Groetjes uit vriendelijk Fes

Salaam Aleikum..... daar ben ik weer! Gisteren waren we na een treinrit van 8 en half uur te moe om nog een internet cafe op te gaan zoeken en een stuk te gaan schrijven over de leuke treinreis.
Dus laat ik nu dan maar beginnen bij gisteren...

Om 7 uur op en om kwart voor 8 zaten we in de taxi waar we natuurlijk weer flink te veel voor betaalden. Maar ja.... we konden de trein ook niet missen vanwege die paar euro dus geen tijd om een andere taxi te zoeken. Op het station kwamen we aan de praat met een Algarijn die al jaren in de USA woonde. Hij sprak een beetje Arabisch dus hij hielp ons op weg.
In de trein hadden we gereserveerde plaatsen, want we reisten eerste klas (jaja..... dat is hier nog te betalen) Je zit dan met 6 personen in een coupe.

Ik heb nog een poos met hem zitten praten maar hij moest er in Casablanca weer uit.
Even later kwamen er twee vrouwen en een man bij ons zitten. De vrouw en man kwamen uit jordanie en de andere vrouw uit Marokko. De vrouw uit Jordanie sprak zeer goed engels en we hebben ontzettend leuk met elkaar gekletst. Ze vroeg zelfs of we met haar op de foto wilden. Het was echt een lief mens.

Weer later kwam er een indische jongen bij ons zitten. Hij werkte in Canada en was getrouwd met een Marokkaanse. Zijn vrouw woonde in Marokko en hij ging haar nu opzoeken.

Door al het geklets verliep de reis best heel snel.
Op het station in Fes aangekomen konden we gelukkig direct een taxi vinden die ons naar Riad Sarah bracht. We wisten niet wat ons overkwam! Een en al weelde!!!! En onze kamer........ WAUW!!!! Een bed (de deur kon zelfs helemaal open!!!) een zitje, een tv, airco (die hier niet nodig is want het is best fris) en een badkamer met ligbad!!! Ik geloof dat de badkamer alleen al groter is dan onze kamer in Marrakech!

Margreet is lekker in bad gegaan en ik ben nog even gaan lezen. Om half negen lagen de dames op een oor en om negen uur werden we gewekt door een telefoonjte van onze lieve paps, die zich vast zorgen maakte dat we niks hadden geschreven op het blog en ook op msn niet online waren geweest. Maar we hebben heerlijk geslapen in onze riante Riad en waren rond half 9 weer uit de veren!
Daar ontbeten en toen met de taxi naar het office du tourism. Wat helaas op zondag gesloten was. We hadden namelijk gehoord dat je hier het beste een gids kon nemen om de medina te zien. Want het is een groot doolof aan straatjes en steegjes.
Gelukkig zaten er gidsen vlak bij op een terras koffie te drinken en zodoende gingen we met Aziz op pad. Hij leide ons door de straatjes en liet ons van alles zien. Een oude koranschool, de kopersmid, de wevers, de plaatselijke oven, waar iedereen zijn brood komt bakken en nog veel

meer! Ook gingen we nog kijken bij de leerlooierij. Ik had er wel eens foto's van gezien en nu was ik er echt. Bij de ingang kreeg je een takje mint tegen de stank, maar het viel me ontzettend mee. In de zomerhitte zal het wel een enorme stinkboel zijn, maar nu was het goed te doen.
De huiden worden eerst een week in de witten baden met Limoen, duivenpoep en nog iets gedaan om zacht te worden. Dan worden ze gewassen in een grote molen en dan gaan ze 2 weken in de verfbaden. Dan worden ze gedroogd en kunen ze verwerkt worden.

Toen we uit waren gekeken in de medina (echt uitgekeken ben je daart nooit!) gingen we naar een echte pottenbakkerij even buiten de stad. Dit vond ik helemaal fantastisch. Het ging daar allemaal nog zo primitief!!! Maar ik vond het super om te zien en toen ik vertelde dat ik zelf ook "potter" was mocht ik dat gelijk even laten zien. Dus schoof ik naas Hamid achter de schopschijf om een demonstratie te geven. Dat viel niet mee want het is toch minstens een jaar of 2 geleden dat ik gedraaid heb. En Hamid is echt een "Master potter" dus in zijn ogen was ik vast een dikke prutser!
Ook met de man die er glazuurde heb ik een poos staan kletsen. Dit wel via de gids, want hij sprak geen engels helaas. Hij vond het erg leuk en ik kreeg een overhoring om te kijken of ik er echt wel wat van wist. Welke kleur gebruik je voor groen? Koper! Ik geloof dat ik geslaagd was voor de test!
Later liet de gids ons zien hoe ze mozaik maakten. Dit is dus de eerste keer dat ik echt kinderen aan het werk zag. Kinderarbeid dus!!!

De gids zei dat de kinderen niet naar school wilden en nu, door te werken, toch geen straatschoffies werken, maar een vak leerden. We vroegen nog wat een kind verdiende in de maand. 600 dirham, dat is dus 60 euro in de maand. Ik heb geen idee hoeveel uur ze daar voor moesten werken maar een 36-urige werkweek zal het wel niet zijn! Tja.... wat zal ik er van zeggen... Ze waren in elk geval erg blij met het snoep en het geld wat we ze hebben gegeven.
Ik had er nog wel een dag rond kunnen lopen, maar helaas het was weer tijd om te gaan.
We zijn nog even alleen de media ingelopen en konden de uitgang ook weer vinden. Morgen gaan we voor het echte werk. Samen de Medina een stuk verder in en dan maar kijken of we er weer uit komen. Maar het schijnt dat een kind je voor een paar dirham (10 dirham = 1 euro) weer naar de uitgang kan brengen. Dus we slapen dan vast wel weer in ons bedje in riad Sara!

Nou, tot morgen maar weer... ik zal proberen nog wat foto's toe te voegen!

Liefs en een dikke zoen van mij! en natuurlijk ook van Margreet die hier erg goed in de smaak schijnt te vallen bij de marokkaanse mannen!