donderdag 6 oktober 2016

Donderdag 6 oktober.

Vanmorgen om kwart over 9 opgestaan en ontbeten. Helaas... het regende. Dus we hebben dit keer binnen ontbeten. Toen de boel ingepakt en uitgecheckt. Jammer, want het was echt een prima hotel!
We hebben de koffers in de auto gedaan en hebben nog even een stukje langs het strand gelopen. (Het was inmiddels droog)

Toen de auto in richting Barcelona. Onderweg nog even bij een supermark en bouwmarkt gestopt want marco moest nog wat eten en drinken inslaan voor de terugreis en nog wen geel hesje voor de afbouw. Zonder geel hesje mag je namelijk de beurs niet op.
Terug in Barcelona eerst maar eens gekeken of de vrachtauto er nog stond. Dat was gelukkig zo. We hebben de boodschappen al vast in de truck gedaan en zijn toen naar het hotel tegenover de beurs gegaan. Ingecheckt en daarna ging marco z'n collega's van het vliegveld halen, en ik ben de stad in gegaan. Eerst naar placa Espanya. Daar zit een winkelcentrum in een voormalig stierenvecht arena. Ik was er snel uitgekeken en ben toen de metro weer in gestapt om naar Fundacio Joan Miró te gaan. Het Miró museum in park de Montjuïc. Ik stapte uit waar ik dacht dat ik uit moest stappen. Maar het bleek toen toch nog wel een flink eind lopen. Maar aangezien ik vandaag nog niet zoveel had gewandeld besloot ik er de pas maar in te zetten. Eerst door smalle straten met aan Weers zijde hoge oude gebouwen. Het liep schuin omhoog, maar het was te doen. Uiteindelijk kwam ik bij een park (tenminste, dat stond op het bordje. Ik vond het meer een braakliggende helling met heeeeeel veel troep en afval) Maar er liep wel een slingerweg naar boven en als ik zo op m'n kaart keek was het hemelsbreed niet zo ver naar het museum. Dus... hup... aan de klim! Met zo ongeveer de tong op de schoenen en klotsende oksel (= zwetend alsof ik de marathon van new york heb gelopen) kwam ik boven. Eerst maar eens op een steen gaan zitten om m'n hartslag weer onder controle te krijgen. Maar met wél een prachtig uitzicht over de stad. Toen in weer wat afgekoeld was en m'n hart weer normaal tikte besloot ik het museum op te zoeken. Als eerste zag ik de metrohalte waar ik ook uit had kunnen stappen. Er bleek dus een los metro treintje naar boven en naar beneden te gaan vanaf de halte waar ik was uitgestapt. Dat had me dus die hele klim kunnen besparen! Haha. Maar goed, ik had m'n fitness wel weer gehad. (En besloot de terugweg maar wel met het metro treintje te doen!
Aangekomen bij het museum besloot ik te proberen of ik binnen kon komen met m'n hola Barcelona kaart. Deze kreeg ik bij de openbaar vervoers kaart die ik voor de eerste 3 dagen had gekocht. Deze kaart bied gratis toegang tot meerdere musea en zo ook het Miró museum. Maar m'n vervoerskaart was al verlopen. Maar het lukte en ik kon gratis naar binnen, al besloot ik wel een audio toer te doen voor 4 euries.

Het was een mooi museum en ik vind het leuk om meer over Miró te weten te komen.
Toen ik uitgekeken was besloot ik even wat te gaan drinken in het museumcafe. Ik stond werkelijk perplex van de asociale bediening. De twee achter de bar waren zo druk in discussie, dat ze eigenlijk geen tijd voor mij hadden. En toen ik tussendoor snel een cola light bestelde, had ze niet wens goed geluisterd en kreeg ik een cola! Grrrr... echt wat een volk. En bij de uitgang was het niet veel beter. Er kon geen tot ziens of wat ook af. Conclusie: mooi museum, zeer asociaal personeel!

Toen maar eens terug. Het metro-treintje opgezocht en naar de Ramblas gegaan. Daar door de smalle straatjes gewandeld en winkeltjes gekeken. Ergens bij een Argentijns tentje een soort pastei broodje gehad.

Zo lekker, dus er nog maar een besteld. Inmiddels was het weer gaan regenen en ben ik weer richting de Ramblas gegaan    Daar de metro gepakt en naar het hotel gegaan. Tegen 9 uur was ik op de kamer. En schrijf ik dit lange verhaal. Als het goed is komt marco zo terug van de beurs en zullen we nog wel ergens gaan eten. Morgen m'n laatste dagje hier. En dan zaterdagmorgen weer naar huis. Ik verlang eerlijk gezegd wel weer naar m'n eigen bed! Wat zal ik slapen!!!!

1 opmerking:

Anoniem zei


Hoi zus,
Wat heb je toch weer mooie verhalen geschreven :-)
Met of zonder klotsende oksels... ik heb er van genoten haha
Meid wat heb je veel gedaan en gezien, je bent een echte avonturier in hart en nieren.
Ja en krijsende kinderen daar zullen we wel nooit aan wennen he
Lieve schat, take care!
Nog even en dan kun je weer lekker in je eigen bedje slapen en op je eigen potje zitten. Dat is toch ook weer het fijne van thuis komen.
Lieve soeze goede terugreis dikke smok en tot gauw.
Groetjes aan Marco (de smok is voor jullie beide)

Donderdag 19 april 2018

Vanmorgen zaten we, na een heerlijke nachtrust, rond even over 9 aan het ontbijt. Ook dit was prima voor elkaar en wat een uitzicht!!!! Oo...