Vinales...

Halo!!!

Daar was ik weer! Vanmorgen hebben we de huurauto gekregen. We konden hem bij een hotel in de buurt ophalen. Natuurijk waren we de vouche vegeten. Dus weer terug naar het hotel en weer terug naar de autoverhuurmiep. Na alle papier te hebben ingevuld (wat een gedoe!) zaten we eindelijk om 10 uur in de auto.
Het rijden ging Marco goed af. En al snel zaten we op de snelweg richting Pinar del Rio. De snelweg hier is niet echt vergelijkbaar met de snelwegen die wij kennen. Hier heb je dan wel 2 verschillende stroken, maar de kwaliteit van het wegdek is vergelijkbaar met de geasfalteerde landwegen bij ons. Ik baalde eerst dat ik vergeten was een cd mee te nemen, maar realiseer me dat dat geen enkele zin had. Waarschijnlijk bleef dat ding over slaan op elke hobbel in de weg. Maar goed, op zich verliep het verder allemaal goed.
Vanuit Pinar Del Rio gingen we de gewone wegen op naar Vinales waar een soort grot was waar we o.a. graag naar toe wilden. Het landschap is er ontzettend mooi. En Vinales is HET gebied als het om sigaren gaat. Dat was ook goed te zien aan de vele velden met kleine tabaksplantjes (het tabakseizoen is van november tot maart) en aan de hutjes van palmbladeren waar de tabak gedroogd word.
Na een lange bochtige weg waar zo goed al nooit een bordje of richtingaanwijzer strond, kwamen we langs een restaurantje. Ik had wel honger dus we stopten er even. Dit bleek dus ook gelijk het restaurant te zijn bij de grot waar we naar toe wilden. Aangezien ze maar 1 menu hadden met voor en nagerecht zagen we daar maar vanaf en gingen we na een drankje de grot in.
Eerst een stukje lopen en toen kwamen we bij een steigertje waar we in een bootje konden stappen om de rest van de grot met boot te doen. De rest was ongeveer 400 meter! Dus voor we het wisten waren we er al weer uit.
Toen maar weer naar de auto en besloten we toch maar weer op de terugweg te gaan. Dit keer niet over de snelweg maar langs de kust. Een gewone weg. Met... nog meer gaten en overstekende kippen, honden, koeien en zelfs varkens! Dus veel harder als 70 konden we niet.
Maar buiten dat was het wel een mooie route! En wonder boven wonder vonden we de weg naar Havana zonder verkeerd te rijden. Hier staat echt niks aangeven. Dorpjes hebben geen naambordjes en wegwijzers... daar hebben ze alleen in de grote steden en bij de snelweg van gehoord.
Tegen kwart voor 6 waren we bij het hotel. Al met al was deze trip veel te lang voor een dag. Maar goed, we hebben wel veel gezien.
Toen even wat eten... nouja, ik want Marco had nogal last van z'n maag.
Na het eten zijn we met de taxi naar Estadio Latino Americano gegaan. Dat is het Honkbalstadion. Honkbal is de nationale sport van Cuba. Ze zijn er dan ook wereldkampioen mee geworden.
We zijn daar naar een wedstrijd gaan kijken. Een heel onbelangrijke, want er zat 3 man en een paardekop op de tribune. Maar goed... het was wel leuk om mee te maken. Al hadden we het na 3 innings (of hoe dat ook mag heten) wel gezien. Het is toch best een saaie sport.
Dus...op zoek naar taxi. Tja... en die stond natuurlijk niet voor de deur te wachten op ons. Dus lopen... tot we een man tegen kwamen (een beveilingsagent) en die zei in gebrekkig engels: folloo mie! Na een mega stuk lopen (vonden wij dan) kwamen we bij de taxi. Hij moest toevallig ook naar het oude centrum en voor ons drieen was het dan 5 CUC. Dus de beste man ging met ons mee de taxi in en we werden netjes voor het hotel uitgezet.
En is het al weer bijna bedtijd! En morgen op pad naar.... euh... Cienfieuegos of zoiets. Het is dan afwachten of we daar weer op internet kunnen. maar dat zien jullie vanzelf.

Mams... weer een dikke knuffel voor jullie!

Helga, idd... voor het eten hoef je hier echt niet heen te gaan! Geef me dan maar een bratwurst! haha... en meid... had graag met je mee gegaan zondag. Dat weet je. Geef DA en TD en de rest een dikke zoen en knuffel van mij!
XXX