Vroeg opstaan begint toch een beetje een probleem te worden.
We slapen allebei niet echt geweldig ‘s nachts, dus uit bed komen valt niet
mee. Toen ik vanmorgen in de spiegel keek kon ik alleen maar denken; blij dat
ik hier niemand ken en hopen dat het nog weer een beetje bijtrekt.
Maar goed, de boel ingepakt en vertrokken naar de haven. We
vonden het zonder problemen en konden zo aansluiten in rij 32. We stonden er nog
maar net, of onze rij begon de boot op te rijden. En laat nou net de camper
voor ons de laatste zijn die er op mocht. Zul je net zien. Dan maar even
wachten en relaxen in de camper. Tegen 13.00 uur reden we de boot op en voor we
het wisten vaarden we al. In het restaurant op de boot wat te eten gekocht. De
hamburgers smaakten goed en de koffie die we er bij hadden kwam ruimschoots op
de eerste plaats... van aller slechtste koffie tot nu toe.
Na het eten bovendeks gegaan en genoten van het uitzicht. We
voeren tussen de eilanden door. Het was eerlijk gezegd best een beetje fris dus
hebben we rest van de "rit" maar lekker binnen gezeten.
Even voor we in de haven aan kwamen de camper in gegaan en
hoplakee... voor we het wisten reden we richting Victoria. Daar aangekomen was
er geen parkeerplaats te vinden voor onze grote camper. Eigenlijk de eerste
keer dat dat echt een probleem was. Na twee uur door de stad crossen, wat de
sfeer niet echt bevorderde, waren we er helemaal klaar mee. Dan maar niet
wandelen door de haven en langs alle mooie gebouwen. Jammer, maar helaas. Zonder elkaar de hersens
in te slaan, en in goed overleg besloten we de rit naar Tofino in te zetten
zodat we morgen niet zo ver hoeven. Want het is volgens Marco zo'n 6 uur
rijden.
Het was een leuke route door kleine dorpjes langs de weg. In
Mill Bay even van de weg om bij een leuk klein winkelcentrum wat boodschappen
te doen en een pizza te eten. Het was een afhaal gebeuren, dus lekker in de
camper opgegeten. Om 20.30 waren we weer op pad. Het begon steeds meer te
schemeren en om 21.15 uur besloten we een camping te zoeken. Zul je altijd zien….
Overal campings, tot je er één wilt! Maar goed, tegen kwart over 10 zagen we
een camping aangegeven staan langs de weg. We sloegen af en uiteindelijk bleek
dat we nog zo’n 10 km moesten rijden over een donkere kronkelweg. Maar Marco
deed het prima en we vonden zowaar een plekje op en nog voor we geïnstalleerd
waren kwam er een Parkranger aan om 23 dollar te innen. Koopje!
Gauw naar bed en morgen weer vroeg op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten