verkoop waar we 153 dollar af konden aftikken! We hoefden maar een kwartiertje te wachten en konden toen aan boord.

Tijdens de tocht vertelde de reisleidster van alles over het meer. Zo hebben we geleerd dat het meer zijn naam heeft gekregen omdat een Franse priester destijds een rivier bij het meer moest oversteken en omdat hij het zo’n heftige oversteek vond vervloekte hij het meer wat in het frans iets is van Maligne (duivels of zo) en uiteindelijk is het meer zo gaan heten. Maar er is niets duivels aan het meer. Alleen dat het duivels koud is. Je kunt er niet zwemmen. Kom je te water dan zul je snel onderkoelen en wordt je er niet uit gehaald… tja, dan kun je het niet na vertellen dat je in een meer met prachtig turquoise blauw water hebt gezwommen. Die prachtige kleur komt overigens door het smeltwater van de gletsjer. De gletsjer schuurt als het waren over de rotsen. Het schuursel komt in het water en het zonlicht dat in het water schijnt wordt weerkaatst op dat stof en dat kaatst deze kleur terug. (ik weet niet of ik het helemaal goed uit leg, maar dat is wat ik er van heb begrepen)

Aangekomen bij het eiland hadden we een kwartier om foto’s te maken, rond te lopen en van het adem benemende uitzicht te genieten. Echt dit is toch wel een van de mooiste plekjes op aarde!

Toen weer terug met de boot en in het restaurant wat gegeten en gedronken. We zijn naar het Jasper gereden en hebben daar wat gewinkeld. Het is hier wel zo dat als je één souvenir winkel hebt gezien, je ze eindelijk allemaal hebt gezien. Maar goed, we hebben ze stug allemaal bekeken 😉 Uiteindelijk slaagde Marco er ook nog in om een jas te kopen. Een lekkere warme houthakkersbloesjas (mooi woord!) We zagen dat er een bioscoop was en besloten vanavond maar weer een filmpje te pakken, maar eerst een hapje eten bij de jasper Brewpub. Ik moet zeggen dat het wel goed smaakte, maar ik was nou niet echt vol toen ik mijn bord leeg had. Dat is wel nieuw hier. Hebben we nog niet eerder gehad. Toen naar de Bios waar we The Mummy gingen kijken. De bioscopen kunnen hier nog niet echt tippen aan die bij ons, maar het was een prima zaaltje. We hadden natuurlijk een grote bak popcorn en ik had een Sprite besteld. Nu komt dat net als bij ons uit zo’n kraantje, siroop met water aangelengd. Maar hier zit er veel chloor door het water, waardoor ik het fris dus echt niet te drinken vind. Ik heb het echt geprobeerd, maar ik krijg echt het idee dat ik uit de wc zit te drinken. Dus de Sprite maar laten staan en dorstig naar ons huisje op wielen gegaan. Even getankt en naar de camping. Dit keer de camping tegenover die van gister. Weer een park camping, wat inhoud dat we geen stroom en water hebben. Maar daar leren we inmiddels goed mee om gaan. Terug op de camping ben ik direct onder de wol gegaan. Morgen waarschijnlijk een flinke wandeling maken. Dus ik moet goed uitgerust zijn!