Maar goed, regen, regen en nog eens regen! De boel
ingepakt en Marco offerde zich op om de tanks te legen en te vullen. Droge
kleren aan en op pad. Dezelfde weg terug naar Nanaimo als we gekomen waren. Met
die regen is dat wel een heel ander gezicht.
We hadden van te voren afgesproken dat we zouden
gaan tanken als er nog een kwart on de tank zat, maar Marco dacht dat we het
makkelijk zouden redden tot het volgende tankstation. Maar op een gegeven
moment begon het lampje te branden. Ik zit dan echt met de billen aanéén
geknepen terwijl Marco heel relaxed doet alsof er niks aan de hand is. Je zult
begrijpen dat ik enorm opgelucht was toen er eindelijk een tankstation was!
Tank vol gegooid en ik wou even plassen in de camper. Trek de wc deur los en ja
hoor.... dikke lekkage. Het water drupte van het plafond op de wc en grond!
Pffffff.... Cruise Canada gebeld en ze zouden terug bellen. Ondertussen zijn we
doorgereden en bij Cathedral Cove door het bos gelopen.
Wat een enorm grote
bomen. Sommige 700 wel jaar oud. En prachtig om te zien hoe de natuur gewoon
z'n gang gaat en dat omgevallen bomen weer dienen als ondergrond voor nieuw
bomen. Toen de auto weer in en richting de haven. Ondertussen belde er een dame
van cruise Canada. We moesten maar even terug bellen als we een parkeerplek
hadden. Dan kon ze ons even naar de lekkage laten kijken. Bij de haven terug
gebeld. Maar kreeg de juiste persoon niet aan de telefoon. Ze zouden terug
bellen. Maar we konden de boot op.
Tegen kwart over 5 reden we de boot af. En zetten we
koers richting whistler. We reden door de buitenwijken van Vancouver. Er lopen
hier geen grote verkeersaders door de stad, dus je rijd echt door de woonwijken
zelf. Van stoplicht naar stoplicht. En ineens zaten we in de buurt van
granville island. Ik hoopte nog dat we niet midden in het centrum zouden
belanden, maar helaas... daar stonden we midden op Robson street, harstikke
midden in het drukke centrum. En door alle hoge gebouwen om ons heen leek de TomTom
het signaal kwijt te raken en ons van het kastje naar de muur te sturen.
Uiteindelijk vonden we onze weg en reden via Stanley park over de Lions Gate
brug naar het noorden van de stad en uiteindelijk kwamen we op de goede weg. We
reden zo’n 60 km door tot we bij Squamish kwamen waar we even stopten bij de
prachtige Shannon Falls. Dit is de op 3 na hoogste waterval van Britisch
Colombia. 335 meter hoog! Echt geweldig!
Toen door het dorp in en op zoek naar een
camping, want het was al bijna 22.00 uur. Die vonden we al snel. Het kantoor
was al dicht, maar er stond een telefoonnummer op de deur. Dus maar even
gebeld. Al snel kwam er een hele aardige man aan die ons een plekje achter op
de camping gaf. Mooie ruime plek. En zo tegen 22.30 uur de was bij elkaar
gezocht, want we hadden bijna niets meer schoon. Drie machines en anderhalf uur
verder douchen en gauw slapen. We hadden de knollen wel weer op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten