Vanmorgen ging om kwart voor 5 de wekker. Oeff...... veel te vroeg en veel te weinig slaap. Marco was om half 6 bij me en hupsakee, de auto in. Op naar Schiphol.
De reis liep voorspoedig en tegen half 8 waren we op Schiphol. Ingecheckt en gelijk maar door de douane op zoek naar...natuurlijk... een Starbucks. Een heerlijk bakkie gehad en toen maar eens naar de gate.
Het vliegtuig vertrok mooi op tijd en we hebben allebei zitten dommelen. Voor we het wisten waren we er al. Het was ook maar 1 uur en 40 minuten vliegen.
Tijdens de landing was het al meteen duidelijk.... het weer in Ierland verraste ons niet. Regen.... precies wat we verwacht hadden. Het zou ook wel heel gek geweest zijn als de zon hier aan de hemel stond te branden..... ;-)
Alles, tot aan het auto ophalen, verliep gesmeerd. Maar het ophalen van de auto duurde lang. Eerst konden we de balie van het verhuur bedrijf niet goed vinden. Daar uiteindelijk aangekomen duurde het ook nogal even. En toen bleek dat we op een taxi busje moesten wachten die ons naar het verhuurbedrijf zou brengen. Vreemd, want we hadden verwacht dat dat gewoon op het vliegveld zou zijn. Maar goed, na een ritje van 15 minuten kwamen we bij het bedrijf aan. Daar stond een mooie zwarte Seat op ons te wachten. Tja... en dan moet meneer de chauffeur natuurlijk wel aan de rechterkant instappen!
Heeeeel vreemd hoor, dat stuur zo aan de verkeerde kant. En dan ook nog aan de verkeerde kant rijden!!!! Ik vond het maar eng en zat niet echt heel rustig in de auto. Maar ere wie ere toekomt... Marco bracht ons veilig naar het hotel. Daar bleken we pas 3 uur later in te kunnen checken en ook dat we een parkeer garage voor de auto moesten zoeken.
Zo gezegd, zo gedaan. Bij een winkelcentrum eerst een grote pizzapunt naar binnen gewerkt, want inmiddels hadden we wel honger.
Toen de stad wat door gelopen. Het hotel ligt midden in Temple Bar. Een hele leuk wijk in Dublin met allemaal leuke pubs waar elke avond blijkbaar live muziek is.
We hebben wat door de wijk lopen slenteren tot we de kamer in konden. Tja... wat zullen we zeggen. De kamer viel een “beetje” tegen. Niet wat we van de OAD verwacht hadden. Klein, oud, smoezelig en toch wel een beetje viezig. Tegels die los in de badkamervloer liggen enzo. Maar ach... Niets aan te doen. We redden ons er ook wel weer mee.
Aangezien we allebei best wel moe waren hebben we eerst maar eens een dutje gedaan. Tegen half 7 werden we wakker, hebben ons even opgefrist en zijn de toen op zoek gegaan naar een tentje om wat te eten. Het Hard Rock Cafe zat dicht bij, en dat wordt zo langzamer hand traditie voor ons.
We konden direct een tafeltje krijgen. Ik nam de kip fajita's en Marco de Beef versie. De mijne smaakten overheerlijk, maar Marco zat met lange tanden wel erg lang te kauwen.
Bij nader inspectie van mijn kant bleek het niet om gewoon rundvlees te gaan, maar om een rubberachtige versie daarvan. Je kon het gewoon niet door midden kauwen. Nee, ik overdrijf echt niet. Dus ik (hoe nobel) heb mn kippetje gedeeld. Normaal durf ik er eerlijk gezegd niet zo veel van te zeggen. Maar nu... ik vond 20 euries toch wel veel voor iets dat niet te eten was. Dus vertelde ik de oberin in mijn allerbeste engels dat de kip overheerlijk was, maar de beef nogal taai (chewy) was. Even later kwam ze terug en hoefde we de beef niet te betalen. Toch wel heel netjes vond ik.
Toen nog een stuk door Temple Bar geslenterd en hier en daar een pint in een pub gepakt. Toen vonden we het welletjes en zijn ons bedje in gekropen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten