Groeten vanuit een mooi Marrakech

Jawel........ we zijn veilig aangekomen in marrakech. Het heeft de nodige bloed zweet en tranen gekost, maar onderandere dankzij onze lieve papsie, die ons veilig op Dusseldorf Weeze airport afleverde en dankzij meneer Abdulla, de man die naast ons zat in het vliegtuig zat en onze eerste stapjes op marrokkaanse bodem begeleide is het allemaal goed gekomen.

Maar zoals ik al zei, bloed zweet en tranen.... Als eerste bleek mijn koffer ruim 4 kilo te zwaar te zijn. Dus 4 kilo aan kleren in de handbagage gepropt. Wat een gedoe.
De vlucht verliep prima en heel erg goed op tijd. We hebben zo ongeveer de hele weg met de man naast ons gepraat. Hij woonde in Marokko, maar sprak vloeiend nederlands. Hij gaf ons veel tips en hielp ons op weg toen we geland waren. We werden opgehaald door de taxi van ons Riad (soort hotel] Even buitend de Medina (het oude centrum) moesten we uitstappen en samen met de chauffeur zijn we naar de Riad gelopen. Dit bleek tot mijn grote schrik niet Riad Jddi te zijn. Maar de jongen die ons opving zei dat het Jddi vol zat en dat we nu hier zouden verblijven. En ik maar denken...jaja... nu gaan ze ons afzetten. Dus mijn mobiel bij de hand en riad Jddi gebeld. Daar kreeg ik te horen dat het inderdaad klopte. Dus.... dat viel dan nog weer mee.
onze kamer is niet luxe, maar goed.
Daarna de stad in gegaan om wat rond te kijken. Soms vriendelijke verkopers en soms ontzettend iritante en opdringerige verkopers. Maar dat was te verwachten.
Er zijn hier wel ontzettend mooie dingen te koop. Veel dingen die ik ook in Istanbul heb gezien, maar nog veel meer moois!
Maar goed.... onze maag begon zo langzamerhand te knorren en toen zijn we het El Fna plein opgelopen om ergens bij een kraampje wat te gaan eten. Een soort tomatensoepie leek ons wel wat. Dus... een soepie besteld. Dit soepie ZAG er heerlijk uit maar smaakte naar... niks. Er was vaag iets van tomaat te proeven. Ik heb een paar happen genomen, maar margreet vond het na 1 hap welletjes. Dus betaald en verder gegaan.
Bij een ander kraampje hadden ze kipspiesjes en dat zag er lekker uit. Dus daar hebben we lekker kip met brood gegeten en nu zit ik hier in het internet cafe mijn verhaaltje te typen op een zeer ingewikkeld toetsenbord. Dus mocht een woord niet helemaal koppen en er inplaats van een a een q staa... tja, dan weet je dus waar het aan ligt. Nu nog even snel mijn hyves bekijken en dan denk ik dat we ons bedje maar eens op gaan zoeken.

Ik wens jullie allemaal een fijne dag en heel mooi weer toe

Liefs Annemieke

PS marijn bedankt voor je smsje

ps ps lieve paps en mams en bert dikke zoen voor jullie en natuurlijk voor iedereen die ik heel erg lief vind en ik geloof dat het toetsenbord nu helmaal van slag is want ik kan geen punten en kommas meer typen

doegdoeg