Eindelijk weer tijd, puf en verbinding...

... ja ik ben er nog hoor!!! Af en toe gewoon geen tijd of puf om te schrijven en gister had ik snel een krabbel willen doen, maar de verbinding deed het niet.
Maar goed, laat ik beginnen bij vandaag....

Woensdag 7 oktober:

 Ik ben met een Nederlandse jongen, Joris, naar Universal Studio´s geweest. Ik had Joris ontmoet in de lobby van het hostel en aangezien hij ook nog graag naar de Universal Studio´s wou besloten we samen te gaan.
Om 7 uur op (aiiii...) en om even over 8 waren we bij de bushalte. De busrit duurde ruim een uur en toen was het nog eens stukje met de metro.
Een treintje bracht ons van de parkeerplaats bij de metro naar de ingang van het park.
Het kopen van een kaartje was weer een ander verhaal. Lang in de rij staan, maar uiteindelijk toch het kaartje bemachtigd en snel het park in.
We zijn eerst naar Krustyland gelopen, de atractie van The Simpsons.

Na ruim een half uur in der rij konden we plaats nemen in de een karretje. Die werd toen omhoog gehesen en zo kwamen we voor een enorm rond lopend scherm te zitten waarop een Simpsons achtbaan achtig iets werd afgespeels. Het leek in elk geval net of we echt in de film zaten. Heel erg leuk.
Maar goed, om het verhaal niet al te lang te maken... We hebben de studio tour gemaakt, met een treintje over het studio terrein en oa de set van Desperate housewifes. De Shrek 4D flim gekeken. Waarna ik natuurllijk totally in love viel met hem... sorry Marco ;-)

Revenge of the Mummy the ride gedaan, een achtbaan in het donker. Naar de special effects show geweest en naar het House of Horrors. Een spookhuis met echte acteurs! Dus ik heb de longen zo ongeveer uit mn lijf gegild!
En toen was het al weer 5 uur en ging het park dicht. Veel te snel. Ik had er nog gerust een uurtje of 3 rond kunnen lopen. Maar helaas. Bij de ingang van het park heb je nog de Universal Citywalk.

Een straat met allemaal winkeltjes en restaurantjes en overal is Neon verlichting en het ziet er allemaal prachig uit! Erg leuk!!!
Toen het treintje terug naar de metro, en daarna de bus terug. Al met al was het nog 9 uur geloof ik dat ik terug was in het hostel. maar ik vond het wel een heel geslaagde dag!!! Zeker de moeite waard!

Dinsdag 6 oktober

Vanmorgen vroeger opgestaan, want ik wilde toch wat meer tijd hebben dan ik gister had. Dus gauw ontbeten in het hostel en de bus genomen. Ik was van plan om in elk geval naar Sunset Boulevard te gaan, maar ben eerst uitgestapt in Beverly Hills.

Jawel... de super de luxe buurt hier in LA, ook wel bekend van Beverly Hills 90210.
Van daaruit ben ik naar Rodeo Drive gelopen. De meest dure winkelstraat in LA.

Het zag er allemaal mooi uit vooral Rodeo 2, maar niet echt mijn ding. Om nou te gaan winkelen bij Dior en zo... nee, laat maar. Maar leuk om te zien en vooral ook de mensen die er lopen. Opgedirkt en menig dame had flink geinfesteerd in Botox!
Bij Sprinklers heb ik voor het eerst een echte cupcake gegeten. HEEEERLIJK!!!

Maar aangezien er daar voor mij niet veel te shoppen was ben ik daarna maar richting de wijk Beverly Hills gelopen. Op de kaart had ik al gezien, dat als ik er door zou lopen, ik op Sunset Boulevard kwam. Dus... zo gezegd, zo gedaan. Beverly is echt een prachtige wijk en als ik dan toch in LA zou moeten wonen, nou dan kon ik daar wel een leuk optrekje vinden. Mits iemand dit natuurlijk voor mij betaald.....

maar goed, het was dus veel verder lopen dan ik gedacht had, maar uiteindelijk kwam ik wel op Sunset. Daar wilde ik op zoek naar de tenten als....

De Whiskey a Go Go en....

The Viper waar ik tot mijn verbazing zag dat The Joe Perry Project er vanavond speelde. (de gitarist van Aerosmith voor de leken onder ons) Ik dacht even diep na of het mogelijk was er om er heen te gaan, maar al gauw realiseerde ik me dat het waarschijnlijk wel uitverkocht was en dat het niet echt een goed plan was om er in mijn up heen te gaan. Want ik moet dan natuurlijk ook nog weer terug midden in de nacht... Dus helaas... snik.

De Sunset Strip was wel iets anders als ik me had voorgesteld, Ik had een leuke auto vrije straat verwacht of zo, maar heb bleek dus een drukke doorgaande weg te zijn. maar ik vond wel alle beroemde tenten waar ik naar op zoek was en waar menig band in zijn beginjaren gespeeld heeft.
Uitendelijk ben ik doorgelopen naar Fairfax avenue (wat overigens een pokke eind was) daar wilde ik naar

Canters Deli, een restaurant waar de coverfoto is gemaakt van een boek van Guns n Roses wat ik in seattle had gekocht. Ik kwam uit bij Fairfax 1400 nog wat en moest bij 419 zijn. Ik dacht dat mijn laatste restje energie nog wel genoeg was om er naar toe te lopen, maar bij 1000 nog wat gaf ik het maar op en nam de bus. Mijn voeten deden het namelijk bijna niet meer.
Bij Canters gekomen besloot ik er maar een hapje te eten. Het schijnt (of scheen vroeger in elk geval) een beroemde tent te zijn, vooral bij artiesten omdat het 24 uur open is. Het gedeelte waar de foto gemaakt was, was helaas afgesloten, maar ik vroeg de oberes nartuurlijk wel of ik daar een foto mocht maken. Ze zei dat dat niet mocht van de baas omdat die foto's dan op internet verkocht werden enzo... Yeah right! Maar even later zei ze dat ik maar gauw mee moest lopen want haar baas zat op kantoor, dus kon het wel snel even...

Volgens mij deed ze het gewoon om een dikke fooi te krijgen, maar goed, ik had in elk geval mijn foto!
Het broodje hotdog dat ik daar bestelde was trouwens niet echt om over naar huis te schrijven, maar goed...
Toen de bus maar weer terug genomen naar het hostel en ik geloof dat ik daar bekaf weer aan kwam om een uur of half 9. Aangezien de internet verbinding soms heel slecht werkt in het hostel besloot ik nog snel even naar de Starbucks te gaan. Maar mijn computer bleek de kuren te hebben dus ging ik snel weer terug naar het hostel en lag tegen 10 uur half 11 in mijn bedje. Super leuke dag, maar geen voeten meer over. Ben benieuwd hoeveel kilometer ik uiteindelijk gelopen heb....


Maandag 5 oktober

Vanmorgen laat uit bed. Beagle voor mezelf gemaakt in de keuken en toen maar eens vragen bij de balie welke bus ik naar de Walk of Fame moest nemen.
Ik kreeg een prachtige uitdraai en de reis bleek bijna 1 1/2 uur te duren. Dat viel me wel even tegen. maar goed... De bus in.... Dat vond ik nog wel even wennen hoor. Maar met de plattegrond er bij en een beetje hulp hier en daar en een keertje overstappen kwam ik er toch!
Aangekomen bij the Walk of Fame liep ik uiteindelijk de verkeerde kant op. Het mooiste gedeelte lag links en ik liep dus eerst naar rechts. Nogal dom dat ik mijn gids niet had mee genomen want zo kon ik dus niet precies zien waar ik zijn moest en ik had me er eerlijkgezegd van te voren ook niet echt in verdiept...

In de stoep overal sterren met artiestennamen er op. Dus ik liep meer naar beneden te kijken dan om me heen. Maar natuurlijk wel hier en daar een (souvenis)winkeltje ingeschoten. Een heel eind verderop in de straat kon ik eindelijk het HOLLYWOOD sign zien!!! Leuk hoor!!!

Toen maar weer terug gelopen aan de andere kant van de straat. En uiteindelijk kwam ik dus in het gedeelte waar het Kodak theater was, waar jaarlijks de Academy Awards worden uitgerijkt.

en het Graumann's Chinese Theatre. Op het plein voor het theater zijn allemaal cement tegels met afdrukken van de handen en voeten van filmsterren. Ik had dat als wel vaker op foto's in bladen gezien, maar nu zag ik het dus echt!

Het was een leuk buurtje om door te lopen, maar het begon al laat te worden en ik wilde toch wel voor het donker overgestapt zijn in de bus waar ik een uur in moest zitten en die me naar Santa Monica bracht.
In het hostel een soepie gemaakt en aardappelsallade gegeten met tomaatjes. En 's avonds nog wat wezen drinken met een braziliaanse jongen die ik hier in het hostel had ontmoet. En niet te laat naar bed natuurlijk want ik wou morgen toch wat eerder vertrekken, want ik had het gevoel dat ik vandaag niet genoeg tijd had.