Golden Gate Bridge.

Had ik toch vannacht zomaar weer de kamer voor mijn alleen!!! Wat een heerlijkheid! Werd wel vroeg wakker van het geschuif van stoelen boven mijn hoofd. Mijn kamer lag namelijk net onder de ontbijtzaal. Tja, je kunt ook niet alles hebben he! :-)
Douchen en toen even gemsnt met mien lieve papsie en mamsie! Geweldig is dat toch om even bij te kleppen en elkaar te kunnen zien. Zelfs Zora werd nog even voor de webcam gezet, al had ik niet echt het idee dat ie daar op zat te wachten!
Toen snel de kamer uit want ik moest weer uitchecken en vanavond weer een andere kamer voor 2 nachten helaas. Een 8 persoons kamer, maar wel allemaal dames. Dus de kans op snurkers is wat kleiner.
Toen mn tassie gepakt en eerst maar eens naar het postkantoor om een pakje op de bus te doen. Van daaruit naar de bushalte gelopen waar ik er achter kwam dat ik mijn buskaartje vergeten had. Lag nog mooi in het hostel. Dus.... weer terug gelopen.

Al met al zat ik geloof ik om half 1 in de bus naar het begin van de Golden Gate bridge, mijn doel voor vandaag.
Daar aangekomen leek de brug niet eens zo groot als ik me had voorgesteld. Maar goed, eerst maar eens kijken hoe de wandeling heen zou gaan. ik had nog niet echt een definitief plan voor de terugweg, Of een boot terug nemen of lopen. Ik zou wel zien.

Al lopend heerlijk genoten van het uizicht over de baai, Alcatraz en de stad.

Heel veel foto's gemaakt en ik had echt heel erg veel geluk met het weer. Eergisteren was het namelijk heel mistig, gisteren wel zonnig, maar met een enorm koude wind. En vandaag.... heerlijk zonnig en wel wind, maar gelukkig niet te koud!
Hier even een plaatje (gejat van internet) hoe groot de brug is. Het is in elk geval een mega bouwwerk en het is bijna niet te bevatten hoe dik de kabels zijn!

De brug schijnt één van de meest gewilde plekken te zijn om zelfmoord te plegen. Raar maar waar! Er springt geloof ik gemiddeld iedere twee weken iemand af. Geen wonder dus dat er deze bordjes en telefoons hingen, maar ik vond het ook wel weer vreemd...

(even ter vertaling voor degenen die geen engels spreken:

Crisis hulp

Er is hoop

Bel!

De consequenties van het springen van deze burg zijn fataal en tragisch)

Eindelijk aan de overkant (het viel met toch wel een beetje tegen hoe ver het was) smachte ik naar een bakkie leuk of zo. Op het parkeerterrein was een prachtig toiletgebouw, maar in de verste verte geen tentje of automaat waar je wat te drinken kon kopen! Nou, daar baalde ik wel van... kaugumpje dan maar! ook geen veerboot te zien, dus zat er niks anders op dan terug lopen.
Maar heb daar eerst in het zonnetje mn schoenen uit gedaan en een poos zitten lezen. Uiteindelijk toch maar begonnen aan de teruweg. Ik besloot flink door te lopen en was zowaar in iets meer dan een half uur aan de overkant. Dus achteraf viel dat toch nog weer mee.
Toen hup de bus in en terug, maar toch nog even een andere bus in geschoten. Ik had gisteren namelijk een Halloween winkel gezien en ik had nog tijd om daar wat te neuzen. Jeee... één en al costuums, schmink en decoratie! Geweldig! levensgrote poppen die bewegen en geluiden maken. Volgens mijn om in je tuin te zetten of zo. Jammer dat het allemaal niet in mijn rugzakkie past, maar misschien maar goed ook!
Toen de bus weer in en er op Fishermans Wharf uitgegaan. Daar een hapje gegeten (een hamburge maar weer die niet zo lekker was, want verder is er vooral veel vis te krijgen)
Van daaruit maar een taxi genomen want het was al donker inmiddels. Eerlijk gezegd had ik gewoon geen zin om terug te lopen.
In het hostel ingechekt en mn bedje opgemaakt. Weer een bovenbed. Ik heb van dat geklauter inmiddels menig blauwe plek op mn benen. Dus ik sta er gekleurd op! :-)
Nou dat was het weer voor vandaag! Groetjes en een dikke knuffel uit mooi San Fransisco!

Oja... als jullie niks meer van me horen hebben ze me morgen in Alcatraz gehouden! ;-)