Donderdag 25 mei 2017 Nedeland - Calgary

Het is weer zover... ik wandel samen met mijn vriendje ergens op deze mooie aardbol en hoop elke dag een stukje schrijven over wat wat we mee maken. Veel leesplezier!

Vanmorgen om 5 uur ging de wekker. Nog even snoozen en toen was het toch echt tijd om er (stijlvroeg) uit te gaan. Niet mijn ding, maar goed… je weet waar je het voor doet.

Om klokslag half 7 waren Erwin en Zamé er om ons naar Schiphol te brengen. Super lief dat ze dat wilden doen. De rit er naar toe vloog voorbij. Nog snel een bakkie koffie bij tankstation De Hakkelaar en voor we het wisten waren we op Schiphol en namen we afscheid van Erwin en Zamé.

Bij het inchecken van de bagage stond een mega lange rij. Maar al met al ging het toch sneller dan verwacht en waren we na ruim een uur al ingecheckt en door de douane. Tijd om wat te eten, rond te neuzen en natuurlijk even de massagestoelen op te zoeken. Das toch wel een favoriet van ons allebei.

Toen was het boarding-time en het vliegtuig steeg strak op tijd op. Ik moet zeggen… een super mooi vliegtuig (voor zover een vliegtuig waar je 9 uur in moet zitten mooi kan zijn).

In de hoofdsteun een entertainment systeem waarop je de vlucht kon volgen en met leuke films, spelletjes en nog veel meer. Eerst maar eens begonnen met de film Jack Reacher, Never Go Back. Leuke film.

Inmiddels was het ook tijd voor de warme lunch en ik moet zeggen.. Ik vind vliegtuig eten over het algemeen heel goed te eten. En dit keer was het niet anders. Lekkere pasta en een overheerlijk toetje, waar ik er twee van heb opgegeten, omdat onze buurvrouw hem niet op at. Ik was echt propvol. Dus helaas geen plek meer voor de rauwkostsalade 😉

De vlucht door gekomen met nog een film, spelletjes, muziek luisteren en wat soezelen en eindelijk landen we strak op tijd op Canadese bodem. De douane duurde echt een eeuwigheid maar uiteindelijk stonde we buiten met onze koffers. Na wat heen en weer lopen om vervoer naar het hotel te zoeken, besloten we toch maar de taxi te nemen. En dan begint het echt… Dat gevoel dat ik dan krijg als je ergens rijd, en alles is anders dan thuis… Ik kan het niet omschrijven maar we waren allebei super happy!

Onze aardig taxichauffeur probeerde ons van alles uit te leggen. Helaas kon ik hem niet altijd goed verstaan. De beste man praatte precies zo als Raj uit The Big Bang Theorie, alleen dan met nog een iets heftiger accent. Ik vond het wel grappig. Hij bracht ons veilig naar het hotel dat wel een opknapbeurtje kan gebruiken, maar verder prima voor elkaar was.

Ingecheckt en naar de kamer. Even opfrissen en vooral nog niet naar bed gaan. Schijnt beter te zijn i.v.m. de jetlag. Dus de stad in. Geheel onvoorbereid, dus geen idee welke kant we op moesten. Het waaide echt knetter hard en zijn de Starbucks maar even in geschoten. Na veel zoeken en op de navigatie app kijken vonden we uiteindelijk een winkelcentrum. Daar hebben we wat rond geslenterd en vonden we een Taco Bell kiosk. Kijk… er zijn mensen die dromen van dure restaurants met bijzondere gerechten… maar ik ben nou eenmaal een fastfood lover en mijn eigen lover net zo. Dus we hadden weer even een geluksmomentje te pakken! 😎

Toen maar weer richting hotel en ik had echt helemaal de knollen op. Dus toch om half 8 het bed in. Heerlijk bed, maar helaas wel elk uur op de wekker gezien. Marco heeft volgens mij echt heerlijk geslapen. En nu nog… Want het is half 6 in de ochtend. Het zal nog wel even duren voor ik m’n slaap ritme weer op orde heb, maar ik weet zeker dat ik zo ga genieten van alles om me heen, dat me dat geen klap uit maakt.
Heel benieuwd wat vandaag ons zal brengen. Helaas kunnen we pas om half 3 de camper halen. Dus we moeten maar eens even kijken hoe we dat allemaal gaan doen. We kunnen in elk geval niet wachten tot we ons paleis op wielen in bezit hebben. Doeg doeg! Liefs Marco en Annemieke.